Vergelijkingstest coole machines rond
Waar komt het op aan als je het ultieme motor voor de rest van je leven zoekt? En wat als je jezelf daarbij de beperking oplegt dat de prijs om en nabij de € 9.000,- moet liggen en motor in kwestie stijl en karakter moet hebben? Kortom, fietsen die je met hun design en karakter vol in het hart weten te raken. We gingen op zoek met een kwartet hartenbrekers: de Ducati Monster 696, de Harley-Davidson Sportster 883 Iron, de Moto Guzzi V7 Classic en de Triumph Street Triple. Er zijn motorfietsen, en sorry als de geachte lezer er misschien anders over denkt, waarvan je niet bepaald euforisch wordt. Motoren die in de eerste plaats gewoon bedoeld zijn om van A naar B te komen. Welke dat zijn? Kwestie van opvatting. Autotechnisch gezien zou dat iets kunnen zijn in de trant van een Volkswagen Sharan. Wel eens in stille bewondering voor de kleurstelling voor een Sharan gestaan? Niet? Precies. Bij een Mustang Shelby GT500 gaat je polsslag automatisch wat sneller, zo’n auto wil immers vanuit het hart gereden worden en niet met het verstand.En daar gaat het precies om bij dit kwartet motoren. Zodra je de garagedeur opent en je oog in oog komt te staan met één van deze motorfietsen gaat je hart sneller slaan. Niet meteen de motor uit de garage trekken, de helm opzetten en de straat uitscheuren, maar eerste even diep ademhalen, een rondje om de motor maken en dan met beleid starten. Een ceremonie die je jaren kunt volhouden. Deze vier motoren zijn allesbehalve mainstream en pakken je volledig in met hun archetypische designelementen. De uitgesproken proporties van de Monster bijvoorbeeld: wespentaille, potent uitgestrekte dempers, massieve tank en de door het buizenframe dominant tentoongestelde V-twin. Hier wordt de techniek niet verstopt, maar juist wulps gepresenteerd. Hetzelfde geldt voor de Harley, waarbij alles overigens nog een stukje massiever is uitgevallen: schroeven, houders, lagers, motorblok en frame. Met zijn gewicht van rond de 261 kilo zet hij bijna 50 kilo meer op de schaal dan zijn concurrenten. Dat massieve heeft naast het oertypische design een eigen ruige charme van oerdegelijke standvastigheid. Dat gaat ook op voor de Guzzi: de V7 is net zo tijdloos als aardbeienijs. Met zijn doorgetrokken tank-buddylijn, de dwars op de rijrichting ingebouwde V-twin en oude vertouwde elementen als de ronde koplampen, het getrapte zadel en de verchroomde spaakwielen. ‘Past goes future’, zoals de Engelsen zeggen. In het Nederlands klinkt dat toch wat minder, dus laten we het maar even zo. De Triumph Street Triple wijkt af van het geijkte door zijn beide verchroomde koplampen, die er achteraf op gezet lijken te zijn. Individualiteit af-fabriek. En dat zonder wachttijd.Goed, helm op en de motoren starten. Het klinkt misschien gek, maar iedereen met benzine in het bloed weet al na de eerste paar slagen wat voor vlees er in deze kuip zit. Zelfs de kleinste luchtgekoelde V-twin van de Harley-familie pakt je in met zijn heerlijke asynchrone en met diepe bastonen doortrokken slurpgeluiden. De V-twin van de Guzzi stampt zo zwaar als een stoomschip en gaat al net zo onnavolgbaar aan de het werk. Het binnenste van de Triumph knarst als een rokershoest, haast net zo karakteristiek als het hardmetalen en potente gemompel uit de machinekamer van de Ducati. Om deze motoren aan hun geluid te herkennen, hoef je geen akoestiek te hebben gestudeerd of jarenlang in een motorwerkplaats te hebben gewerkt. Ze klinken zoals ze er uit zien, individueel.Wel eens