WK Superbike Mandalika, Indonesië
Aan zes jaar heerschappij van Jonathan Rea en Kawasaki is een einde gekomen. Op het gloednieuwe Mandalika Street Circuit op het Indonesische eiland Lombok had Toprak Razgatlioglu aan een tweede plaats in de openingswedstrijd voldoende om een historische eerste Turkse Superbike-wereldtitel veilig te stellen. Rea ging strijdend ten onder. De Noord-Ier won beide races.
Toprak Razgatlioglu schreef met zijn eerste wereldtitel motorsportgeschiedenis. Het was niet de eerste keer dat de nu 25-jarige Turk tekende voor een historisch feitje. In 2013 meldde hij zich als 16-jarige in de Red Bull Rookies Cup en een jaar later, het seizoen dat Jorge Martin de titel pakte, werd Razgatlioglu zesde. Datzelfde jaar won hij met een wild card de kletsnatte EK Superstock 600-race op Magny-Cours op een Kawasaki, het merk waarmee destijds ook zijn leermeester en tegenwoordige manager Kenan Sofuoglu reed. In 2015 werd Razgatlioglu Europees Superstock 600-kampioen en na enkele seizoenen in de 1000 cc-klasse, maakte hij in 2018 zijn entree in het WK Superbike. In 2019 won hij als eerste Turkse rijder een Superbike-race en toen Kawasaki hem niet gaf wat hij wilde, nam de altijd spectaculair sturende Razgatlioglu de wijk naar Yamaha. Na het vertrek van Michael van der Mark naar BMW, ontpopte Razgatlioglu zich als de onbetwiste nummer 1 in het team én uiteindelijk ook in het kampioenschap. Daar zag het aanvankelijk nog niet naar uit, want ondanks onder meer drie overwinningen en in totaal elf podiums in de eerste vijf WK-weekends zat hij titelverdediger Jonathan Rea met een achterstand van 37 punten niet bepaald op de hielen, waarna hij zelfs dacht dat de titel verloren was. Vanaf het Tsjechische weekend in Most keerde het tij voor zowel Razgatlioglu als voor Rea. Toen de strijd op het circuit maar ook daarbuiten verhardde, was het de ervaren zesvoudige wereldkampioen Rea die de meeste steken liet vallen. Vier maal miste Rea dit jaar punten door crashes, drie maal bleef Razgatlioglu puntloos, maar telkens zonder dat het zijn eigen fout was.
Een voorsprong van dertig punten voor de seizoensfinale in Indonesië bleek een comfortabele buffer voor Razgatlioglu. Zijn kansen groeiden alleen nog maar toen de wedstrijdleiding op zaterdagmiddag moest besluiten dat door een helse zondvloed de race geschrapt moest worden. De Superpole-wedstrijd op zondagochtend werd vervangen door een langere reguliere race, maar het ontnam Rea de mogelijkheid om twaalf punten extra binnen te halen. Kort voor de start van de warmup ronde van de eerste race begon het andermaal te druppelen, waarna de wedstrijdleiding de start uitstelde. Uiteindelijk startte iedereen op slicks, met op de eerste rij ook de top 3 in de titelstrijd: Razgatlioglu, Rea en Ducati’s Scott Redding. Kopstarter Rea werd na een paar ronden gepasseerd door zijn titelrivaal, maar weer twee ronden later herstelde Rea de rangorde. Een aanvankelijke groep van vijf rijders met daarbij ook Redding, Axel Bassani en Michael van der Mark, viel toch uiteen, waarna toch de top 3 van het kampioenschap de race bepaalde. Ook Redding leidde een aantal ronden, terwijl Razgatlioglu door een fout terugzakte naar de derde plaats. De Turk wist dat met een tweede plaats achter Rea de titelstrijd beslist zou zijn. Drie ronden voor het einde had hij de aansluiting met tweede man Redding hersteld en met een uitremactie eiste hij de tweede plaats op. In zijn tweehonderdste start voor Kawasaki won Rea zijn twaalfde race van het seizoen, maar de titel was voor tweede man Razgatlioglu. Twaalf jaar nadat Ben Spies in 2009 Yamaha’s eerste Superbike-wereldtitel binnenhaalde, zorgde Razgatlioglu voor de tweede; niet alleen zijn eerste, maar ook die van Paul Denning’s Engelse Crescent Team. “Ik moet mijn hele familie en Kenan bedanken. En ook mijn team”, sprak Razgatlioglu in zijn dankwoord na zijn 29e podium van het seizoen. “Dit is een bijzondere dag, dit was mijn droom. Dit kampioenschap is voor mijn vader. Hij leeft niet meer, maar ik heb het gevoel dat hij vandaag meekeek. Hij zei dat ik ooit wereldkampioen zou worden.” Het was geen makkelijk seizoen, vond de nieuwe wereldkampioen. “Johnny is een Superbike-legende, altijd en overal snel. In 2018 begon ik in het WK Superbike en twee jaar lang hielp hij me. Nu rijd ik op een ander merk, maar ik respecteer hem zeer. Op de baan werd het dit jaar anders, maar buiten de baan waren we gewoon vriendelijk tegen elkaar.”
Vanwege zware regenval startte de laatste Superbike-race van het jaar met meer dan anderhalf uur vertraging. Dat het kampioenschap beslist was, bleek toen voorin het veld niemand met reserves reed op de kletsnatte baan in de drastisch ingekorte race. De kersverse kampioen nam kopstart, maar Rea en ook de prikkende Redding bleken sterker in een waardige afsluiter van een fraai seizoen. Van der Mark bleek andermaal uitstekend uit de voeten te kunnen op het natte asfalt. Vanaf de negende startplaats kwam de BMW-rijder snel naar voren, waarna hij de strijd aan ging met Razgatlioglu om de derde plaats met talloze inhaalacties. Uiteindelijk was Van der Mark goed genoeg voor zijn veertigste WK Superbike-podium. Dat was een knappe prestatie, aangezien Van der Mark op donderdag en vrijdag behoorlijk ziek was en zuinig was met zijn energie. “Ik ben heel blij”, glunderde Van der Mark. “Het was een geweldig duel met Toprak. Ik had gedacht dat ik misschien iets dichterbij de leiders had kunnen zitten, maar ik ben trots op dit podium.”
Van der Mark, die twee ronden voor het einde van de eerste race aan het einde van zijn krachten boos de vijfde plaats moest inleveren bij Andrea Locatelli, was zeer te spreken over het 4,3 kilometer lange Mandalika Street Circuit met zijn zeventien bochten en het korte rechte stuk van slechts 507 meter. “Ze hebben hier fantastisch werk gedaan. Het asfalt was ook geweldig, want ook in de regen lag ons tempo hoog.
Van der Mark sloot zijn eerste seizoen met de nieuwe BMW S1000RR af op een zevende plaats in de eindstand, met onder meer twee derde plaatsen en één overwinning. “Om het seizoen af te sluiten met een derde plaats is ongelooflijk. Ik denk dat we een goed jaar hebben gehad, maar we moeten deze winter nog stappen maken om vaker voor podiums te vechten. Ook als het droog is.”
