Tips & Tricks MP 10-2012
OP WELK DEEL VAN DE WEG MOET IK RIJDEN? Het zou mooi zijn als we een passend antwoord konden geven over de juiste plaats die de motorrijder op de weg moet kiezen. Zo wordt vaak gesuggereerd dat de standaardpositie het midden, of iets links daarvan, op je eigen rijstrook zou zijn. Maar heb je er zelf wel eens opgelet hoe vaak je daar niet rijdt? Een standaard antwoord op de gestelde vraag is er niet, maar er is wel een goed antwoord dat meestal opgaat: kies altijd het midden van de vrije ruimte! Dit betekent dat je als motorrijder altijd het midden pakt van de beschikbare ruimte om je heen, waarbij je tegelijkertijd eventuele risico’s inschat. Als basispositie kun je op het midden, of iets naar links daarvan, van je eigen rijstrook rijden. Vervolgens scan je de omgeving af naar mogelijk gevaar. Een voorbeeld: rij je op een provinciale weg met tegenliggers, dan verleg je de basis meer naar rechts van het midden. Hierdoor wordt je zichtbaarheid verhoogd, zeker als een hele rij auto’s jou tegemoet komt. Bij een groot voertuig ga je zelfs volledig naar rechts om zoveel mogelijk uit de windturbulentie te blijven. Ook voor een mogelijke uitwijkmanoeuvre is deze actie belangrijk. Echter als de beschikbare ruimte te klein wordt, met rechts geparkeerde auto’s en tegelijk tegenliggers, dan gaat deze truc niet meer op. De enige oplossing is dan: gas dicht en snelheid minderen. In het verkeer moet je jezelf altijd de vraag stellen: waarom rij ik nu op deze positie? Alsof je een film stilzet waarin je zelf de hoofdrol speelt. Je moet daar altijd antwoord op kunnen geven. In het begin zal deze methode veel energie kosten, maar je zult merken dat het na verloop van tijd een automatisme wordt en dat je je goed realiseert waar je op dat moment rijdt. Arjan Everink (KNMV rijopleidingen) [Uit MRD 4 s. 120 links onder] GETEST: BAAS BA51 MOBI ACCU CHARGER MOBIELE SAPMACHINE Het probleem: de accu is leeg, een 220 volt stopcontact voor het laadapparaat is er niet en je heb geen zin om de accu uit en vervolgens weer in te bouwen. De oplossing: deze HBA51 MobiAccuCharger van Baas. Dit compacte laadapparaat zorgt er voor dat er een constante laadstroom van een Ampère van een ‘donoraccu’ naar de lege accu wordt getransporteerd. Voorbeeld: van een autoaccu rechtstreeks naar een lege motoraccu. Leegtrek- en overbelast-bescherming maken het zaakje helemaal safe. In de meest complete uitvoering is de set voorzien van alle denkbare aansluitkabels, klemmen en zelfs een kabelslot. Prijs: € 69,95 Info: www.mdi-online.nl [In logo] MOTOPLUS-oordeel: GOED [MRD 5/2012 s. 61 links boven] GETEST: AJS GLASGOW JACK Retro scoort goed tegenwoordig en zelfs het oude vertrouwde waxjack duikt de laatste tijd weer vaker op. Het Glasgow jack van AJS valt niet onder die laatste categorie, maar heeft er wel alle uiterlijke kenmerken van. Het € 179,95 kostende textieljack, met leren opzetstukken op schouders en ellebogen, oogt heel authentiek, heeft een goede pasvorm, is zeer praktisch met veel zakken (alleen jammer van de kleine drukknopen), is volledig waterdicht en heeft goed aansluitende protectoren. Minpuntjes zijn het wat plastic-achtige gevoel van het jack en de wat grove leren opzetstukken. Info: www.motozoom.nl MOTOPLUS-oordeel: ZEER GOED GELEZEN: SUPERBIKE OFFICIAL BOOK 2011/2012 Het WK Superbike seizoen draait inmiddels alweer volop. Wil je nog eens rustig nagenieten van het zinderende vorige seizoen, dan is het ‘Superbike Official Book 2011/2012’ van Claudio en Fabrizio Porozzi een echte aanrader. Dit dikke officiële jaarboek (210 pagina’s), dat