Woestijntest Track T-800CDI Diesel

In MotoPlus 22/2009 publiceerden we onze eerste rijtest met het prototype van de Track T-800CDI, een dieselmotorfiets van Nederlandse bodem. Een machine die toen al vrijwel productierijp leek, maar het zetten van puntjes op de i’s en het voldoen alle alle wettelijke eisen vroeg toch meer tijd. Toch is er achter de schermen hard doorgewerkt aan de Track en was er onlangs een test in de Marokkaanse woestijn. MotoPlus ging mee, ’dieselen in the desert’. Hoewel de dieselmotor in de autowereld een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt, is er in de motorwereld nauwelijks belangstelling voor. Toch heeft zo’n moderne diesel veel voordelen en daarom begon Erik Vegt van Eva Products uit het Zuid-Hollandse Valkenburg een jaar of vijf geleden met de ontwikkeling van zijn eigen motorfiets met een dieselmotor. Hij zocht een aantal goede basiscomponenten bij elkaar en construeerde daar een knappe allroad-motorfiets omheen. Als basis koos hij een ultramoderne driecilinder-turbodiesel van het Daimler-concern (het moederbedrijf van Mercedes-Benz), dat voor diverse toepassingen wordt geproduceerd. Het blok zit keurig in de lengte ingebouwd in het stalen brugframe en is direct gekoppeld aan een variomatic-transmissie met twee beweegbare poelies en een dikke v-snaar. Een beetje zoals we kennen van scooters. En van sneeuwscooters, daar komt deze specifieke Track-CVT ook vandaan. Voor de eindoverbrenging is er een cardan-overbrenging, die tegenwoordig met een mooi paralever-systeem is uitgerust om de reactiekrachten te elimineren.De basis voor de Track is al enkele jaren bekend, maar het kost Eva Products duidelijk meer tijd dan vooraf ingeschat om de puntjes op de i te zetten, de juiste afstellingen te vinden, aan alle wettelijke eisen te voldoen en de machine 100% productieklaar te maken. Wat dat laatste betreft: één motorfiets construeren is heel erg knap, maar toch ook weer wat anders dan er bijvoorbeeld 5.000 in serie te produceren. Dan gaat toch opeens de wet van de grote getallen gelden en stuit je als klein tweemansbedrijf in de praktijk op onverwachte drempels.Al moet worden benadrukt dat de huidige geproduceerde motoren (die nu ook mondjesmaat worden uitgeleverd voor een prijs van 18.750 euro) de status van prototypes allang voorbij zijn: ze lijken zo uit een echte motorfabriek te komen en zouden niet misstaan in de showroom van elke grote motorzaak! Maar voordat het zover is, moeten de laatste hordes genomen worden door Erik Vegt, zodat er eindelijk echt geproduceerd kan gaan worden.In de aanloop naar die daadwerkelijke grootschaligere productie van de Track T-800CDI was men onlangs in Marokko onderweg. Doel van de Marokko-test was vooral: hoe houdt de machine zich bij hoge temperaturen en hoe houden de toeleveringsproducten zich? Vegt: “Alles wat er tot nu toe fout is gegaan in het aanlooptraject, ligt vooral aan de toelevering. Daarom heb ik voor deze testrit door Marokko twee verschillende uitvoeringen van de Track geprepareerd. Om te beginnen is de ECU-instelling verschillend. De één beschikt over de volle 100% vermogen (45 pk) en de ander is een 75% versie (ca 34 pk). Voorts test ik twee soorten remschijven en zijn de standaard Michelin Anakee2-banden voor deze trip vervangen door de T63 noppenbanden. De zithouding is verschillend door verschillende sturen. Ook zijn de fietsen voorzien van nieuwe ruiten. Zo zijn er nog talloze verschillen en aanpassingen, waaronder de vering en stroomvoorziening. Voorafgaand aan deze testritten zijn beide motoren zorgvuldig geassembleerd en nagemeten. Uiteraard worden de machine tijdens deze test dagelijks gecontroleerd om te kijken waar de eventuele zwakke punten zitten. Belangrijk is ook om te zien wat er met de olie gebeurd. Het carter