Vergelijkingstest Kawasaki Ninja 1000SX – Bimota KB4
Altijd weer moeten we het aanhoren: ‘Vroeger was alles beter.’ Dat mag weliswaar in bepaalde opzichten waar zijn, maar meestal staat het moderne toch echt synoniem aan vooruitgang. Toch zijn er dingen van vroeger die we graag terug zien in het hier en nu, maar dan net een beetje beter. Soms is dat mogelijk, zelfs met hetzelfde hart.
Het voelt een beetje absurd: op het eerste gezicht lijken de Kawasaki Ninja 1000 SX en de Bimota KB4 een reis naar het verleden, maar ze komen toch echt allebei uit het huidige decennium. Aan de ene kant staat de Kawasaki, die we vandaag de dag beschouwen als een van de weinige authentieke klassieke sporttoermotoren. Dat levert hem in dit segment een bijna uniek verkoopargument op. Voor de jongere lezers onder jullie: in de jaren 90 en begin 2000 waren sporttoermotoren een garantie voor hoge verkoopcijfers. Bijna iedere fabrikant had zo’n kip met gouden eieren in zijn modelreeks. Genoeg sportiviteit, zelfs voor snelle rondjes op het circuit, gekoppeld aan stevige toerkwaliteiten. Dat werkte destijds uitstekend en dat doet het nu nog steeds. Maar door de immer verbeterde technologie en de wens van de koper naar ‘steeds meer motorfiets’ hebben grote allroads de sporttoer-motoren ingehaald. Je kunt daardoor tegenwoordig stellen dat modellen als de Suzuki GSX1000 GT of de Kawasaki Ninja 1000SX een bijna exotische status hebben gekregen.
Bimota heeft – ongeacht het model – al een onwaarschijnlijke exoten-status sinds de Italiaanse edelsmeden begonnen in de jaren zeventig. Ook de Bimota KB4 maakt hiervan geen geheim. Hij verwijst bewust naar de legendarische KB1 met zijn grillig gevormde kuip, het diepe ruitje en de grote ronde koplamp. Laten we het maar vertellen waar het op staat: de KB4 wil net als zijn voorgangers, speciaal, exclusief en polariserend zijn en zich onderscheiden van de massa. Je koopt hem omdat je hem wilt kopen, niet omdat je hem nodig hebt. Het is meer een collectors item of kunstwerk voor in de garage dan een motorfiets voor dagelijks gebruik. Of is hij dat toch niet? De Kawasaki ziet zichzelf in ieder geval als een door en door rijmachine. Japanse precisie en afwerkingskwaliteit van top tot teen zonder veel poespas en opsmuk. Eenvoud en bescheidenheid regeren hier naast bijna bomvrije technologie. Niets wiebelt of rammelt; een goed onderhouden Ninja 1000SX is goed voor honderd jaar rijplezier.
En rijplezier verwaarloost de Kawasaki zeker niet, in welke vorm dan ook. Een paar dagen in de Alpen inclusief lange snelwegetappes? Geen enkel probleem. Het eenvoudige zadel is letterlijk comfortabel van voor tot achter en biedt precies de juiste balans tussen stevigheid en zachtheid. Daar bovenop komt de comfortabele zitpositie. De zithoogte van 835 millimeter resulteert in combinatie met de goed geplaatste voetsteunen en de naar boven gekantelde stuurhelften in een uiterst gerieflijke plek om te zitten. Zelfs na urenlang rijden is het nog niet oncomfortabel. Het aerodynamisch gevormde kuipwerk – inclusief verstelbaar windscherm – biedt tegelijkertijd voldoende windbescherming. Natuurlijk niet op het niveau van een echte toermotor, maar toch heb je als ware kilometervreter echt niet per se meer windbescherming nodig.
Of kies je liever voor een sportief ritje na het werk richting huis om wat stoom af te blazen? Ook geen probleem. Het is een waar genoegen om met de Kawasaki door een wirwar van bochten te scheuren. Hier transformeert de 248 kilo zware SX moeiteloos in een superbike. De volledig verstelbare upsidedown-voorvork met een diameter van 41 millimeter spreekt mooi aan. Het gevoel dat je met de voorband hebt bouwt zich snel op. Hetzelfde geldt voor de achterkant: de schokdemper geeft geen enkele reden tot klagen en werkt goed in elke situatie. Alleen als je de viercilinder echt opstookt loopt de vering merkbaar tegen zijn grenzen aan. De zachte basisafstelling van het rijwielgedeelte kan strakker worden gezet, maar ook dat ontlokt geen nauwkeurig aanspreken met haarscherpe feedback aan de Ninja. Moet dat dan? Nee.
Kawasaki levert een huzarenstukje door de toeristische kwaliteiten van de SX te combineren met een flinke scheut sportiviteit.