in samenwerking met Superbike-organisator Infront tot stand kwam, biedt een prachtig en rijk geïllustreerd overzicht van het afgelopen jaar, waarbij iedere race uitgebreid aan bod komt in woord (Engelstalig) en beeld. Dat schetst een levendig beeld van de totstandkoming van de eerste wereldtitel van Carlos Checa. Die titel van de Spaanse Ducati-rijder wordt in een apart hoofdstuk nog eens extra uitgelicht. Daarnaast worden ook de andere rijders en alle teams uitgebreid belicht en is er ook ruimte voor een meer technische blik op alle motoren en de banden. Uiteraard is er ook de uitgebreid aandacht voor de andere klassen: het WK Supersport, Superstock 1000 en Superstock 600 met onder andere Michael van der Mark. Kortom, een onmisbare uitgave voor iedere motorsportliefhebber die het WK Superbike een warm hart toedraagt. Het boek (ISBN 978 88 7911 527 8) is via diverse grote boeken webshops te krijgen maar kan ook rechtstreeks worden besteld bij de Italiaanse uitgever Giorgio Nada Editore voor € 30,- (excl. verzendkosten). Info: www.giorgionadaeditore.it [Beeld: SBK_boek_1 of SBK_boek_2] SCHUBERTH STEEKT HAAR LICHT OP Bij een recent bezoek aan de Schuberth fabriek in het Duitse Magdeburg liet de helmfabrikant wat glimpen zien van een toekomstige helm met LED-verlichting in de wangkussens. Die LED’s zitten er niet om jou lichttechnisch gezien bij te staan als je in het holst van de nacht onverhoopt de contactsleutel van je motor bent kwijt geraakt, maar zijn in eerste instantie bedoeld voor hulpdiensten en meer in het bijzonder voor motoragenten. Deze blijken met name in de schemering of in het donker bijzonder kwetsbaar als er bijvoorbeeld een automobilist staande moet worden gehouden voor een controle. Bij het controleren van het rijbewijs en de kentekenpapieren heeft een motoragent immers beide handen nodig: een om de papieren mee vast te houden en de ander om deze te belichten met een zaklamp. In geval van nood heeft een motoragent dus niet meteen een hand vrij om naar het dienstwapen te kunnen reiken. Dat zou met deze constructie van Schuberth wel mogelijk zijn. Gemonteerd in een systeemhelm, zoals door de politie gebruikt, gaan de LED’s branden zodra het kinstuk wordt opgeklapt. Zo kan de agent zich dus met zijn helm bij schijnen en blijft er altijd een vrije hand over. Het LED-systeem zit momenteel nog in de ontwikkelingsfase en het is nog niet bekend wanneer het eventueel zijn weg vindt naar de politiehelm. [Beeld Polizeihelm_Master + Polizeihelm_Dioden] [BU] Heeft een motoragent geen zaklamp meer nodig? Als het aan Schuberth ligt niet. DUITSE UITLAATPERIKELEN Met de vakantieperiode in aantocht ontstaan er altijd weer discussies over wat er in onze buurlanden wel en niet is toegestaan. Een hot issue bij onze oosterburen is ieder jaar weer het uitlaatvraagstuk. Mag je er nu wel of niet met een vervangende uitlaat rijden en wat klopt er van de horrorverhalen dat een vervangende einddemper bij een controle ter plekke moet worden gedemonteerd? We trokken de stoute schoenen en vroegen bij de Duitse Autobahnpolizei om opheldering en die kwam er. Wanneer je in Duitsland iets technisch aan je motor wijzigt, moet daar een ABE (Algemeine Betriebs Erlaubnis) voor zijn afgegeven. Klinkt heel gewichtig, maar het is in feite niets meer of minder dan een papier waarop staat vermeld dat het betreffende onderdeel ECE-gekeurd is. Dit zit standaard in de verpakking of moet anders te downloaden zijn van de website van de fabrikant. Als Duitse motorrijder moet je die bij je hebben. Monteert deze een niet voor straatgebruik gehomologeerde