Vergelijkingstest funbikes
Definitie van funbikes: motorfietsen die met hun dynamisch onbezorgde styling en het op pure essentie gerichte karakter de harten van motorrijders veroveren. Nu is het begrip ‘funbike’ natuurlijk veelomvattend. En zijn immers niet alle motorfietsen bedoeld voor de fun? We gingen op pad met de uitgebalanceerde BMW R1200GS, Kawasaki’s speelse Versys, de edele Ducati Hypermotard 1100S, de sportieve KTM 690 Supermoto en de excentrieke Buell Super TT om de funfactor te ontdekken.Onze gezichten zijn rood aangelopen, allang niet meer dauwfris. Onder de helmen plakken onze haren als natte mutsen op het hoofd. Maar toch verraden de pretlichtjes in de ogen dat de rit meer dan de moeite waard was. Het saaie rijden over de Duitse autosnelwegen, het Big-Brother-gevoel van de vele radarvallen in Oostenrijk, de regenbuien langs het Gardameer of de rit over de Flevopolderplatte Po-vlakte. Alles is vergeten. Hier in de uitlopers van de Apennijnen, bij het plaatsje Fanano, zitten we 50 kilometer zuidelijk van Bologna. Dit stuk van de Emilia Romagna lijkt wel voor motorrijders bedacht. De wegen lijken uitgesleten door de wandelingen van dronken goden. Honderden smalle wegen kronkelen zich over de flanken van de vriendelijke heuvels omhoog, om vervolgens weer juichend de dalen in te duiken. Hier rijden is een unieke ervaring.Net zo uniek als de vijf motoren waarop we de lange rit hebben gemaakt en die nu tikkend voor het hotel staan af te koelen. Mogen we ze eigenlijk wel allemaal wel ‘funbike’ noemen? Hebben bijvoorbeeld de BMW R1200GS en de Kawasaki Versys wel voldoende van die vanzelfsprekende onzinnige pret door de aderen stromen, zeker wanneer je ze vergelijkt met drie zuiver emotionele funbike-hoogstandjes: de Buell Lightning Super TT, de Ducati Hypermotard 1100S en de KTM 690 Supermoto? De BMW en Kawa suggereren alleen al door burgerlijkheden als windbescherming en de mogelijkheid om bagage mee te nemen dat ze meer van het tamme soort plezier zijn. Maar maakt dat uit? Fun betekent plezier. En plezier hebben kun je op veel manieren. Toch?Voor de andere drie geldt heel duidelijk: des te minder compromissen in het concept zitten, des te meer de berijder erop toe moet leggen wanneer hij buiten de marges wil opereren. Dat geldt voor supersporters, voor avontuurlijke off-roads en dus ook voor funbikes. Daarmee belanden we dan direct op het punt dat de vergelijking tussen deze schijnbaar weinig samenhangende bende van vijf zo interessant maakt: wat zijn de offers die een funbiker zich moet getroosten, wanneer hij met zijn motor op reis gaat in plaats van te kiezen voor de korte termijn bevrediging. Dus verder gaat dan het genieten binnen de gemeentegrenzen? Even een stap terug in de tijd. De motoren staan klaar en worden bepakt voor de rit. De testrijder van de GS komt er makkelijk vanaf. Gewoon de spullen in de koffers stoppen en wachten op de rest. Op de Versys is het beladen eigenlijk ook geen straf. Alleen is het bagagerek wel gemonteerd, terwijl de koffers blijkbaar vertraging hebben. Dus gaat de Versys-piloot op pad met een rugzak en roltas. Onze Hypermotardrijder glimlacht mild, hij rijdt immers altijd met een rugzak. Dat is zeker op een Ducati een redelijke optie. Vorig jaar nog zette de onder de buddy lopende uitlaten van een 749 tijdens een test nog een originele Ducati-tas kompleet met inhoud in lichterlaaie. Ducati omzeilde dit probleem door voor de Hypermotard een – overigens strak vormgegeven – tanktas met twee zijzakken aan te bieden. Onze Buell piloot heeft zijn spullen in een bagagerol, die zich ondanks het minimalistische kontje van de Buell praktisch en veilig laat bevestigen. En hoewel de KTM-rijder ook maar kiest voor een stevige rugzak, had hier ook wel een bagagerol