geprobeerd een blinde de kleur blauw uit te leggen? Dat is ongeveer even gemakkelijk als een vastgeroeste viercilinder sportmotorfanaat van de voordelen van een Harley te overtuigen. Laten we het zo zeggen: motorrijden en Harley rijden zijn in theorie het zelfde. Maar dat zijn Albert Verlinde en George Clooney ook, het zijn namelijk allebei mannen. Al bij het eerste zitcontact, als je de handen op de massieve stuuruiteinden legt en je bij het krakende inschakelen van de eerste versnelling hoopt dat er binnenin het blok niets verbuigt, wordt duidelijk dat Amerikaanse twins in hun eigen wereldje leven. In zijn vrij voor het stoplicht heeft de stampende V-twin ontegenzeggelijk amusementswaarde. Voor mensen tussen de 1,60 en 1,75 meter is de zitpositie ‘cool-relaxed’. De 883, vanwege zijn sierlijke vormen ook wel de ‘meisjes-Harley’ genoemd, weet de zinnen net zo te prikkelen als zijn dikkere Amerikaanse broers. Oogverblindend als je van dit soort design houdt, en oorstrelend vanwege de vette klank. Maar het allerbelangrijkste: hij roept een niet te evenaren, individueel gevoel van vrijheid op. Al op de eerste meters krijg je dat typische geluksgevoel, laat je je sores ver achter je en tel je je zegeningen. De 883 is de ultieme vluchtmogelijkheid uit dagelijkse beslommeringen, want een simpel rondje door de buurt is in het zadel van de Iron al bijna net zo enerverend als een rit naar het einde van de wereld.Dat geldt ook voor de Guzzi met zijn old-school zitpositie. Je zit volledig rechtop en relatief ver naar achteren met een breed stuur en ver naar voren gepositioneerde voetsteunen. Kortom, met de hartelijke groeten uit de jaren 60 en 70. De V7 Classic slaagt er van deze vier motoren het best in om je terug te voeren naar een tijdperk waarin hoop, vernieuwing en rebellie de boventoon voerden. Noem het flowerpower als je wilt. Vrije liefde en geen angst voor de toekomst. Snelheid is niet belangrijk. Het is goed zo. De magere 48 pk vermogen vormt samen met de zwaar te bedienen koppeling de enige minpuntjes van deze Guzzi. Wil je met de slechts vijf pk sterkere Harley of de Guzzi een kleine auto op buitenwegen voor blijven, dan moet je ze behoorlijk op hun donder geven. En dan gaat het nog niet heel gemakkelijk. Maakt ook niet uit, deze beide motoren breken een lans voor traagheid. In het zadel van dit duo is een snelheid tussen de 70 en 100 km/uur net zo’n belevenis als 200 km/uur aan boord van een 180 pk-granaat. En daarmee komen we meteen bij het kleine verschil met de Monster en de Street Triple, met hun geslaagde mix van sportiviteit en ‘urban feeling’. Kun je van het woord ‘urban’ geen chocola maken? Dat komt uit het Latijn (urbanus) en betekent zoveel als ‘bij de stad behorend’, deel uitmakend van de gemeenschap. Niets raars dus. Doe gewoon even je ogen dicht en laat je fantasie de vrije loop. Triple en Monster ademen een sfeer als in de betere films, waarin gebouwen van rode baksteen sfeervol worden weerspiegeld in plassen water. Maar aan de andere kant passen ze ook moeiteloos voor iedere huisdeur. In tegenstelling tot de Harley en de Guzzi, die het liever gemoedelijk houden, zijn de Triple en de Monster tussen 90 en 150 km/uur helemaal in hun element en staan ze open voor een wat vlottere rijstijl. Op beide fietsen zit je wat dichter op het stuur, wat de zit actiever maakt en ze voelen sportief aan, zonder oncomfortabel te worden. Beide motorblokken houden van toerentallen boven de 5.000. De Ducati V-twin reageert daarbij wel behoorlijk wat rauwer op het gas en