Reizen over het dak van Sardinië!

Het Gennargentu-gebergte vormt het dak van Sardinië. Het is één van de meest rustige plekken van het eiland en alleen daarom al een verademing, maar er zijn daarnaast meer goede redenen om erheen te gaan: Steven Spielberg en de bijna oneindige bochtenpret zijn er twee van!

Seulo is een bijzonder dorp. Nergens anders leven mensen langer dan hier. Het wordt ook wel het dorp van de honderdjarigen genoemd. Op sommige huizen staan enorme foto’s van mensen die ouder dan honderd jaar zijn. De dorpsstraten tussen die huizen worden gevormd door kasseien en zijn niet breder dan een Fiat Panda. Om nog maar te zwijgen over het hoogteverschil, dat bij sommige steegjes zo steil is als een rechtopstaande, rechtbenige driehoek. Bijna ben ik door het dorp heen, wanneer ik bergaf net achter een bocht ineens stil kom te staan achter een geparkeerde auto op misschien wel de steilste helling van het dorp.

Voor het eerst op deze reis vervloek ik de bescheiden stuuruitslag en het gebrek van een achteruitversnelling van de Fireblade, die ik op mijn andere motoren nooit mis. Pijnlijk! Ik hoop dat niemand me ziet, maar het is al te laat. Een grijsharige man in bruine jas komt vanuit een zijstraatje naar me toe gelopen. Of hij kan helpen, vraagt hij. Nou ja, als hij er zin in heeft. Hij antwoordt: “Ma certo”, maar natuurlijk. Seulo is dan wel 84, voor hem is dat nog jeugdig en hij steekt nog altijd graag de handen uit de mouwen. Hij duwt tegen de koplamp van de Fireblade terwijl ik achterwaarts de berg op loop. Stukje bij beetje krijgt de motor weer lucht. De man lacht, ik ook. Zal ik op mijn 84e ook nog zo fit zijn?

Sardinië moet wel iets bijzonders te bieden hebben, willen de mensen er op deze leeftijd nog zo kwiek bij lopen. Het weet in ieder geval te verrassen, niet één keer, maar achter elke bocht weer. Waarom precies, lees je in MotoPlus 22/2024!