opgeknoopt kunnen worden, want de smalle 690 blijkt namelijk over verbazend praktische bevestigingspunten te beschikken. Zo, nu de bagagekwestie is geregeld, wordt het tijd voor het echte werk!Na een paar kilometer zitten we al op de snelweg en daar voelt de BMW zich in zijn element. De windbescherming en rechtuitstabiliteit zijn onovertroffen. Ondanks het feit dat het bovenlichaam van de Versys-rijder maar door een klein schermpje tegen de rijwind wordt beschut, ligt er tussen hem en de drie hardcore funbikes nog een wereld van verschil. Zonder noemenswaardige bescherming tegen de elementen houd je een Thalys-tempo niet lang vol op de Buell, de KTM en de Ducati. Het gas moet er dan echt af. Met 140 km/uur houdt het in praktijk gewoon op. Maar dat is natuurlijk nog altijd sneller dan we in Nederland en Oostenrijk mogen rijden En ook op de Italiaanse Autostrada kom je met dat tempo nog net weg.Zitten we eigenlijk al in Italië? “Si!” Dan kunnen we eindelijk stijlvol tanken, dus met een uitgebreide cappuccino-pauze. De Versys is met zijn verbruik van 1 op 22,7 het vriendelijkst voor het reisbudget. De BMW daarentegen loopt krap 1 op 17, terwijl de rest pronkt met waarden rond de 1 op 20. Over het algemeen nette waarden die zorgen voor een goed humeur tijdens de tankstops.We gaan verder en eindelijk lukt het de zon om de wolken weg te duwen. Er wordt weer gegrijnsd en de schouders zakken ontspannen een centimetertje lager. En nu pas valt het op dat de saaie autosnelwegen eigenlijk helemaal geen straf zijn voor Buell & Co. Vooral op de Ducati is het goed reizen, de trillingen van de luchtgekoelde tweecilinder blijven binnen de perken, de comfortabele voorvork strijkt asfaltfronzen voorbeeldig weg en de stugge Öhlins schokbreker aan de achterkant verliest zijn scherpe kantjes door de goede buddyzit vulling. Zelfs op de Buell blijft het afzien binnen de perken. De dikke V-twin buldert met goed merkbare, maar laagfrequente trillingen naar elke horizon. Het rijwielgedeelte zorgt door de goede zitpositie, ondanks de stugge afstemming van de vering, voor een heel acceptabele mate van comfort. En hoewel de hoog geplaatste voetsteunen voor stevig geknikte knieën zorgen, kun je met dit Amerikaanse karakterbeest zelfs tijdens lange autosnelwegritten, veel meer ontspannend rijden dan je in eerste instantie zou verwachten. Alleen de KTM-coureur heeft pech. Het oorspronkelijke enthousiasme over de geslaagde afstemming van de vering en het levendige gedrag van de 690 verdwijnt op de snelweg als sneeuw voor de zon. Op het KTM-zadel word je afgestompt door de hoogfrequente trillingen en krijg je op lange ritten zelfs gevoelloze vingers. Om nog maar te zwijgen van je achterwerk, dat het moet doen met een smalle en karig gevulde buddyseat.We mogen van de tolweg af. Mara bij het tolpoortje blijkt één van ons zijn tolkaartje te zijn kwijtgeraakt. Shit, dat wordt dus betalen voor de langst mogelijke afstand op deze tolweg, zodat hij 50 euro moet aftikken. Gelukkig zijn we die ergernis een uurtje later alweer vergeten, want rondom Fanano vind je nauwelijks een stuk rechte weg.Daar worden de rollen ook omgedraaid. Eindelijk is de KTM in een omgeving aanbeland waar hij zich thuis voelt. Geen andere fiets duikt strakker door de bochten of laat zich in een slingerreeks gewilliger van het ene oor op het andere leggen. Op de KTM wordt elke secundaire weg een circuit. Dat de éénpitter voor dat feest flink op toeren gehouden moet worden is niet erg.Ondanks het feesten op de KTM blijft de BMW toch redelijk in zijn spiegels hangen. Op het rechte eind pakt de boxer de meters terug die hij met zijn bijna 250 kilo in de krappe bochten verspeelt. Het vette koppel en de uitgekiende wegligging redden hem keer op keer. Sterker nog, zijn