Trots Sebastiaan Met

Tsjechisch trots Jawa als uitgangspunt voor een eigenbouw café-racer, niet direct de meest voor de hand liggende basis. Een vooropgezet plan voor zijn Jawa 638 had Sebastiaan Met dan ook niet. “Ik wilde hem eigenlijk na een jaar weer verkopen, maar dat liep effe anders.”“Het was eigenlijk een pekelfietsie om de winter mee te overbruggen, maar inmiddels heb ik zoveel aan deze Jawa, een 638 Twin Sport 350, veranderd, dat ie nooit meer weg gaat. Een mooie karaktermachine waar ik altijd aan kan sleutelen en rommelen. En met tweetakt blokkie, dat geluid, die motorkarakteristiek, dat vind ik prachtig. Ik heb hem nu een jaar of drie en het is een soort doorlopend project geworden, waarbij ik er tussendoor wel gewoon op rij. En hij laat me nooit in de steek, soms moet ik twee keer trappen, soms twintig keer, maar hij start uiteindelijk altijd. Dat was in eerste instantie wel anders, toen ik hem kocht deed de ontsteking het namelijk niet goed. Veel aan afgesteld, maar ik kreeg ‘m niet knap. Omdat ook de koppeling doorslipte heb ik toen maar het halve blok uit elkaar gehaald. Een andere koppeling erin en nieuwe contactpuntjes. Ik wilde wel een elektronische ontsteking maar die kostte honderd euro, voor een Jawa die iets meer dan tweehonderd euro kostte, was dat in verhouding natuurlijk heel erg duur. Uiteindelijk heb ik het toch maar gedaan en dat bleek welbesteed geld, want hij veranderde van een pruttelend machientje in een raket! Ik kon in enen doortrekken tot in het rode vlak en hij liep ook nog eens zuiniger.Toen hij technisch weer in orde was heb ik er eerst een ander kontje op geschroefd, en daar zelf een zadel bij gemaakt. Het bekleden heb ik laten doen, want het is lastig om het er heel strak om heen te krijgen. Toen ben ik verder gegaan met een ander voorspatbord. Van een Jawa 640, maar die zijn standaard nogal lomp, dus daar heb ik de Dremel in gezet. Ook heb ik op internet een setje Yamaha RD-uitlaten gescoord voor 45 euro. Die pasten niet goed, dus daar heb ik zelf bussen voor gemaakt. En wat nog meer? Ja, de tellers, die zaten standaard op zo’n dikke stalen plaat. Ze liggen nu wat dieper en ik heb ze gespoten en het randje gepolijst. En er zit nu een koplamp op van een Honda CB, vond ik ook wel mooi met zo’n chromen randje. Die was ook platter dan de standaard koplamp, dus daar kon ik de tellers ook beter achter kwijt. Grootste verandering is wel de andere voorkant die ik er afgelopen jaar na een ongelukje noodgedwongen op moest zetten. Nu zit er een voorvork met wiel en schijfrem van een Jawa 640 in, da’s wel een hele verbetering trouwens.Dat is wel zo’n beetje, maar klaar ben ik nooit. Ik zou bijvoorbeeld de voetsteuntjes nog wel willen verplaatsen naar de duosteps, maar dan moet ik mijn schakel- en rempedaal omdraaien. En het schakelpedaal is bij deze Jawa ook meteen de kickstarter, dus daar kan ik niet makkelijk wat aan veranderen. Dan zou ik hem dus niet meer aan kunnen kicken en moet ik rennen, en da’s lastig. Maar wat ik zeker nog ga doen is van die ouderwetse aluminium velgen met zo’n hoge rand erop monteren. Ik heb nu een 18 en een 19 inch velg liggen, maar ik moet eigenlijk twee 18 inch wielen hebben. Die zijn echter erg duur en ik ga geen tweehonderd euro betalen voor een velg die ik zelf nog moet omspaken. In ieder geval niet voor een motor van 200 euro. Maar dat komt nog wel. Noodzakelijk is het toch niet, want rijden doet ‘ie echt goed. Ach, het is niet de snelste, volgens de fabriek loopt ‘ie 130 km/uur. Maar dat voelt als 250 km/uur op een GSX-R; het trilt en het schudt! Het frame is natuurlijk ook niet bepaald stabiel. Maar je leert er mee rijden. Als je er nou op zou stappen kom je met moeite de straat uit, maar na een weekje oefenen rijdt iedereen er mee als een trein.”[Kader met oproep nog een keer herhalen]