Eerste indruk: Royal Enfield Classic 350

Royal Enfield zonder Classic is als Bassie zonder Adriaan, als patat zonder mét en als Feijenoord zonder Kuip. Na een korte afwezigheid is de Classic gelukkig terug. De eerste kilometers leveren een niet te ontkennen vakantiegevoel op.

De basis van de Classic 350 is de eerder gelanceerde Meteor 350 (lees hier de test). Beide delen het eencilinder blok en het rijwielgedeelte, al staan bijvoorbeeld de voetsteunen verder naar achter dan bij de wat chopperachtig aandoende Meteor. Het levert een aangename zithouding op, ook omdat het brede zadel geveerd is en daardoor comfortabel aanvoelt. Die eerste slag is geslagen.

Of eerlijk gezegd is het de tweede slag. De eerste is natuurlijk voor het prachtige lijnenspel dat niet veel afwijkt van de Classic G2 uit 1948. Dit is geen retro, maar een klassieker die ‘toevallig’ beschikt over ABS, lcd-scherm, schijfremmen en een Euro5-gehomologeerd blok. Met twintig pk is de mono geen krachtpatser en dé achilleshiel van de machine. Rationele kilometervreters wensen zichzelf iets meer vermogen.

Maar vergeet ratio, het draait om emotie. Dit is de ideale motorfiets ‘voor erbij’. Hij kost je de kop niet en is het perfecte medicijn voor een te volle kop. Stap op en plof laagtoerig het geluk tegemoet. Rij de Classic op koppel en als vanzelf is het genieten. De zithouding is als gezegd comfortabel, de machine is groot genoeg en het rijwielgedeelte doet het goed. Het is niet te nerveus – dat past ook absoluut niet bij de machine – en weet wel raad met bochten en de twintig pk.

De remmen, en dan vooral de achterrem, weten dat ook. Onder de streep hou je dus een uiterst betaalbare, prachtig gemaakte klassieker over die geknipt is als ontspanningsapparaat, maar die ook geen overdreven haast heeft. Een paar pk extra zouden fijn zijn. Al verdwijnt zelfs dat gevoel na een paar kilometers ploffen. Meer informatie vind je hier bij Royal Enfield Benelux.