protesteert nadrukkelijk onder de 3.000 tpm. De Britse driepitter wordt bij dit soort toerentallen juist euforisch. Maar om bij ons uitgangspunt terug te komen: terwijl je op de Ducati steeds het idee hebt uit de sportschool te komen, blijft bij de Triumph het gevoel hangen dat de wereld één grote bocht is. Beide motoren geven je in ieder geval een prachtig gevoel van dynamiek en vitaliteit. Super! Een beetje als de eeuwige jeugd. Hoe komt het eigenlijk dat bepaalde zaken het stempel cool of cult krijgen en andere niet? Gaan we verder niet over uitweiden, maar welke trefwoorden komen bijvoorbeeld in je op bij een Honda? Betrouwbaar, waardevast en zuinig denken we. En bij onze vier motoren? Triumph Street Triple: onbuigzaam, raspaardje, ontwapenend. Of de Harley: vrijheid, schoonheid, wereldlijk. En associaties bij de Ducati? Gridgirl, sport, adrenaline. En als laatste de Guzzi: standvastig, historie, zelfvertrouwen. Heb je het door? Het zijn meestal ongrijpbare, niet precies gedefinieerde eigenschappen die de basis vormen voor een mythe en motoren het predikaat cool bezorgen. De vier fabrikanten leveren hun producten met een ongrijpbaar soort waardigheid. Of om Harley-voorman Willie G. Davidson maar eens te citeren: “Bij ons koop je een ‘way of life’. De motor leveren we er gratis bij.”Objectief bekeken is geen van deze vier motoren helemaal zonder een foutje. Het Harley-blok draait traag, heeft moeite met het gewicht van de motor en het rijwielgedeelte van de 883 wordt op buitenwegen van de derde orde hopeloos overvraagd. De Guzzi V7 verrast met geweldige remprestaties en dat met een enkele schijfrem. Verder laat de Italiaan zich superlicht sturen, maar de veerelementen zijn onderdempt. Triumph heeft bij de Street Triple ook op technisch gebied bijna alles goed gedaan. Maar de achterschobreker is niet helemaal berekend op gebruik met duopassagier. En bij de Ducati zouden de veerelementen wat gevoeliger mogen aanspreken. Reden om een van deze motoren te laten staan, is er eigenlijk niet. Of het zou de verslavende uitwerking van dit kwartet moeten zijn. En dan komen we bij de hamvraag: welke motor zou bij jou passen? Je gaat voor de zekerheden in het leven, drinkt liever twee espresso’s dan vier koffie en je garage is wel groot, maar nog niet helemaal vol. Je troost je partner bij films als Titanic en Casablanca, bij AC/DC bewegen je benen automatisch mee en je zou het liefst drie maanden met Robinson Crusoë willen ruilen. Is dit op jou van toepassing, dan is de Harley 883 Iron waarschijnlijk jouw motor. Lees je liever Motoplus dan de Panorama, zou je stiekem wel eens voor stuntman willen spelen, houd je van modedrankjes, ken je minstens zes designlabels en werd je vroeger als eerste gekozen als tijdens de gymles de teams werden ingedeeld, dan moet je absoluut eens een proefrit op de Monster maken. Dat zou best wel eens jouw motor kunnen worden.Maar als je een Lenny Kravitz-fan bent, je grasmaaier zelf repareert, meer van een koele witte dan van een rondborstige rode houdt, al in het bezit bent van een zwembandje maar eigenlijk liever een wasbord had, nog steeds contact hebt met je oudste vrienden, Tolkiens ‘In de ban van de Ring’ hebt gelezen en een koel pilsje je beter smaakt dan een lauwe whisky, dan ga je aan de Guzzi erg veel plezier beleven.Mocht je ernstig overwegen een avondcursus te gaan doen, sta je altijd bij het stoplicht vooraan, rijd je voor een goede kop koffie naar Italië, heb je de film ‘Snatch’ minstens twee keer gezien en sta je bij een motortreffen