race-uitlaat of een eigen fabricaat, dan moet hij/zij de motor bij de TÜV ter keuring aanbieden. Valt de uitlaat binnen de decibel- en emissienormen, dan wordt er een stempel in het kentekenbewijs gezet (Fahrzeugbrief) ter bewijs dat de uitlaat tevens voor gebruik op de openbare weg is goedgekeurd. Als Nederlandse motorrijder heb je in Duitsland niet de verplichting om die ABE bij je te hebben, maar onder het mom ‘beter voorkomen dan genezen’ raadt de Autobahnpolizei het wel aan om het betreffende printje bij je motorpapieren te hebben. Heb je het niet bij je en word je toch aangehouden, is er geen man overboord aangezien de regelgeving op dit gebied nu eenmaal per land verschilt. Belangrijk is echter wel dat de einddemper ECE-gekeurd is en dat de geluidsproductie binnen de in Duitsland geldende norm valt. Maar dat laatste is met een ECE-gekeurd systeem doorgaans altijd het geval. Dus de verhalen dat een vervangende uitlaat zonder de juiste papieren per definitie gedemonteerd moet worden bij een controle in Duitsland is niet meer dan een broodje aap. Een blik op het ECE-keurmerkje op de uitlaat is voor een Duitse agent in de regel voldoende. [beeld uit MP 21 p. 72 links onderaan] Met een E-keur op je einddemper hoef je je ook in Duitsland geen zorgen te maken. [MRD 9/2012 p. 138 boven, ohne interview] DE DERDE DIMENSIE De Britse bandenfabrikant Avon heeft haar gamma sportieve banden een opfrisbeurt gegeven. Een eerste praktijktest op het circuit met de nieuwe Avon 3D. Een band, drie compounds, met dit motto stuurt Avon de nieuwe 3D Ultra de baan op. De sportband is er in drie uitvoeringen: Sport, Supersport en Xtreme. Die toevoegingen kenden we al van de voorgaande VP2, maar de compounds zijn compleet nieuw. Nieuw zijn ook de kleine lamellen op de flanken van de band, die de opwarmtijd moeten verkorten. Vertandingen in deze dunne inkepingen zorgen tegelijkertijd voor stabiliteit. En het moet gezegd: tijdens de test waren de drie verschillende compounds snel op bedrijfstemperatuur. Alhoewel de drie versies allemaal voor straatgebruik zijn gehomologeerd, is de Xtreme een echte circuitband. Door zijn compleet eigen opbouw (compound en constructie) voelt de Xtreme beduidend stijver en harder, maar ook stabieler en directer aan dan de Sport- Supersport-uitvoering van de 3D. De grip op het circuit is klasse en dat geldt ook voor de heldere feedback en het vertrouwen onder hellingshoek. De meer op alledaags gebruik gerichte zusterversies voelen daarentegen wat lichtvoetiger aan. Prijsindicatie: de adviesprijs voor een 120-voorband bedraagt € 209,20 en voor een 180-achterband € 290,-. Info: www.hocoparts.com [kadertjes bij banden] AVON 3D ULTRA SPORT Geen band voor de pure circuitadept, maar duidelijk voor normaal straatgebruik ontwikkeld. Bevalt goed wat insturen betreft, maar is onder hellingshoek een tikje traag en moet met wat kracht op koers worden gehouden. Door de bank genomen een goedmoedige allrounder, maar het Aha-effect ontbreek enigszins. AVON 3D ULTRA SUPERSPORT Heeft wat grip betreft duidelijk de overhand op de Sport en wint daardoor al snel aan vertrouwen. En stap zijwaarts kondigt zich wat dat betreft ook haast goedmoedig aan. De bandconstructie is identiek aan de Sport, alleen de compound is anders (mono in plaats van multi-compound). Met name de precisie en handling zijn sterke punten van deze versie. AVON 3D ULTRA XTREME Circuitband met straathomologatie. Blinkt uit met zijn transparante feedback en gripreserves, maar scoort wat handelbaarheid betreft wat minder. Zal zijn directe concurrenten niet meteen schrik aanjagen.
