WK Superbike Portimao, Portugal 2009
De Superbike-wereldtitel kwam uiteindelijk terecht bij de man die hem het meest verdiende. Rookie Ben Spies won veertien van de 28 races, terwijl hij met elf poles in één seizoen ook al een nieuw record opstelde. “Ik krijg er koppijn van als ik denk wat er dit jaar allemaal gebeurd is”, schudde Spies zijn hoofd. Nori Haga ging strijdend ten onder. Dat hij weer naast de titel greep, was voor een niet gering deel ook zijn eigen schuld. In de zevende ronde van de eerste Superbike-race in Portimao viel de beslissing in een zinderend WK-seizoen. Ben Spies legde het veld een moordend tempo op en de van startplaats tien gekomen Nori Haga probeerde met de moed der wanhoop de schade te beperken. De Japanner, met tien punten voorsprong aan het laatste WK-weekend begonnen, lag op een nog acceptabele vijfde plaats toen hij in een van de vele “downhill”-bochten de voorkant van zijn Ducati verloor. Spies weerstond de druk van de pushende Jonathan Rea en Max Biaggi en noteerde zijn veertiende seizoenszege én nam de WK-leiding over met vijftien punten voorsprong. In de laatste race van het seizoen viel Haga nog wel aan – zijn crash was door een verkeerde bandenkeus veroorzaakt, verklaarde de Ducati-coureur – maar een podium kon de pijn slechts verzachten. Ben Spies had ruim genoeg aan een veilige vijfde plaats. Helemaal zuur was het voor Haga dat zijn teamgenoot Michel Fabrizio de laatste race van het jaar won. De eigenzinnige Italiaan versloeg zijn teamgenoot eerder dit jaar in Monza en Imola. Haga besefte dat die feiten niet terug te draaien waren. Ook in zijn tiende WSB-seizoen kwam Haga niet verder dan de troostprijs vicewereldkampioen – voor de derde maal. “Na de race in Magny Cours heb ik het team gezegd dat ik geen teamorders wilde in Portimao”, hield de teleurgestelde Haga zich groot. “Ik wilde de titel zelf verdienen, vandaag heb ik ‘m zelf verloren. Zo zit de racerij in elkaar.”Spies, Haga’s opvolger bij Yamaha, bracht het merk haar eerste rijderstitel in de WK Superbike-geschiedenis en gaat zelf de boeken als zesde Amerikaanse Superbike-wereldkampioen. “Het voelt echt alsof er een enorme last van m’n schouders is gevallen”, gaf Spies toe na de zinderende ontknoping. “Het was een waanzinnig jaar een jaar van ‘eerste keren’ voor mij: dit WK, de Pirelli’s, de vering, wonen in Italië. Het was fantastisch, maar man, wat was het zwaar. We kwamen terug van de grootste achterstand ooit in de WK-geschiedenis…. Als ik er aan terug denk wat er allemaal gebeurd is… Ik heb het team gepusht, zij zaten mij op m’n huid. Af en toe was ik waarschijnlijk niet de prettigste jongen om mee te werken, maar ik had mijn doelen en die hebben we samen gehaald.”Al vanaf de eerste race van het jaar bewees Spies dat hij met de nieuwe Yamaha R1 een vooraanstaande rol zou spelen in het WK Superbike-kampioenschap. Toch nam de 25-jarige Texaan pas na de tweede race op de Nürburgring – het elfde van veertien WSB-weekends – voor het eerst de leiding in het klassement. Sinds die race veranderde de naam van de leider in het WK nog vier maal, maar na de eerste race in Portimao nam Spies zijn enig overgebleven tegenstander in de houdgreep. Haga’s eerste jaar als Ducati-fabriekscoureur, als vervanger van wereldkampioen Troy Bayliss, eindigde zo toch in een anticlimax. “Elk jaar behoor ik tot de kanshebbers, maar weer lukte het niet”, stelde ook Haga vast. “Maar ik ben blij met dit team. Ze hebben een goede machine voor mij geprepareerd en er was groot wederzijds vertrouwen. Het is alleen jammer dat ik de titel niet heb gewonnen, alsof er altijd iets met me gebeurt. Volgend jaar ga ik het weer proberen.”Waar Haga ook in zijn tiende aanloop naar de titel struikelde, klaarde Spies de klus met een flinke hinkstap sprong. De Amerikaan moest dit jaar een paar bittere pillen slikken. “De lege tank in Monza was het ergst, omdat dat een zekere overwinning was. Voor de start van de tweede race was ik eigenlijk nog laaiend en had ik ook helemaal geen zin om te racen. Maar toen het licht uit ging, wist ik wat ik moest doen. In Kyalami miste ik een podium, toen het schakelpookje losschoot en in Misano waren er koppelingsproblemen. Als je dat zo op een rij zet, ben ik veel punten misgelopen, tussen de veertig en 55 punten. Maar ik heb zelf ook punten laten liggen. De crash in de tweede race in Assen was helemaal mijn schuld. In Valencia viel ik ook; ook mijn fout. Maar op dat moment liepen dingen niet goed en daarom voel ik niet dat ik daar zelf veel verkeerd gedaan heb.”Na de race in Kyalami keek Spies echter wel tegen een achterstand van 88 punten aan. De Amerikaan gaf niet op, keek af en toe gefrustreerd naar de nodeloze nullen achter zijn naam en werkte aan het verkleinen van de kloof. “Duitsland was voor mij het keerpunt. Daar won ik een race (voor