overtuigende optreden brengt onze principes aan het wankelen. We vragen ons af of een strak gehanteerd funbike-concept niet een beperking is.Het is overigens alleen de BMW die ons dat gevoel van twijfel geeft. De Versys ontbreekt het bijvoorbeeld op dit droomtraject niet alleen aan een stevige bite van het blok, maar ook de remmen hadden hier beter gekund. Bovendien zou bij heftig bochtenwerk een stuggere veerafstelling ook best welkom zijn. Aan de andere kant, de ontspannen handling, de comfortabele vering en de goede manieren maken van de Kawa een ongecompliceerde sparringpartner. Er mankeert weinig aan de machine en de Versys maakt behoorlijk statement wanneer het op het pure ‘funbike-rijden’ aankomt.Gelukkig is er ook nog zoiets als persoonlijke voorkeur, want de Ducatist wil zijn motor natuurlijk tegen niets ter wereld ruilen. Ondanks het wankele stuurgedrag, zet het totaalplaatje hem in vuur en vlam. De luchtgekoelde V-twin gaat er in zijn middentoeren gebied indrukwekkend vandoor en lanceert de compacte rode machine vol overtuiging uit de bochten. De dubbele schijfremmen doen hun werk bijna gewelddadig en de handelbaarheid overtuigt. Op een funbike gaat het om het gevoel van snelheid, niet eens om de snelheid zelf. En dat hebben ze bij Ducati goed begrepen.Iets dat de Buell-piloot helemaal kan beamen. Ondanks het feit dat de Amerikaan met zijn korte wielbasis op slechte stukken de neiging heeft tot dribbelen en daarbij nerveus aanvoelt, is de motor een schreeuw van levensblijheid. Onder andere omdat hij zo dapper oppakt. Bij elke draai aan het gas geeft hij zijn opwindende polsslag door aan handen en edele delen. Maar ook omdat zijn doffe brom domweg betoverend is en alle verstandelijke overwegingen naar het donkere hoekje stuurt. Waar ze in dit kader ook thuis horen. De Buell zorgt – net als de Hypermotard en de KTM – gewoon voor dikke pret.Dat elk voordeel zijn nadeel heeft, daar hebben we het al over gehad. Maar toch… Op de KTM na, die bij dagelijks gebruik toch een tamelijk zware aanslag op het welzijn van zijn berijder pleegt, bieden zelfs deze funbikes ook heel veel naast hun eigenlijke inzet op de slingerende wegen. De Buell in iets mindere mate dan de bijzonder veelzijdige Ducati, maar toch. En dat de minder extreme Kawasaki en BMW overtuigen op alledaagse deugdelijkheid, maar daarvoor wel wat aan karakter missen nemen we wel voor lief. ________________________________________[KASTEN UNTERSCHIEDLICHE MODELLE][Text bei Kreuz]ReizenPrijsDagelijkse praktijkSecundaire wegBUELL Lightning Super TT XB12STTLuchtgekoelde 45° V-twin 1.202 cc 102 pk NL: € 12.295,- / B: € 10.895,-MOTOPLUS METINGENAcceleratie 0-100 km/uur 4.1 s 0-140 km/uur 6,9 sDoortrekken60-100 km/uur 4,6 s100-140 km/uur 5,5 sGewichtenRijklaar gewicht volgetankt 216 kgMaximale belading 169 kgVerbruikBij 130 km/uur 1 op 20Secundaire weg 1 op 24,3Buell-rijders herkennen zich aan veel meer dan hun jacks met opgenaaid merklogo. De echte kenners kunnen zelfs de type-aanduiding van deze Amerikaan probleemloos uitspreken: Buell Lightning Super TT XB12SST. Wauw!Achter die naam zit een soort kruising van de hoogpotige Ulysses en de naakte City X. De veerwegen voor en achter liggen met waarden van 143 mm (voor en achter) keurig tussen die van de Ulysses (165/163 mm) en de City X (120/126 mm) in. De oorspronkelijk alleen tegen een meerprijs leverbare tweepersoons buddy plus voetsteunset krijg je er nu voor niets bij, net als de alternatieve kleurstellingen voor de oorspronkelijk alleen in het wit leverbare Super TT. Mooi, maar maakt eigenlijk niet uit. Buell liefhebbers gaan toch eerder voor de emotie dan voor de calculatie. Ze maken hun keuzes op andere gronden.Met een Buell ga je gewoon de uitdaging aan. Liefst op mooie slingerende