Rob Kazen – Ducati Streetfighter 1098

« Terug naar Mijn Trots
Heel even flirtte Rob Kazen met het idee om een Harley-Davidson V-Rod onder handen te nemen, maar dat plan verdween als sneeuw voor de zon toen hij deze Ducati Steetfighter 1098 tegenkwam. “Een motor waar ik warme herinneringen aan heb.”

“Ik had net mijn Zündapp-project afgerond toen mijn vrouw zei dat ik maar eens moest kijken naar een leuk winterproject. Dan had ik wat te doen. Dus besloot ik te zoeken naar een motor die ik helemaal naar mijn smaak kon aankleden. De liefde voor motoren en ermee bezig zijn, zit er al heel lang in. Sinds ik mag rijden, zit en sleutel ik al op en aan motoren. Eigenlijk daarvoor ook al, want toen ik een jaar of 13 was reed ik voor het eerst op de motor door Rotterdam. Dat mocht uiteraard niet, maar we deden het wel. Ik heb dat uiteraard niet van een vreemde, want mijn vader was ook een fervent motorrijder. En zelf heb ik die liefde voor de tweewieler ook doorgegeven, want mijn zoons en dochter rijden ook. En je mag best weten, daar ben ik heel trots op.
Welke motor het moest worden, was wel even een ding. Ik zag het namelijk wel zitten om een V-Rod te customizen. Een heel nieuwe uitdaging, want zo’n motor had ik nog nooit gehad. Totdat ik deze Ducati vond. Het merk zelf staat me al dicht bij het hart, maar meer nog de Streetfighter, want die heb ik al eens gehad. Helaas heb ik mijn vorige een jaar of vijf geleden noodgedwongen moeten verkopen, omdat mijn gezondheid snel achteruit ging. En ik wilde niet dat mijn vrouw met een motor bleef zitten waar ze niks mee kon. Gelukkig krabbelde mijn gezondheid weer op, maar de Ducati was wel weg. Dus toen het moment zich voordeed om weer een Steetfighter 1098 terug te kopen, hoefde ik niet lang na te denken. Motorisch was de motor helemaal goed en ook de grote beurt die hij moest hebben, had ik er bij de prijs al uitgehouden. Dus kon ik me helemaal toeleggen op de look. Ik wilde hem namelijk laten opvallen zonder al te veel af te wijken van het originele design. Eerst wilde ik daarom alleen de wielen aanpakken, maar toen ik eenmaal bezig was, heb ik hem helemaal uit elkaar getrokken. Ook wel een beetje op aandringen van mijn kinderen. Die zeiden namelijk: ‘Nu ben je er toch mee bezig, dan kun je net zo goed alles aanpakken.’ Dat gaf me net het zetje om het inderdaad te doen. Niet veel later lag de motor in onderdelen in de schuur, alleen het blok bleef onaangeroerd.
Ondertussen zag ik ook al voor me hoe het moest worden. Een motor in het hoogglans-zwart, rood en met chromen elementen. Ik hou namelijk van opvallen én poetsen. Hoe ver ik daarmee kon gaan, was een beetje uitproberen. Achteraf gezien ben ik blij dat een aantal onderdelen die ik had laten verchromen, mislukt zijn. Want teveel chroom is ook niet mooi. Zoals ‘ie er nu bij staat, is het volgens mij precies goed. Een ander onderdeel waar ik wel even mee bezig ben geweest, is de winglet onder de koplamp. Het ding is zo te koop, maar als je het uit de doos haalt, dan past het niet. Daarom heb ik eerst een mal gemaakt en gekeken wat ik moest aanpassen om het goed te laten lijnen. Toen alles klopte, is ook de winglet, net als alle andere delen, ook naar de spuiter gegaan voor een hoogglans finish. In totaal heb ik er wel een paar maanden over gedaan om de motor klaar te maken. Het had misschien wel wat sneller gekund, maar helaas hou ik het niet meer vol om lang achter elkaar te werken. Het gevolg van een bedrijfsongeval. Aan de andere kant heb ik daardoor ook genoeg tijd gehad om de motor van binnen en buiten te leren kennen. Ik ben dan ook zeer trots op het eindresultaat. Zeker als mensen denken dat het een nieuwe motor is en ik dan vol trots kan melden dat hij al in 2009 van de band rolde. Toch wel een compliment!”