Ook op het gebied van vertraging verstopt de SX zich niet. De Tokico-remklauwen bijten hard, alleen het eerste aangrijpen van het remsysteem is niet overdreven krachtig. Helaas is het ABS aan de zeer defensieve kant. Bij iets hardere vertragingen grijpt het systeem al in met merkbare regelintervallen. Alle andere elektronische hulpmiddelen, zoals de in drie trappen instelbare tractiecontrole, werken op een solide niveau. Het elektronicapakket zou echter baat hebben bij een iets fijnere afstelling.
Waar hebben we tot nu toe nog niets over gezegd? Over het motorblok inderdaad. Eigenlijk hoeft er op dit punt ook niet veel gezegd te worden. Behalve dan dat de beresterke vier-in-lijn een uitstekend voorbeeld is van een gecultiveerd en superieur motorblok dat met recht donszacht genoemd kan worden. De 142 pk en 111 Nm koppel uit precies 1.043 kubieke centimeter cilinderinhoud zijn genoeg voor elk doel. Door de stad cruisen in zesde versnelling of toch liever volgas met het mes tussen de tanden? Allemaal geen probleem. De viercilinder produceert geen storende trillingen en dankzij de boterzachte quickshifter (met blipperfunctie) glijden de versnellingen in elkaar zonder dat de tractie wordt onderbroken. De motor is zonder twijfel het neusje van de zalm van de Kawasaki.
Laten we na deze ode aan de 1000SX eens kijken naar de Bimota KB4. De Italiaanse firma was en is nog altijd bekend om zijn legendarische frameconstructies, waarin het motoren van Kawasaki, Ducati en Suzuki hing. Aan die ‘merkdiversiteit’ kwam in 2019 een einde. Het is het jaar dat Kawasaki 49 procent van de aandelen van Bimota overnam. In de nabije toekomst zien we waarschijnlijk alleen dus nog maar KB’s. De KB4 deelt bijvoorbeeld de elektronica, knoppen, dashboard en de viercilinder met de Ninja 1000 SX. Is dit dan gewoon een opgepoetste SX die wil opvallen?
Het antwoord daarop is een overduidelijke nee. Wat Bimota met de KB4 op wielen heeft gezet is meer. Veel meer. Zelfs in stilstand overdondert de KB4 met de mooist gemaakte onderdelen die uitnodigen tot wegdromen. CNC-gefreesd aluminium hier, het fijnste carbon daar. De motorfiets zit boordevol met visuele lekkernijen van een kwaliteit die je laat watertanden. Door de combinatie van de chique OZ Piega R gesmede wielen en het ultrastabiele buizenframe, geeft de weegschaal een rijklaar gewicht aan van slechts 207 kilogram. Met 28 kilogram minder massa dan de Kawasaki Ninja 1000SX, glijdt de gecultiveerde literzware motor logischerwijze nog soepeler door het toerenbereik.
De meest smakelijke kers op de slagroomtaart is het rijwielgedeelte. De volgende zinnen kunnen zo uit de mond van een marketingman komen, maar we vinden het moeilijk om het op een andere manier te beschrijven: de laatste twee decennia zijn er weinig motorfietsen met nummerplaten te koop geweest met zo’n briljant rijwielgedeelte. De Öhlins set-up bestaande uit een volledig instelbare FG R&T 43 NIX30 voorvork en de eveneens volledig instelbare TTX36 schokdemper reageert zo fijn dat het voelt alsof je de banden met je handen stuurt. In combinatie met de lichte wielen en de zeer korte wielbasis van 1.390 millimeter is het resultaat een rijervaring waarvoor de kwalificatie ultra-wendbaar nog een understatement is. De korte wielbasis is bereikt door de radiateur naar achteren te verplaatsen. Een Brembo remsysteem met elegante Stylema remklauwen zet de KB4 stil. Prestaties? Boven elke twijfel verheven! Alleen het klakkeloos overnemen van de elektronica van de Ninja 1000 SX voegt niet helemaal lekker bij de sportieve Bimota. Het ABS schiet nog vroeger in werking door de pittige stoppers. De tractiecontrole mag bovendien iets ‘agressiever’ zijn voor de KB4. Is voor de rest wel alles in kannen en kruiken? Qua rijden absoluut, maar een nadere blik op de Japanse Italiaan onthult een paar onderdelen die niet in het plaatje passen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Kawasaki tankdop of exact hetzelfde dashboard als op de Ninja 1000SX. Als het om de details gaat, mag je – zeker gezien de prijs – meer consistentie verwachten.
Conclusie
De Kawasaki Ninja 1000SX en Bimota KB4 zijn als een reis naar het verleden, maar dan met moderne technologie. Hun hart is weliswaar hetzelfde, maar hun houding kan niet meer verschillen. Vooral de Bimota is bijzonder indrukwekkend: de beste onderdelen, polariserend design en Italiaanse finesse gecombineerd met robuuste Japanse technologie. Dit is lange tijd sinds lange tijd.