is nu voorzien van een oliepeilstok; dat was voorheen een kijkglas. Uiteindelijk wil ik met de Track naar een service-interval van 25.000 kilometer, want dat moet een moderne dieselmotor aan kunnen.”Toch lijkt niet het motorblok, maar de CVT-transmissie de achilleshiel van de Track. De riem is opgebouwd uit rubberlaagjes en de temperatuur ervan mag niet boven 110 graden komen, anders kunnen die lagen los van elkaar komen. En zeker in het zand krijgt die riem het flink voor zijn kiezen. Daar weten de Nederlandse Dakar-rijders als Jurgen van den Goorbergh en Kees Koolen alles van met de eerste versie van hun McRae-rallybuggy’s die ook een CVT-transmissie hadden: zij wisselden meer aandrijfriemen dan luchtfilters…Vegt: “Bij normaal gebruik als allroad op de weg, met af en toe een kort stukje zandweg of een gravelpad, is die riem geen enkel probleem. Maar hier in de hitte met langdurige ritten in het mulle zand krijgt die riem het flink voor zijn kiezen. Daarom hebben we Tracks nu ook uitgerust met een geforceerde luchtkoeling van de CVT. Via een luchthapper in de kuiprand en een ventilator wordt er continu koellucht tegen de riem geblazen. Om de riemtemperatuur in de gaten te kunnen houden hebben we een temperatuurvoeler gemonteerd, met een display op het dashboard. Maar mocht er trouwens toch iets fout gaan, dan is zo’n transmissieriem in ongeveer één uur tijd te vervangen, dus dan is er nog geen man overboord. Maar dat is dus één van de aspecten die we hier in Marokko willen testen. Voorts kijk ik ook naar slijtageplekken en dan vooral bij de plastic onderdelen. We kopen die in als nagenoeg onbreekbaar en willen zien hoe die delen zich in de praktijk houden. Nadat we de ervaringen van Marokko verwerkt hebben, willen we ook nog gaan testen in Australië en Rusland. Met een dieselverbruik van tussen de 1 op 30 en 1 op 40 moeten we met een extra grote tank wel tot 2.000 kilometer op één tankbeurt kunnen komen, dat is ons streven. Uiteindelijk moeten al deze testen leiden tot een betrouwbare motorfiets die wereldwijd inzetbaar is. Er is trouwens ook al belangstelling uit het Amerikaanse leger en dat heeft te maken met de zogeheten ‘One fuel policy’, dus één soort brandstof voor alle legervoertuigen. Met name de US Marine Core in Juta heeft al contact gezocht; zij doen de bewaking in het onherbergzame terrein langs de grens met Mexico en zitten te springen om motorfietsen met een echt grote actieradius.”In Marokko rijden de twee Track diesels vanuit Marrakech dwars door de hoge Atlas naar Quarzazate. Vervolgens via de vallei van de Draa naar Zagora. Op een losgetrilde accuklem na, leggen de twee diesels dit traject over gravel-, en zandpistes, probleemloos af. In Zagorra wisselt Vegt voor de zekerheid een riem van de CVT en dat is maar goed ook, want de volgende dag volgt de zwaarste beproeving voor de Tracks: tussen Tagounit en Mhamid gaan we de woestijn in naar het bivak Erg Chagaga. Die geplande zandpistes blijken echter te zwaar, want de temperatuur van de riemen loopt bij deze extreme omstandigheden te hoog op. Dit echte rallyterrein is teveel van het goede, dus gaan we terug naar Tagounit en rijden via een piste langs de rand van de zandbak richting bivak. Omdat er toch nog wel wat heftige stukken tussenzitten, valt de duisternis in voordat we het bivak bereiken en als we samen met enkele andere ‘gewone’ motoren (waaronder wat BMW GS-sen en een KTM 990 Adventure) net voor de poort van het bivak weer tot aan de assen in het bakmeelachtige poederzand vast komen te zitten, laten we ze maar staan tot de volgende ochtend, om ze bij daglicht opnieuw uit te graven. Knappe jongen die ze hier vannacht weg krijgt…Op de terugweg gaat bij één Track de accu kapot. Tja, en daar was niet op gerekend, want het testteam heeft bijna alles