WK Superbike Laguna Seca

Tijdens het negende WK Superbike-weekend van het seizoen domineerde Chaz Davies de Welshman zoals Jonathan Rea dat dit jaar al vaker deed. Het podium in Laguna Seca zag er na beide races telkens hetzelfde uit, met Ducati’s Davies als winnaar, voor het Kawasaki-koppel Tom Sykes en Jonathan Rea. Michael van der Mark verstevigde zijn achtste plaats in het kampioenschap.

Chaz Davies heeft wat met Amerika. Toen hij zijn wat moeizaam verlopende Grand Prix-carrière in het slop zag geraken, nam Davies in 2007 de ingrijpende beslissing om te starten in het Amerikaanse Supersport-kampioenschap. De Welshman zorgde door knappe prestaties dat de internationale racewereld hem niet uit het oog verloor. Dat bleek eigenlijk al toen hij dat eerste jaar in het weekend van de Amerikaanse Grand Prix werd gevraagd om Ducati-coureur Alex Hofmann te vervangen in Laguna. De Duitser was in de eerste training in de eerste training bij het aanremmen van de Corkscrew van de sokken gereden door de geschrokken Laguna-rookie Sylvain Guintoli en was uitgeschakeld. Davies, toch al aanwezig voor zijn wedstrijd in het Amerikaanse kampioenschap, greep de uitdaging aan, en hoewel hij puntloos bleef, bewees hij zichzelf en het Pramac Ducati Team een goede dienst.
Davies’ grootste succes in Amerika was het winnen van de Daytona 200 – nadat de oorspronkelijke winnaar was gediskwalificeerd. Maar afgelopen zondag zou hij een veel indrukwekkendere prestatie neer zetten. Vanaf de eerste dag was de Ducati-coureur in grootse doen op het uitdagende circuit van Laguna Seca, een van zijn favoriete circuits.Op zaterdag tekende hij voor zijn allereerste Superbike-pole, voor teamgenoot Davide Giugliano. Ook een zondvloed op zondagochtend met onweer, bliksem en stortbuien bracht Davies niet uit zijn ritme, bewees hij. Op de Panigale won hij beide races en klom naar de derde plaats in het WK – nog altijd ver achter Jonathan Rea en Tom Sykes. Het was Ducati’s eerste dubbel sinds de toen regerende wereldkampioen Carlos Checa in 2012 beide wedstrijden in Imola won.

Het succes van Davies kwam niet uit de lucht vallen. Tien maal eerder stond hij dit jaar al op het podium, en twee mechanische tegenvallers in Imola waren de belangrijkste oorzaken dat Davies in het klassement de aansluiting met tweede man Tom Sykes verloren zag gaan. In Aragon had Davies bovendien Ducati de eerste winst op de Panigale bezorgd. De vorm van dat weekend in Spanje etaleerde hij ook in Laguna Seca. Davies pakte op een weer opgedroogde baan direct na de start van de eerste race de kop en liet Sykes en Rea achter zich strijden om de tweede plaats. WK-leider Rea passeerde zijn teamgenoot Sykes een aantal malen, maar telkens kwam de voormalig wereldkampioen – een tweevoudig racewinnaar in Laguna – terug. Aan de finish bleef hij Rea voor. Zo kwam een einde aan een bijzonder record, want voor het eerst in zeventien races finishte Rea niet als eerste of tweede. Na de trainingen was al sprake geweest van een andere ‘primeur’, want met Davies, Giugliano en Aprilia-coureur Jordi Torres op de eerste rij, stond er voor het eerst sinds de races in Sepang van 2014 geen Kawasaki-coureur op de ‘front row’.
Giugliano werd op 15 seconden van zijn teammaat eenzaam vierde, voor de knap rijdende Laguna-debutant Torres. Diens teamgenoot Leon Haslam kwam ten val, maar wist nog een paar punten te pakken met een dertiende plaats. Wel verloor Haslam, die er al in 2004 bij was toen het WK Superbike terugkeerde op Laguna Seca, zijn derde plaats in het WK aan Davies.
Door behoorlijke onderlinge verschillen stond de openingsrace van de dag niet bol van de spanning en de tweede race kende eenzelfde, wat teleurstellend verloop. Aanvankelijk leken Sykes en Rea in staat om kopstarter Davies te volgen, maar voor het eerst dit jaar slaagde er geen Kawasaki-coureur in om een wedstrijd te winnen. Omdat de vierende Davies het gas dichtdraaide, was het verschil met Sykes en Rea minder dan twee tellen, maar het maskeerde de suprematie van de Ducati-coureur.
Een makkelijke race-overwinning was het echter niet, omdat aan het begin van de tweede wedstrijd lange tijd de regenvlag werd gezwaaid. “Ik maakte me echt zorgen en dacht dat ik plotseling op m’n oren kon liggen”, vertelde Davies. “Ik wist ook niet of het ‘mental rain’ was. Ik nam flinke risico’s om een gat te slaan en toen het weer droog werd, kon ik gecontroleerd uitrijden. Op Laguna worden onze zwakke punten misschien minder benadrukt en komen onze sterke punten beter uit de verf, maar ons plan werkte wel perfect in beide races.”
Het was Davies’ eerste Ducati-dubbel. Het waren statististieken waar Jonathan Rea dit jaar patent op leek te hebben, maar Rea moest op Laguna tevreden zijn met twee derde plaatsen. Twee tweede plaatsen waren ‘acceptabel’, vond Sykes, in het eerste weekend van 2015 dat hij in beide races zijn teamgenoot versloeg. “In de eerste race weet ik zeker dat ik een betere pace had dan Tom, maar ik kwam er gewoon niet voorbij”, aldus de nog steeds soeverein leidende Rea. “In de tweede wedstrijd verloren we meteen aan het begin veel tijd op Chaz en dat ik geen tweede werd, lag vooral aan mezelf. Ik maakte te veel fouten.”
De fout die Davide Giugliano maakte, was echter vele malen groter. De Italiaan crashte hard en bleef lange tijd liggen. Hij vreesde dat hij, net als voor de start van het seizoen, andermaal een wervel had gebroken, maar Giugliano bleek oké. Torres klopte in een rechtstreeks duel jubilaris Haslam, die in Laguna zijn 200e WK Superbike-race reed.

