Test TomTom Rider 550
Ruim 13 jaar geleden stortte het Nederlandse TomTom zich ook op de motornavigatie, nadat er bijna geen auto meer te vinden was waar op dat moment niet zo’n wegwijzer aan de voorruit plakte. Inmiddels zijn we toe aan de vijfde generatie TomTommotornavigatie, de Rider 550. Ik reed er afgelopen jaar – naar alle tevredenheid – bijna 25.000 km mee door Europa.
Ruim vijf jaar geleden maakte TomTom een megastap toen ze voor de motornavigatie een compleet eigen platform ontwikkelden, met de Rider 400 als eerste model. Met hun touchscreen, verbeterde software en connectiviteit met je telefoon werd die Rider een serieus alternatief voor een Garmin, die tot dat moment zo’n beetje het alleenrecht op navi-gebied in handen had.
Rond de eeuwwisseling reed ik al rond met een Streetpilot III, voorzien van maar liefst 128 Mb kaartgeheugen. Oftewel twee provincies… Maar ik mag me dus een Garmin-adept van het allereerste uur noemen, en eerlijk gezegd vond ik de TomTom in eerste instantie ook niet echt een alternatief. Dat veranderde dus met die Rider 400. Vooral qua gebruiksgemak en de kaartupdates zette TomTom nieuwe maatstaven. En waar Garmin zich steeds nadrukkelijker leek te richten op de echte die-hards, die net zoveel van computeren hielden als van motorrijden, richtte TomTom zich nadrukkelijker op de mensen voor wie die navigatie niet het doel was, maar een middel. Die dus liever in het motorzadel zaten als achter de computer.
En dat laatste trekken ze door in de nieuwste Rider 550, die afgelopen jaar op de markt kwam en een advies-verkoopprijs heeft van € 399,95. Naast nieuwe supersnelle inwendige processor, waardoor het (her-)berekenen van een route in een paar tellen is gebeurd zit de hartverwarmende slimheid van de 550 vooral in het updaten van de kaarten. Zodra je de 550 eenmalig aan het thuis-WiFi hebt gekoppeld, houdt hij dus zelf in de gaten of er kaartupdates zijn. Wat vrijwel elke twee weken het geval is. Zodra je de navi thuis opstart geeft hij aan dat er updates zijn en hoef je alleen met één druk op het scherm te bevestigen dat de kaarten moeten worden geupdate. Een kind kan de was doen.
Datzelfde geldt ook voor het TomTom MyDrive-programma dat je op je computer en als app op je telefoon kunt installeren. MyDrive koppel je ook eenmalig via je eigen unieke account aan je 550, en vervolgens staan alle routes die je er in hebt gemaakt en opgeslagen – of die je hebt gedownload – ook automatisch in je Rider 550. Die slimme koppeling werkt echt geweldig.
Je kunt de Rider 550 zelf natuurlijk ook een mooie ‘kronkelroute’ voor je laten bedenken, waarbij je zelfs diverse opties vooraf kunt aangeven (lengte, hoogtemeters, aantal bochten) en hij je dan een aantal suggesties doet voor leuke toerritten. In de praktijk blijkt die optie zelfs zo goed te werken, dat ook ervaren toerrijders al steeds minder routes downloaden, en zich juist graag laten verrassen door de TomTom. Maar als je in het buitenland toch zelf nog een leuke toertocht wilt maken, dan kan dat direct op het scherm van de Rider 550 zelf, door een aantal punten aan te klikken, waarvan de 550 dus zelf een leuke route maakt. Maar je kunt ook op je hotelkamer of op een terrasje op je telefoon in de MyDrive-app een nieuwe route maken en opslaan. Als je vervolgens met je telefoon in de buurt van je Rider 550 komt zodat deze twee via Bluetooth koppelen, staat je uitgezette trip dan ook automatisch in je navi. Het werkt super, zelfs als je geen computer-deskundoloog bent.
