Yamaha XJR1300
Hij werd in 1999 gepresenteerd, als een soort retro-bike ode aan de jaren ’80. Zeventien jaar lang hield hij zich vervolgens staande in Yamaha’s modelgamma, een tijdperk waarin de XJR1300 zichzelf wist te ontpoppen tot een echt icoon. Eentje die je nu enkel nog op de occasionmarkt kunt scoren!
Euro 4, en toen was het ineens over. Het eind van een bijzondere motorfiets, blijkbaar vond Yamaha het niet lonen om de sinds 1999 aangeboden XJR1300 met dikke vier-in-lijn klaar te stomen voor 2017. En dat ondanks dat de neo-klassieker zich in 2015 nog mocht verheugen op een optische make-over. Met onder meer metalen zijschilden en een slankere taille dankzij een smallere tank werd het toen al acht jaar onveranderde model RP19 lekker opgefrist. En dat niet alleen, er werd zelfs een ‘Yard Built’ custom variant luisterend naar de Racer aangeboden. Daarmee sprong Yamaha wel heel erg opzichtig in op de hele retro trend die gaande was, maar hé, waarom ook niet. De XJR is immers ook zonder elektronische hulpjes – zelfs ABS was de big bike tot aan zijn bouwstop niet gegund – en noemenswaardige technische highlights voor velen een meer dan interessante motorfiets. De viercilinder vergaarde gedurende zijn leven dan ook een grote, vaste fanschare. En die kunnen goed leven met het naar verhouding bescheiden vermogen van 95 pk. De ultrasolide, met veel cc’s gezegende viercilinder met werkelijk schitterende koelribben verwent daarentegen met een enorme berg koppel en spreekt veel meer het betere onderbuikgevoel aan dan het technocratische verstand. Dat zie je trouwens ook terug in de vraag, de oudere modellen met carburateur bijvoorbeeld, zijn duidelijk meer gewild dan de nieuwe met injectie. De machine deed het qua verkoop eigenlijk ook altijd prima, er kwam echter een kentering met de introductie van het injectiemodel in 2007 (type RP19) met enkele einddemper, de verkoop daalde zienderogen. Dat verklaart ook waarom er relatief meer oudere modellen worden aangeboden dan nieuwe. XJR-fans zijn wat dat betreft duidelijk van de conservatieve soort, hechten waarde aan zaken als stereo-schokbrekers, twee symmetrisch geplaatste einddempers en analoge klokken. En ook een exclusief ogend lakwerkje is belangrijk, de tweekleurige SP-varianten doen het wat dat aangaat dan ook goed. Voor een originele XJR1300 uit de eerste serie wordt naar verhouding dan ook flink geld betaald. Alhoewel, wat is flink geld wanneer je daarvoor in ruil een icoon krijgt?
MARKTSITUATIE
In het algemeen geldt dat de carburateurversies (tot en met type RP10) met de symmetrische einddempers het meest populair zijn onder XJR-liefhebbers. Echter wel vooropgesteld dat ze in nagenoeg originele staat verkeren. Een vervangingsdemper of flyscreen is nog niet zo’n probleem, maar flink verbouwde machines (streetfighters etc.) zijn extreem moeilijk aan de man te brengen met navenant lage prijzen als gevolg. Erg geliefd is de RP02 in SP-uitvoering met tweekleuren lak en Öhlins achterschokdempers, die worden echter maar zeer zelden aangeboden. Ook de opvolger daarvan, de RP06 van 2002/2003 is bijzonder gewild, met name omdat alle destijds geleverde kleurstellingen goed in de smaak vallen. Dat geldt in iets mindere mate voor de tot 2006 geleverde RB10, waar kleurtechnisch wat minder geslaagde uitvoeringen tussen zaten, die daardoor nu minder gewilde zijn. Vanaf 2007 is de 1300 voorzien van injectie en één demper, die rijdt weliswaar prima, is technisch onverwoestbaar, maar desondanks niet bijzonder gewild. Wie denkt door de soms hoge leeftijd voor weinig een XJR op de kop te kunnen tikken, komt bedrogen uit. Voor goed onderhouden exemplaren met een beetje schappelijke kilometerstand betaal je minimaal drie mille.
