Sjef Roelofsen – Honda NS400R

« Terug naar Mijn Trots
Toen Sjef Roelofsen (54) op zijn negende voor het eerst met zijn vader mee mocht naar de TT, was ‘ie voorgoed verkocht. “Dat tweetaktgeluid maakte zo’n indruk!” Inmiddels hoeft de Achterhoekse taxiondernemer niet meer naar classic races voor de geur van tweetaktolie, in zijn schuur staat namelijk deze prachtige Honda NS400R Spencer Replica.

“Ik was negen, toen ik en m’n broer voor het eerst met m’n vader mee mochten naar Assen. Dat maakte een ontzettende indruk. Zeker dat tweetaktgeluid is altijd blijven hangen. In mijn jeugd was ik alleen maar bezig met brommers en techniek en toen ik achttien werd, moest dat motorrijbewijs er ook meteen komen natuurlijk. Ik moest alleen eerst het autorijbewijs halen, puur zodat ik thuis mee kon helpen met de taxi, maar de motor kwam er direct achteraan. Als eerste kwam er een Suzuki GS750 en daarna heb ik eigenlijk van alles wel gereden. Van een BMW R100RS tot een Yamaha FZ750, en van Ducati 750 Super Sport tot een Kawasaki ZXR400. Een Harley heb ik ook nog gehad. Even maar, dat was niet echt een succes. En ik heb zelfs nog een tijdje een Ural zijspan gehad. Dat was in de tijd dat de kinderen nog klein waren, ging de oudste achterop, de jongste twee in de bak en dan een ijsje halen. Prachtig was dat. Sinds mijn achttiende heb ik eigenlijk altijd motor gereden, op een maandje na dan. Het bedrijf groeide op dat moment erg hard en we hadden net een nieuwe woning met bedrijfspand gebouwd, financieel was het toen wel even nodig om de motor weg te doen. Maar dat bleek al heel snel geen goede zet, dus stond er na een maandje toch weer eentje in de schuur. Ondanks het behoorlijk gevarieerd rijtje motorfietsen, ben ik toch vooral van het meer sportieve spul. En dan met name tweetakten, dat geluid hè. De Honda NS400R heb ik daarbij altijd een bijzonder ding gevonden. Niet alleen een fantastisch model om te zien, maar ook die driecilinder met de drie aparte uitlaatjes, echt schitterend. Ze zijn alleen bijna niet te vinden, goede althans. Afgetrapte exemplaren zijn er genoeg, maar wil je een mooie, dan moet je wel geduld hebben. Ik ben zeker twee jaar op zoek geweest voor ik deze vond. Moet ik er wel bij zeggen dat ik alleen in Nederland heb gezocht, ik wilde geen geïmporteerde. Deze kwam ik na lang zoeken tegen op Marktplaats. De verkoper had er zelfs twee in de aanbieding, maar toen ik daar kwam was de eerste al verkocht. Het bleek ook nog een originele Freddie Spencer Replica, dat was helemaal een mooie bijkomstigheid. Het is er eentje uit een serie van vijftien die in 1985 op de vrijdag voor de TT is uitgegeven. Daar kreeg je toen een speciaal bokje en een door Freddie Spencer gesigneerde helm bij. En dat hele setje had de verkoper nog helemaal compleet. Hij had er zelfs nog een passend racepak bij. Dat geeft toch wel wat extra waarde aan zo’n motor. De helm was weliswaar helemaal verrot van binnen, maar die heb ik laten restaureren en hij ziet er nu uit als nieuw. De motor zelf was trouwens ook niet echt een plaatje, maar daar kon je wel doorheen kijken. Hij had meerdere jaren stil gestaan en liep ook niet. Daarnaast was de achterband zo vierkant, dat de motor zelfs zonder jiffy nog rechtop bleef staan, en er zaten drie sportuitlaatjes op. Gelukkig kreeg ik de originele uitlaatjes erbij, want ik wilde ‘m wel helemaal origineel hebben. Op 5 mei 2018 kreeg ik ‘m op naam en toen is ‘ie direct helemaal uit elkaar gehaald. Het blok is naar Hans Smees gegaan, die heeft er nieuwe zuigers in gezet en het blok opnieuw afgesteld. Hij zei ook direct dat ik niet verder aan de driecilinder moest gaan sleutelen, want ieder boutje was nog origineel. Daar was ook geen noodzaak toe trouwens, want hij liep meteen als een zonnetje. Eén keer kicken en hij loopt. Technisch was ‘ie in de basis eigenlijk hartstikke goed, enkel de koeler is gerestaureerd, de oude was helemaal verrot, maar verder. Alle keerringen waren dicht, lagers en voorvork waren nog goed. Het was vooral een kwestie van veel poetsen. Héél veel poetsen. In eerste instantie was het een soort van vijfjarenplan. Ik ben vrij druk met het bedrijf en het opknappen zou dan een beetje in de vrije uurtjes moeten gebeuren. Alleen ligt het werk door de corona nu stil en had ik ineens wat meer vrije tijd. Drie weken lang, dag in dag uit ben ik bezig geweest met poetsen. Echt elk schroefje heb ik gehad. Hij is dus wat eerder klaar dan verwacht en dat op zich is best prettig. Niet dat ik verwacht dat ik er heel veel mee ga rijden, daar heb ik een andere motor voor. Af en toe met mooi weer dan pak ik ‘m effe, maar verder is het toch vooral een collectors item. Eigenlijk moet ‘ie gewoon de woonkamer in, maar dat weet m’n vrouw nog niet!”