altijd stilletjes te genieten, dan is de Triumph Street Triple het enige dat nog in jouw leven ontbreekt. [Bildunterschriften][Seite 40]De Italiaanse Monsters spreken al sinds 1993 een woordje mee. Elegante proporties, uitbundig tentoongestelde techniek en een mooi uiterlijk hebben deze naked bike een cultstatus bezorgd. Ook de kleine 696 heeft de perfecte uitstraling van ‘urban feeling’, sport en lifestyle en vertegenwoordigt zo een soort van levensgevoel.DUCATI MONSTER 696Luchtgekoelde tweecilinder 90° V-motor, enkele bovenliggende nokkenas en tweekleppen per cilinder, desmodromische klepbediening, boring x slag 88,0 x 57,2 mm, 696 cc, 75 pk bij 9.000 tpm, 69 Nm bij 7.750 tpm, injectie Ø 45 mm, zesversnellingsbak, ketting, stalen vakwerkframe met aangeschroefde aluminium gietdelen, upside-down voorvork Ø 43 mm, aluminium swingarm met monoschokbreker, banden v/a 120/60ZR17 en 160/60ZR17, dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, schijfrem achter Ø 245 mm, zithoogte* 780 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 185 kg, tankinhoud 15 liter. PRIJS: NL v.a. € 8.790,- / B € 7.990,-INFO: www.ducati.nl *MotoPlus-meting[Seite 42]Heavy metal, eerlijk, niet van zijn stuk te brengen: alle 883-modellen, vaak voor ‘meisjes-Harley’ versleten, pakken je in met hun ‘good vibrations’, tijdloos design en redelijke prijzen. De Iron weet te overtuigen met zijn makkelijke handling, coole zitpositie en onverwoestbare uiterlijk.HARLEY-DAVIDSON 883 IRONLuchtgekoelde tweecilinder 45° V-motor, enkele onderliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder, boring x slag 76,2 x 96,8 mm, 883 cc, 53 pk bij 5.900 tpm, 70 Nm bij 3.750 tpm, injectie Ø 45 mm, vijfversnellingsbak, tandriem, stalen dubbel wiegframe, telescoopvoorvork Ø 39 mm, stalen swingarm met stereo schokbrekers, banden v/a 100/90-19 en 150/80-16, schijfrem voor Ø 292, schijfrem achter Ø 292 mm, zithoogte* 740 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 261 kg, tankinhoud 12,5 liter.PRIJS: NL € 9.395,- / B € 8.395,-INFO: www.harley-davidson.nl *MotoPlus-meting[Seite 44]Zelden wist een motor een gevoel van onbekommerdheid zo gemakkelijk over te dragen als de V7 Classic. De rijsensatie is ‘flower power’, de techniek te overzien en te begrijpen en hij is uiterst betrouwbaar. En het design is zo tijdloos als aardbeienijs.MOTO GUZZI V7 CLASSICLuchtgekoelde tweecilinder 90° V-motor, enkele onderliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder, boring x slag 80,0 x 74,0 mm, 744 cc, 48 pk bij 6.800 tpm, 55 Nm bij 3.600 tpm, injectie Ø 36 mm, vijfversnellingsbak, cardan, stalen dubbel wiegframe, telescoopvoorvork Ø 40 mm, stalen swingarm met stereo schokbrekers, banden v/a 110/90-18 en 130/80-17, schijfrem voor Ø 320 mm, schijfrem achter Ø 260 mm, zithoogte* 810 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 210 kg, tankinhoud 17 liter.PRIJS: NL € 8.690,- / B € 7.990,-INFO: www.motoguzzi.nl *MotoPlus-meting[Seite 47]Hoera! Motoren als de Street Triple vormen een ideale combinatie tussen beginnergeluk en een niet te missen wendbaarheid. Aan de ene kant is hij charmant, maar hij kan ook gemeen zijn. Hij is sportief, maar tegelijkertijd ook gemoedelijk. Massaproduct en toch cult.TRIUMPH STREET TRIPLEVloeistofgekoelde driecilinder lijnmotor, dubbele bovenliggende nokkenassen, boring x slag 74,0 x 52,3 mm, 675 cc, 106 pk bij 11.700 tpm, 68 Nm bij 9.200 tpm, injectie Ø 44 mm, zesversnellingsbak, ketting, aluminium brugframe, upside-down voorvork Ø 41 mm, aluminium swingarm met