Youri Vleghert – Kawasaki Z1000SX

« Terug naar Mijn Trots
Op het moment dat het motorrijbewijs in bezit was, verkocht Yoeri zijn auto direct. Na eerst op de Diversion XJS600 van zijn grootvader en later een Z750 te hebben gereden, staat nu deze Z1000SE bij hem thuis te pronken. “Het is de beste keuze die ik gemaakt heb, al deed het wel pijn de Z750 in te ruilen.”

“Ondertussen staat er in twee jaar al zo’n 17.000 kilometer bij op de teller. Dat hadden er wel meer kunnen zijn, maar ik heb de motor een aantal keer uit elkaar gehad om hem nog meer eigen te maken. Of ik een korte opsomming van al mijn aanpassingen kan geven? Kan het proberen… Mijn rem- en koppelingshendel zijn after-market, net als de motordeksels. Het zadel komt van Sargent en is voorzien van verwarming, er zit handvatverwarming van Oxford op, het standaard kuipruitje is ingeruild voor een smoke variant, en er zit nu Xenon verlichting in. Daarvoor heb ik ook het grootlicht doorgeschakeld zodat de motor van voren mooi symmetrisch is. Aan de achterkant is er een hugger bijgekomen, net als een kofferset. Die set had wel als gevolg dat de Barracuda-richtingaanwijzers niet meer pasten. Daarom is er een nieuw achterlicht op gekomen waar de richtingaanwijzers in verwerkt zijn. Verder zit er een kentekenplaathouder van een Z750 op, de ventieldopjes zijn in kleur gespoten, de motor is verlaagd, er zit Kawa-groen velglint op en in het kuipwerk is racegaas geplaatst. Tot slot is mijn Z1000SE voorzien van Akrapovic einddempers, een katvervanger en een powercommander. Het blok zelf is op de testbank afgesteld. En ja, met uitzondering van het afstellen heb ik dat allemaal zelf gedaan. Dat vind ik ook het mooie aan motorrijden. Je kunt heel veel zelf. Mijn vader, waar ik vaak samen mee rij, heeft ooit gezegd dat het sleutelen aan een motor op sommige momenten leuker is dan het rijden zelf. Dat geldt voor mij misschien ook wel. Neem bijvoorbeeld het uitlaatsysteem. Toen ik de motor kocht, was hij helemaal standaard. Omdat ik het zwart/groene kleurenschema erg mooi vind, besloot ik de originele einddempers te vervangen voor de zwarte van het 2013-model. Die heb ik vervolgens zelf opengeschroefd, leeggehaald en weer in elkaar gezet. Ook de katvervanger heb ik zelf op de motor gezet. Het resultaat was alleen een beetje té. In feite had ik een open systeem gecreëerd dat vooral boven de 8.000 toeren erg veel lawaai maakte. Daarom heb ik toch maar besloten over te stappen op een set van Akrapovic. Nu klinkt hij heerlijk.”
“Overigens had ik al deze aanpassingen niet nodig om verliefd te worden op de motor. Dat was na de eerste proefrit al een feit. Of eigenlijk al toen ik hem voor het eerst bij de dealer zag staan. Ik was op zoek naar een combinatie van een toer- en sportmotor. Ik hou namelijk van sportief ogende motoren waar je ook makkelijk lange ritten op kunt maken, en dat is een Z1000SX. Je zit erop alsof het een GS is, maar hij heeft de looks van een R1. Daarnaast is Kawasaki-groen echt mijn kleur. Dus dan wordt de keuze al makkelijk. Het grote comfort van de motor zorgt er ook voor dat ik alles met de motor kan doen. Van woon-werkverkeer tot een rit door de Alpen. Dat was overigens ook het doel. Ik heb mijn auto bewust verkocht toen ik mijn motorrijbewijs had. Rijden op vier willen bevalt me niet zo goed. Vooral door het overige verkeer. Daar kan ik me snel aan ergeren. Ik word er niet agressief van ofzo, maar het stoort me wel. Met een motor is dat veel makkelijker. Daarnaast ben je in een auto ook snel afgeleid. Iedere rit kom ik legio voorbeelden tegen van bestuurders die drukker zijn met hun mobiel, dan met de weg. Van dat soort afleiding heb je als motorrijder geen last. Heerlijk!”