reserve meegenomen, behalve de doodgewone (maar wel vrij zware) accu. Dus moet Erik Vegt op zoek naar een nieuwe zware motoraccu en die zijn hier moeilijk te vinden. Dat krijg je als je pioniert…Het is ook grappig om te zien hoe pompbedienden telkens reageren als je met de Track bij een dieselpomp gaat staan tanken. Luid zwaaiend komen ze aangerend en maken ze je duidelijk dat je met de motor bij de verkeerde pomp staat. Ze snappen er helemaal niets van als je hen duidelijk probeert te maken dat je toch echt diesel in je tank moet hebben. Dat hebben ze nog nooit meegemaakt!Bij het rijden met de Track is het andere uitlaatgeluid het eerste dat opvalt, zeker als de turbo z’n werk gaat doen. Het korte uitlaatpijpje dempt al voldoende, ook al omdat die turbo het uitlaatgas ‘kapot hakt’. Dwars door de bergen rijden we over één van de mooiste pistes naar Tazenakht. Het is op de pistes wel even wennen aan het gewicht van dik 200 kg, maar eigenlijk voelt hij net zo aan als een BMW R1200GS. De T-800CDI stuurt lekker scherp en is behoorlijk stabiel. Het rijden met de CVT-automaat went snel en na een uurtje weet je niet beter en heb je geen neiging meer om zelf te willen koppelen of schakelen. Dit komt mede omdat je vrijwel steeds over een koppel van dik 100 Nm beschikt. De trillingen uit de driecilinder-dieselmotor zijn goed voelbaar, maar absoluut niet hinderlijk. Inherent aan de behoorlijke draaiende massa in het blok en het CVT-systeem is de kleine vertraging tussen het gasgeven en het opbouwen van de trekkracht, maar ook dat blijkt in de praktijk geen probleem. En 45 beresterke pk’s blijken ruim voldoende om ‘normaal’ allroad te rijden; je kunt de rijprestaties in de praktijk enigszins vergelijken met die van een Suzuki V-Strom 650.De stuureigenschappen, banden en vering laten toe dat we de pistes in hoog tempo kunnen afwerken. Wel merk je dat je wat meer moet remmen dan met ene gewone motorfiets, omdat je door de automatische CVT-transmissie veel minder motorrem hebt dan met een schakelfiets. Daarbij valt ook wel op dat met name bij een afdaling de achterrem snel blokkeert.Op een stuk asfalt met de nodige bochten kun je behoorlijk boenderen met de Track, zeker als je het spelletje goed door hebt. Het plat leggen in de bocht wordt op het asfalt wel enigszins beperkt door de speciaal voor Marokko gemonteerde noppenbanden, maar in zijn geheel doet hij beslist niet onder voor vergelijkbare zware allroads.Eenmaal terug in Marrakech gaan de motoren in de vrachtwagen terug naar Nederland, terwijl Erik Vegt tevreden in het vliegtuig stapt. De test van de ‘diesel in de desert’ heeft hem een schat aan gegevens opgeleverd op weg naar de echte productie. Het is eigenlijk best verbazingwekkend dat een veredeld zelfbouwproject uit een grote garagebox in Valkenburg (Z.H) al zo’n professioneel ogende en subliem rijdende machine op heeft geleverd. Laten we hopen dat Erik Vegt de stap naar de echte productie op korte termijn inderdaad ook echt kan gaan maken. Want dat verdiend deze dieselmotorfiets absoluut.Kijk voor meer info ook op www.dieselmotorfiets.nl.[[bijschriften]]Detail 1De driecilinderdiesel met de duidelijk zichtbare uitlaatgasturbo is gecombineerd met een CVT-transmissie.Detail 2De eenzijdige achterwielophanging met cardan heeft nu ook een paralever gekregen om de reactiekrachten op te vangen.Detail 3De Track kreeg nu drie koplampen en een luchthapper voor de transmissiekoeling.Detail 4Het dashboard is voor de testritten uitgerust met extra meters.Detail 5Aan de linkerkant van het blok is de geforceerde CVT-koeling zichtbaar.Detail 6Voor de Marokkaanse testritten is er een temperatuurvoeler voor de CVT-riem gemonteerd.Erik Vegt is de geestelijk vader van de Track T-800CDI dieselmotorfiets.Even wennen: tanken bij de dieselpomp!