secundaire wegen, want daar ervaar je de hartslag van de elementaire V-twin, die je vol in het gezicht raakt. Elke stoot gas laat een siddering door je lijf gaan en de diepe bas uit de onder het blok liggende demper zorgt keer op keer voor een hogere hartslag. De rest van de motorfiets lijkt alleen maar voor randvoorwaarden te zorgen voor die de bijna levende krachtbron. De sterke neiging om in bochten bij het remmen overeind te komen, het driftige gedribbel van het rijwielgedeelte wanneer het wegdek niet vlak is. Dat zijn allemaal zaken die alleen storend zijn voor mensen aan wie een Buell toch niet is besteed. Mensen die bijvoorbeeld telkens moeten nadenken over hoe de motor ook alweer heet. Nog één keer dus: dit is de Buell Lightning Super TT XB12STT[Unterschrifte]Een Buell laat zich niet in een hoekje stoppen: de onder het blok hangende uitlaatdemper en de tandriemaandrijving zijn even kenmerkend voor de Super TT als de…… van binnen aangrijpende schijfrem en de bijna gewelddadige motor. Die woeste twin maakt van een Buell ook echt een Buell! ________________________________________KTM 690 SupermotoWatergekoelde ééncilinder654 cc 64 pk NL: € 9.490,- / B: € 8.360,- MOTOPLUS METINGENAcceleratie0-100 km/uur 3,9 s0-140 km/uur 7,4 sDoortrekken60-100 km/uur 4,9 s100-140 km/uur 5,2 sGewichtenRijklaar gewicht volgetankt 163 kgMaximale belading 187 kgVerbruikBij 130 km/uur 1 op 19,2Secundaire weg 1 op 24,4‘Ready to race’, dat is de strijdkreet van KTM. En hij past voor de volle 100% bij de 690 Supermoto. Voor deze ééncilinder is de openbare weg een circuit en de wereld een paddock. In Mattighofen hebben ze niet veel op met compromissen. Wie dat beseft en ermee kan leven, die wordt gelukkig met deze Oostenrijker. Alleen al het rijwielgedeelte hoort tot het beste dat er op twee wielen over het asfalt rolt. De voorkant heeft zoveel grip dat hij aan de weg gelijmd lijkt. De motor is op millimeter nauwkeurig over de ideale lijn te jagen en maakt je enthousiast over de glasheldere terugmelding en zijn perfecte veringafstelling. Eens temeer omdat het motorblok van hetzelfde niveau is en het begrip ééncilinder feitelijk naar een hoger plan tilt. Met een gemeten vermogen van 66 pk trekt deze 650 cc KTM zich niets aan van de normen en waarden die ooit voor éénpitters golden. Hij levert topvermogen in plaats van koppel bij lage toerentallen en draait juichend toeren in plaats van stampend zijn werk te doen. En met die eigenschappen maakt de KTM veel goed. Voor verre vakantiereizen is deze topsporter geen eerste keus en ook als woon-werk fiets zijn er veel betere alternatieven denkbaar. Ga je echter voor een compromisloos bochtenfeestbeest, dan hoef je niet veel verder te kijken. Dan maakt de KTM 690 Supermoto je gelukkig.[Unterschrifte]Een topsporter dus: alleen al het smalle zadeltje maakt duidelijk dat je in je uppie op vakantie gaat. Daartegenover staat…… een ééncilinder die nieuwe normen en waarden zet. Zijn honger naar toeren en het topvermogen kennen geen gelijke. ________________________________________BMW R1200GSLuchtgekoelde tweecilinder boxer 1.170 cc 98 pk NL: € 14.750,- / B: € 13.150,-MOTOPLUS METINGENAcceleratie 0-100 km/uur 4,0 s0-140 km/uur 6,8 sDoortrekken60-100 km/uur 4,7 s100-140 km/uur 4,4 sGewichtenRijklaar gewicht volgetankt 240 kgMaximale belading 195 kgVerbruikBij 130 km/uur 1 op 16,9Secundaire weg 1 op 20,4Eigenlijk laat het diagram alles al zien. Met de GS heeft BMW feitelijk een complete machine met brede inzetbaarheid in handen. Alleen de prijs, die speelt in zijn nadeel. De alleskunner uit München. Toegegeven, met een keiharde definitie van het begrip funbike was deze BMW niet meegegaan. Opties als ABS, ASC, verwarmde handvatten, grote ruit en mega-koffersets verwateren het puristische idee