Michael van de Mark maakte zijn debuut op Laguna Seca. Hoewel de Nederlander zeer gecharmeerd was van de 3,6 kilometer lange ‘rollercoaster’, had hij tot de racedag moeite met de spectaculaire afdaling na de Corkscrew, waar een gebrek aan vertrouwen in de voorkant veel tijdverlies opleverde. Voor de derde keer op rij slaagde de Pata Honda-coureur er niet in om zich bij de twaalf snelste rijders in de Superpole te scharen. Vanaf de vijftiende startplaats reed Van der Mark echter twee goede races. In de eerste race moest hij teamgenoot Sylvain Guintoli laten gaan, maar op een achtste plaats koerste hij ook veilig voor negende man Leandro Mercado. In de tweede wedstrijd werd Guintoli al in de tweede ronde uitgeschakeld toen voor hem Alex Lowes onverwacht de pitlane instuurde. Guintoli kwam ten val en Van der Mark bleef de enige vertegenwoordiger van het Ten Kate-team. De Rotterdammer nestelde zich al snel op de achtste plaats en passeerde in het laatste deel van de race zevende man Niccolo Canepa. “Het was geen makkelijk weekend”, vond Van der Mark zelf ook. “Laguna is een fantastisch circuit, maar ik moest het wel leren en ik had moeite om in de trainingen een goede set-up te vinden. In de eerste race won ik bij de start vijf plaatsen, maar de jongens voor me (waar onder zevende man Guintoli, FW) waren te snel. Daardoor was het een saaie race voor me. In de tweede race voelde ik me beter op de motor en ik kon de hele tijd blijven pushen. Twee finishes in de top 10, daar ben ik dik tevreden mee.”
Het weekend in Amerika werd ontsierd door twee dramatische ongevallen in het bijprogramma, waarbij de Spaanse Superbike-coureurs Bernat Martinez en Daniel Rivas om het leven kwamen.
Na het weekend in Laguna reisde Van der Mark door naar Japan, waar hij samen met Takumi Takahashi voor de derde keer op rij de Acht Uren van Suzuka hoopt te winnen. Dit jaar wordt het duo bijgestaan door Casey Stoner. Van der Mark is niet de enige Nederlander in Suzuka. Yamaha-testrijder Jeffry de Vries maakt met twee Japanse collega’s in de Superstock-klasse zijn Suzuka-debuut op een vrijwel standaard R1. “Ik werd achttien jaar geleden al gevraagd of ik mee wilde doen, maar ik vond wedstrijden van drie kwartier wel lang genoeg”, aldus de 50-jarige De Vries. “Bij de R1-introductie in Australië, eerder dit jaar, vroegen ze me weer. Ik kreeg de indruk dat ik veel mensen zou teleurstellen als ik had bedankt voor de eer.”