Onderweg maakt de Rider 550 – net als zijn voorgangers – als je dat wilt gebruik van de data van je telefoon, bijvoorbeeld voor accurate file-informatie en voor afgesloten wegen. Dat merkte ik bijvoorbeeld bij mijn ritje in juni in de Alpen, toen nog veel passen dichtzaten. Af en toe stelde de Rider 550 een rare omweg voor bij een bepaalde bergpas, waarvan ik niet goed begreep waarom. Tot ik die aanwijzing een keer negeerde en binnen de kortste keren voor een gesloten slagboom over de weg stond. Die bergpas was wegens een wielerwedstrijd die dag afgesloten! Tja, de navigatie wordt tegenwoordig zo slim dat je je maar beter kunt neerleggen bij hun routevoorstellen, want er is dus meestal ècht iets aan de hand als hij je omleidt.
Aanvankelijk had ik wel wat twijfels bij de filemeldingen die de Rider 550 dus binnenkrijgt via de data van je telefoon. Net alsof die soms wat achterliep: de file was soms alweer opgelost of er was juist wel een file, zonder melding in het scherm. Na wat puzzelen ontdekte ik dat die melding veel accurater is wanneer je de MyDrive-app op je telefoon opent voordat je gaat motorrijden. Navraag bij TomTom leerde me dat de Rider 550, net als zijn 450-voorganger, ook automatisch werkt zonder de app op je telefoon, maar met een geopende app op je telefoon werkt de 550 beter en verfijnder. Bovendien krijg je op die manier meer mogelijkheden, zoals NavCloud syncing (het synchroniseren van je routebestanden in MyDrive met je navi), Voice-control (bediening van diverse items via gesproken instructies) maar ook het handsfree-bellen via een Bluetooth headset en het ontvangen van SMS en Whatsapp-berichten op je Rider-beeldscherm. Voor wie dit trouwens niet wil: met één vinkje kun je dergelijke opties gewoon uitzetten. Net als ik: bellen en berichten lezen onderweg vind ik niet prettig en teveel afleidend van het motorrijden. En van het genieten…
Al met al is de TomTom Rider 550 een sublieme motornavigatie, ik zou hem echt niet meer willen missen. Voor kilometervreters als ikzelf is hij ook op de snelweg ideaal, vooral omdat hij de afstand tot de volgende pomp continu weergeeft in de aparte rechterbalk. En da’s handig als je hard rijdt en het verbruik stijgt (zodat je soms maar 40 km ‘reserve’ hebt).
Het bedieningsgemak staat op een heel hoog peil en het automatische updaten en simpele uploaden/synchroniseren van toerroutes een verademing. De Rider 550 werkte zelfs zo goed dat ik er na een jaar of tien eindelijk weer lol in kreeg om met de navigatie te ‘spelen’, terwijl ik motornavigatie jarenlang een noodzakelijk kwaad vond.
Geen nadelen dus? Toch wel. De zichtbaarheid van het beeldscherm in de felle zon mag wel wat beter. Net als de lettergrootte, zeg ik als leesbril-drager…
En ik blijf het erg jammer vinden dat TomTom een gedownloade Track altijd omrekent naar een echte route over openbare (asfalt-)wegen. Mijn ideale Rider zou wel een optie mogen hebben om een uitgezette Track als een extra laag over de wegenkaart te projecteren, zodat die Track dus origineel blijft, zelfs als hij dwars door een bos of over een terrein zonder openbare wegen loopt. De Europese Trans Euro Trail allroad-route is bijvoorbeeld zo’n Track die je kunt downloaden, en veel over zandwegen en bospaden voert. Maar de 550 is daar net niet avontuurlijk genoeg voor. En soms wil je gewoon een spoortje (een Track dus) 100% kunnen narijden, weg of geen weg. Die optie zou een Rider in mijn ogen helemaal af maken.
Verder werkt TomTom met eigen kaartmateriaal, maar als avontuurlijke terreinrijder zou ik van een streek waar ik op vakantie ben best de mogelijkheid willen hebben om een heel fijnmazige Topografische kaart in beeld te krijgen, desnoods tegen betaling van een paar euro. Zodat je ècht alle wegen en paden in beeld krijgt, tot en met kleine wandelpaden aan toe. En nu ik toch bezig ben: het zou ook mooi zijn dat je een extra laagje over de wegenkaart op je beeldscherm kunt projecteren, waarop je bijvoorbeeld Buienrader laat zien. Zodat je onderweg kunt zien of je droog blijft op je route, of dat je beter iets om kunt rijden. Ach, zo blijft er dus altijd wel iets te wensen over, zelfs bij een Rider 550.