van een echte funbike veel te veel.Toch is het niet alleen zijn luxe uitrustingsniveau waar de BMW mee scoort. De Bayer overtuigt door uitmuntende rij-eigenschappen. Zelfs als we het fantastische reistalent door zijn goede bescherming tegen de rijwind en de voorbeeldige boxermotor buiten beschouwing laten, verrast de GS op plekken waar de zuiverste funbikes moeten scoren: op secundaire wegen. Als je denkt dat de concurrentie deze rijklaar 240 kilo wegende machine boxer – de zwaarste uit de test – los kan rijden in het korte werk, dan sla je de plank goed mis. En de comfortabele vering verandert zelfs wasborden in biljartlakens, terwijl de stabiele Telelever wielophanging voor en de Paralever achter het duiken en ooit cardan-typische omhoogkomen van de kont verhinderen. Dat geeft vertrouwen en waardoor zelfs de gigantisch grote GS kleiner aanvoelt. Bovendien nodigt de machine uit om ook krappe bochten heel dapper en stevig te nemen en dat is mede te danken aan de in de lengte liggende krukas, die positief doorwerkt op de handelbaarheid. Ook het koppel bij lage toerentallen zorgt voor extra zelfvertrouwen. En dat niet alleen op de secundaire wegen.[Unterschrifte]Alles erop en eraan: de BMW bezit alles wat een motorfiets nodig heeft. Nog meer eigenlijk…… waarbij het absoluut niet aan zijn luxe ligt dat deze GS het pure funbikes het vuur na aan de schenen legt.________________________________________DUCATI Hypermotard 1100S Luchtgekoelde 90° V-twin 1.079 cc 84 pk NL: € 14.999,- / B: € 13.499,-MOTOPLUS METINGENAcceleratie 0-100 km/uur 3,7 s 0-140 km/uur 6,7 sDoortrekken60-100 km/uur 4,4 s100-140 km/uur 4,4 sGewichtenRijklaar gewicht volgetankt 196 kgMaximale belading 194 kgVerbruikBij 130 km/uur 1 op 19,2 Secundaire weg 1 op 24,4Het is domweg niet te ontkennen, op de Hypermotard kijkt iedereen je na. Daardoor heeft de Hypermotard bij de funbike-fans – en niet alleen bij hen – een streepje voor. Deze Duc ziet er gewoon messcherp uit. Nauwelijks te geloven dat deze motorfiets in feite een directe afstammeling is van Ducati’s quasi-reismotor, de op vormgevingsgebied omstreden Multistrada.De geteste S-uitvoering kost door de Öhlins achterschokbreker, gecoate vorkpoten, monobloc remklauwen, aluminium gietwielen en carbondelen ruim 2000 euro meer dan de standaardversie. Het komt misschien door zijn Multistrada-genen, maar de Hypermotard is ondanks zijn uitbundige uiterlijk een gemak om mee te rijden. Dat de Italiaan zijn ‘claim to fame’ op het mondiale secundaire wegennet legt is uiteraard vanzelfsprekend, maar daar is deze motor eigenlijk niet helemaal klaar voor. Waarschijnlijk uit stilistische overwegingen hebben de technici van Ducati het balhoofd erg laag aan het frame gezet. Daardoor wil deze Duc maar al te graag een bocht invallen, terwijl ook de zitpositie op deze supercompacte en met een naar voren aflopende buddy erg veel gewenning vraagt. Van het motorblok wordt je echter alleen maar enthousiast: met een overtuigende stoot kracht in het middentoerengebied knalt de twin met een roes-opwekkend geweld uit elke scherpe bocht.Dat er met deze funbike toch ook goed te reizen valt, is daarbij meer dan verwonderlijk. De op comfort afgestemde voorvork slikt bijna alle oneffenheden op, de zit op de buddy blijkt op lange ritten best prettig en het blok is niet alleen sterk, maar het heeft ook goede manieren. Al kun je door het gebrek aan windbescherming niet lang harder dan 140 km/uur rijden, maar daar hebben Hypermotard-fans zeker begrip voor. Bovendien kunnen omstanders zo nog wat langer naar je kijken![Unterschrifte]Domweg beeldschoon: of het nu gaat om de luchtgekoelde V-twin, het ragfijne framewerk……of de geïntegreerde knipperlichten en achteruitkijkspiegels. De Duc ziet er gewoon gelikt uit.