Nieuwe V-twin van Ducati
De 90°-Vtwin en Ducati zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, of beter gezegd, dat waren ze. Ook bij de Italianen is een V-twin in een vakwerkframe al lang geen zekerheidje meer, dat maakt de presentatie van dit hagelnieuwe blok daarom best bijzonder.
Wat ook al lang geen zekerheidje meer is in Ducati-land, is desmodromische klepbediening. En om alvast een klein beetje op de zaken vooruit te lopen, net als bij de Grandturismo V4 heeft Ducati ook op de nieuwe V2 afgezien van desmodromische klepbediening en kiest het voor een conventionele bediening via klepveren. De kettingaangedreven nokkenassen worden daarbij niet direct door de krukas aangedreven, maar via een tussentandwiel. Een truc die ruimte bespaart in de cilinderkop en al meer dan twintig jaar met succes wordt toegepast in de 1.050cc V-twin van Suzuki.
En er is meer opvallend aan de V-twin: het blok heeft een cilinderinhoud van 890cc, wat opmerkelijk is gezien het feit dat het daarmee kleiner is dan de twee motoren die het op korte en middellange termijn zal vervangen: namelijk de 937cc Testastretta en 955cc Superquadro. Die laatste vormt trouwens duidelijk de basis van het nieuwe blok, dat simpelweg V2 wordt genoemd. Met 61,5 millimeter is de slag slechts 0,7 mm langer dan die van de extreem korte slag van de Superquadro, terwijl de boring met 96 millimeter aanzienlijk kleiner is (Superquadro 100 mm). Daaruit haalt de twin met een compressieverhouding van 13,1 op 1 een fikse 120 pk bij 10.750 tpm, terwijl het maximale toerental 11.350 tpm bedraagt.
Indrukwekkender echter is het koppel: 93,3 Nm is aanzienlijk voor een 890cc motor. Het toerental van 8.250 tpm waarbij dat wordt vrijgegeven ook. Dat dankt het blok onder meer aan de nieuwe variabele kleptiming (Inlet Variabel Timing, ofwel IVT) op de inlaatnokkenas. Deze kan tot 52 graden draaien, waardoor de klepoverlap continu kan worden aangepast via een geregelde oliedrukactuator. Het systeem controleert elke tien milliseconden de positie van de nokkenassen ten opzichte van elkaar. Daardoor kan Ducati de motor vooral op trekkracht tunen. De V2 heeft al vanaf drieduizend toeren meer dan 60 Nm paraat en houdt dat vast tot bij de 11.000 tpm.
Het slechts 54,4 kilo wegende blok (9,4 kilo minder dan de huidige Superquadro) komt er in verschillende vermogensvarianten: naast de genoemde 120 pk worden ook 126 en 115 pk genoemd. Die eerste in combinatie met 98 Nm koppel via een puur raceuitlaatsysteem en waarschijnlijk een specifieke race-mapping, niet gehomologeerd dus. De 115 pk noemt Ducati in combinatie met de frase dat het ‘de grootste avonturen aan moet kunnen’. Met andere woorden: deze variant gaat op termijn de Testastretta vervangen in de Monster, Desert X en Supersport.
Op de komende Eicma gaat Ducati de nieuwe V2 in ten minste twee motoren presenteren, we vermoeden de Streetfighter en Panigale V2.