monoschokbreker en hevelsysteem, banden v/a 120/70ZR17 en 180/55ZR17, dubbele schijfrem voor Ø 308 mm, schijfrem achter Ø 220 mm, zithoogte* 830 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 190 kg, tankinhoud 17,4 liter.PRIJS: NL € 8.990,- / B € 7.990,-INFO: www.triumphmotorcycles.nl *MotoPlus-meting[Kasten Die coolen Alternativen kan weg][Fazit]MOTOPLUS CONCLUSIEDUCATI MONSTER 696Natuurlijk zijn er potentere nakeds, de kleine Monster heeft per slot van rekening twee grotere broers. Maar ook met ‘slechts’ 75 pk is hij energiek genoeg en geeft hij enorm veel plezier op buitenwegen. Vooral omdat hij met zijn rijklare gewicht van 185 kilo nog steeds een lichtgewicht is en zich bijna net zo vederlicht laat sturen als een mountainbike. Met een gemiddeld verbruik van ruim 1 op 26 (!) op secundaire wegen en de lage onderhoudskosten gaat hij ook bij meer pragmatisch ingestelde motorrijders aan kop. HARLEY-DAVIDSON SPORTSTER 883 IRONHoe zou het zijn als vrijheid echt te koop was? Misschien zou dat dan wel in Harley-eenheden worden gemeten. Met de Iron is het net zoals met de andere Milwaukee stampers: zodra je er op gaat zitten, vergeet je al je afspraken en kiespijn verdwijnt als sneeuw voor de zon. Dat deze kleine daarbij ook nog eens relatief gemakkelijk te rijden is en zich behoorlijk stevig de bochten door laat swingen, komt door de smalle banden en het lage zwaartepunt. De 53 pk’s zorgen op buitenwegen voor aangenaam en diepzinnig amusement.MOTO GUZZI V7 CLASSICOndanks zijn relatief magere 48 pk produceert deze Italiaanse tijdmachine ook dat heerlijk vrije en rebelse jaren 60- en 70-gevoel. Bovendien vertraagt de schijfrem als een stenen muur en nodigt de comfortabele buddy je vriend of vriendin uit om mee te gaan op lange ritten. Op de keper beschouwd is de Guzzi eigenlijk een cruiser met een wat beter rijwielgedeelte en een comfortabelere zitplek. En er is geen enkele reden om aan te nemen dat hij hier niet op zijn plaats zou zijn, hij voelt zich net zo lekker in Schotse miezerbuien als in de stralende zon.TRIUMPH STREET TRIPLEDe eretitel van beste motor voor gebruik op buitenwegen voor motorrijders met een kleine beurs hoort eigenlijk bij de Triumph. De Street Triple laat zich heerlijk wendbaar rijden, is handelbaar, doelgericht en veilig. En hij combineert bijna alle voordelen van de drie andere modellen: de Triumph is met zijn 106 pk sterker dan de Ducati, maar minstens net zo sportief. Hij is op de typisch Britse ‘stiff-upper-lip’ manier bijna net zo onaantastbaar als de Harley en heeft bijna net zoveel stijl als de Guzzi. Een optimale motorfiets dus als je niets fout wilt doen, individueel wilt blijven, maar toch wel overal bij wilt horen.[Text im Kasten Messungen – Seite 46]MOTOPLUS METINGENVERMOGENSGRAFIEK¹[BLAU]Triumph Street Triple76,4 kW (104 pk) bij 11.900 tpm66 Nm bij 10.100 tpm[rood]Ducati Monster 69654,7 kW (74 pk) bij 8.200 tpm65 Nm bij 7.800 tpm[Grun]Harley-Davidson 883 Iron40,7 kW (55 pk) bij 5.900 tpm70 Nm bij 4.800 tpm[Gelb]Moto Guzzi V7 Classic33,7 kW (46 pk) bij 6.200 tpm59 Nm bij 2.900 tpmMotortechnische werelden ontmoeten elkaar: de toerenhongerige Triumph driecilinder en de laagtoerig opererende Harley V-twin. Waar de motoren van deze beide fabrikanten hun vermogen volledig harmonieus afgeven, kunnen de beide Italianen duidelijke afstelproblemen niet onder stoelen of banken steken. Zowel de Ducati als de Guzzi V hebben kleine dips in de vermogensafgifte. Dat merk je wel tijdens het rijden, maar je leert ermee te leven en het te vergeven.