________________________________________KAWASAKIVersysVloeistofgekoelde tweecilinder lijnmotor649 cc 64 pk NL: € 7.898,- / B: € 6.990,- MOTOPLUS METINGENAcceleratie0-100 km/uur 4,1 s0-140 km/uur 7,9 sDoortrekken60-100 km/uur 4,6 s100-140 km/uur 5,1 sGewichtenRijklaar gewicht volgetankt 210 kgMaximale belading 197 kgVerbruikBij 130 km/uur 1 op 22,7Secundaire weg 1 op 25,6De Kawasaki Versys lijkt wel wat op de 1200 cc metende BMW GS, maar dan kleiner en veel goedkoper. En zelfs al is deze Kawa in vergelijking met sommige volbloed funbikes een beetje een grijze muis, in de dagelijkse omgang heb je daar niet de minste hinder van. De Kawa doet zijn naam ‘Versatile System’ alle eer aan. Op reis ben je redelijk tegen de wind beschut en ook het nauwelijks trillende en soepele blok overtuigt, zowel onderweg als in het dagelijks gebruik. Verder voelt de kleine Kawasaki zich overal op zijn gemak, dus ook op de leukste en bochtigste secundaire wegen. Daar komt hij met zijn gemeten 68 pk natuurlijk wel wat stoom tekort in vergelijking met de grote, zwaardere machines. Toch scoort de twin door zijn ongecompliceerde eerlijkheid. De afstemming van de veerelementen is aan de comfortabele kant, de handelbaarheid is bijna opvallend neutraal en ook de ontspannen zitpositie is prima. Alleen de gevoelloze remmen zouden meer bite mogen hebben. Aan de pluskant horen verder ook de prachtige banaanvormige en van geborsteld aluminium gemaakte swingarm en de onder het blok verstopte uitlaatdemper. Erik Buells ideeën over massacentralisatie krijgen steeds meer navolging.Het zijn allemaal zaken waarmee de Versys zich overtuigend als funbike in de kijker speelt. En als we dan naar de prijs kijken, dan wordt die funfactor alleen nog maar hoger! [Unterschrifte]Het zou zomaar familie van de 1200GS kunnen zijn. Maar dan in het klein, bijna de helft goedkoper……en met toch veel aandacht voor details als de fraaie swingarm en de laag gemonteerde uitlaatdemper.________________________________________[KASTEN LEISTUNGSDIAGRAMM]VERMOGENSDIAGRAM¹BMW R1200GS 75,8 kW (103 pk) bij 7.500 tpm 113 Nm bij 5.600 tpmDucati Hypermotard 1100S 65,0 kW (88 pk) bij 7.600 tpm 99 Nm bij 4.900 tpmKawasaki Versys 49,7 kW (68 pk) bij 7.900 tpm 65 Nm bij 7.100 tpmKTM 690 Supermoto 48,2 kW (66 pk) bij 7.500 tpm 68 Nm bij 5.900 tpmBuell XB12STT 74,4 kW (101 pk) bij 6.700 tpm 110 Nm bij 6.100 tpmEen tweedeling in de maatschappij; de spreiding in het testveld is enorm. Dat is ook terug te zien in de vermogensgrafiek. De KTM en de Kawasaki blijven met hun 650 cc motorblokken duidelijk achter bij het trio dat veel meer cilinderinhoud tot zijn beschikking heeft: de Buell, de BMW en de Ducati dus.________________________________________[UNTERSCHRIFTE][MRD Seite 31]‘Tutto a posto”. Alles in orde. Zelfs de KTM-rijder krijgt het kopje aan zijn lippen en dat is na zo’n 1000 kilometer op deze ééncilinder absoluut niet vanzelfsprekend! Hij verdient dan ook applaus.[MRD Seite 33]Dreigende onweersbuien in de verte, dus we gaan op zoek naar een schuilplaats……die we vinden in een oude boerenschuur. Zelfs dat was fun.[MRD Seite 35]Niet eens te hard gereden en toch 50 euro armer: de boete voor het verliezen van het tolkaartje.[MRD Seite 37]Bella Italia: mooie bochten in een glooiend heuvellandschap in de Appenijnen, waar……in het najaar gelukkig veel lege wegen en stille plekjes te vinden zijn. Het begrip ‘La dolce vita’ is hier waarschijnlijk bedacht![MRD Seite 38 eventueel darf dieses Bild weg!!!]Beter dan hun reputatie doet vermoeden: ook met funbikes kun je gewoon op reis. [[MRD seite 40 wo jetzt Testergebnis steht]]Funbikes blijken heerlijke motorfietsen, zelf voor wat langere ritten. Al moet je als berijder het willen nemen zoals het komt en niet teveel spijkers op laag water zoeken…