Haga, red) waarvan ik zelf vond dat ik het niet verdiend had. Maar wij hebben dit jaar het tempo bepaald en hoewel het af en toe flink frustrerend was, hebben we enorm genoten. Meer dan die jaren in het Amerikaanse kampioenschap.”Vier jaar lang was Haga het visitekaartje van Yamaha. Eind vorig jaar verruilde hij het merk waarmee hij vergroeid leek voor Ducati. “Bij Yamaha was ik ontwikkelingsrijder en coureur, bij Ducati stond er een goede machine en hoefde ik alleen maar te rijden. Mijn motivatie werd er ook beter door. Ik had het gevoel dat ik alleen met Ducati kampioen zou kunnen worden. We hebben mooie momenten gehad: winnen in Australië vanaf de dertiende startplaats, de dubbels in Valencia en Kyalami. Maar de crash in Donington was wel een van de dieptepunten. In Amerika was een drama, omdat ik daar geen klik met de machine had en in Monza knalde ik tegen een vogel aan. M’n eerste ‘nul’ met dit team, een slechte herinnering. Dat de race in Duitsland het keerpunt was, daar kan ik me wel in vinden. Ben was twee keer gevallen en ik had echt verwacht dat ik daar zou winnen. In plaats daarvan nam Ben de leiding in het WK over. Terugblikkend denk ik dat je kunt zeggen dat ik in Salt Lake iets verloren ben in mijn manier van rijden. Al die tijd dat ik het WK aanvoerde, was moeilijk, omdat ik steeds aan het kampioenschap dacht. Er speelde zoveel door mijn hoofd. Als Ben zou crashen, was het makkelijker geworden. Maar als ik zelf zou vallen, kon ik er weer naast grijpen. Dat was me al drie of vier keer eerder overkomen.”Haga had echter niets dan lof voor Spies. “Hij heeft de circuits heel snel geleerd en hij is elke zondag sterk. Ik heb tegen Corser en Bayliss geracet en zelfs als zij geen problemen hadden in een race, werden ze de laatste vijf ronden langzamer. Ben niet. Hij is de hele race snel, hij is heel constant. Ben is de zwaarste tegenstander die ik ooit ben tegengekomen.”Kort• Jonathan Rea reed in Portimao zijn beste WSB-weekend tot nu toe. Rea won weliswaar geen race, maar finishte wel beide malen op het podium met een tweede en derde plaats. Zijn seizoen als rookie sloot hij af als vijfde, slechts vier punten achter Max Biaggi. In zijn ijver om in de tweede race Michel Fabrizio te verslaan, maakte Rea een fout die hem terugwierp naar de derde plaats. “Ik mag misschien niet klagen over mijn eerste jaar, maar ik baal er ontzettend van dat ik Biaggi niet heb kunnen achterhalen”, vertelde Rea na afloop. De 22-jarige Noord-Ier won twee races en finishte acht maal op het podium. “Volgend jaar zullen we sterker zijn.” Overigens was er voor het Ten Kate/Honda Team nog een succesje in de Superstock 600-klasse. Gino Rea had genoeg aan een derde plaats om de titel te veroveren. • Jonathan Rea krijgt in 2010 gezelschap van Max Neukirchner, die verrassend brak met het Alstare/Suzuki Team na twijfels over het herstel van zijn rugblessure. Carlos Checa vertrekt naar het Althea Team waar hij de beschikking zal krijgen over een Ducati. Over Ryuichi Kiyonari’s toekomst heerst nog onduidelijkheid. De Japanner, die niet reed vanwege de naweeën van zijn in Magny Cours gebroken sleutelbeen, zou mogelijk onderdak kunnen vinden bij Stiggy Honda. Stigefelts plannen om met Yamaha in het WK Supersport aan te treden, zijn gestrand, omdat de fabriek een financiële garantie eist. • In Portimao startte de Britse Superbike-kampioen Leon Camier andermaal op de tweede RSV – Shinya Nakano liet verstek gaan – en presteerde met een zesde en zevende plaats niet slecht. Aprilia’s technische opperhoofd Gigi Dall’Igna noemt MotoGP-coureur Alex de Angelis als eerste keus als het gaat om de tweede plek naast Max Biaggi voor 2010. “Wij kennen Alex uit zijn Aprilia jaren en hij zou een goede man voor ons zijn”, aldus Dall’Igna. De Angelis hoopt echter op een plaats in het Scot MotoGP-team. Als hij die deal kan maken, komt Camier weer in beeld bij Aprilia. Dall’Igna: “In Magny Cours en Portimao was alles nieuw voor hem. Daarom zijn die resultaten niet zo belangrijk voor ons. Wij zijn meer geïnteresseerd in wat hij laat zien tijdens de test na deze race. Wij willen graag een jonge tweede rijder die we de komende twee jaren kunnen opleiden. Cal Crutchlow was onze droomrijder, maar met Leon zouden we ook goed kunnen leven.”• Sylvain Guintoli wordt volgend seizoen naast Leon Haslam de tweede man in het Alstare/Suzuki Team. De Fransman zou aanvankelijk een tweede jaar in het BSB rijden, maar wordt nu “getransfereerd” naar het WK. Guintoli’s jaar werd verpest door een ernstige beenbreuk, maar inmiddels is de voormalige MotoGP-coureur weer vrijwel fit. In Portimao nam Guintoli al een voorproefje op zijn aanstaande WSB-carrière. Hij finishte niet in de eerste race en werd tiende in de afsluitende wedstrijd. Zijn vervanger in het Britse Crescent/Suzuki Team wordt Yukio Kagayama.
