Nieuws

Rij-indruk RGNT No1

De kop boven dit artikel klinkt inderdaad als een contradictie met de woorden ‘electro’ en ‘classic’. Elektrische motorfietsen moeten immers de toekomst verbeelden en hebben daarom vaak een futuristisch design. Maar deze Zweedse creatie vormt daarop een prettige uitzondering met een lijnenspel dat sterk doet denken aan motoren uit de jaren zestig en zeventig. Een interessante mix!

RGNT, we kunnen ons zo voorstellen dat je er nog nooit van hebt gehoord. Dat kan kloppen, dat hadden wij tot voor kort ook niet. RGNT (spreek op z’n Engels uit als: Regent) is een jonge Zweedse start-up, die in 2019 het levenslicht zag toen Lina Kanstrup en Jonathan Åström in Kungsbacka hun visie werkelijkheid lieten worden. Inmiddels werken er veertig medewerkers op de fabriekslocatie, die de op de jaren zestig en zeventig geïnspireerde machines van het nieuwe Zweedse merk met de hand assembleren. Dit jaar moeten er 1.000 stuks de fabriek uitrollen, allemaal in een onberispelijke klassieke en tijdloze jas. Het exemplaar in deze test is nog een voorserie-model, dat er geluidloos vandoor gaat als we ‘gas’ geven.

Het geheim is de directe aandrijving middels een naafmotor in het achterwiel. Van ‘transmissiegeluid’ door een ketting of een tandriem is dus geen sprake, en ook niet het geluid van een wegrijdende tram als je optrekt. Gewoon ‘stroom’ geven en genieten van de stilte. Meer niet. De acceleratie is daarbij zelfs wat terughoudend te noemen voor een elektrische motorfiets. Maar met 15 pk topvermogen, waarvan in werkelijkheid bijna 17 pk het achterwiel bereikt, bij een gewogen gewicht van 167 kilo trek je natuurlijk ook niet de stenen uit de straat.

De RGNT heeft ongeveer dezelfde afmetingen als een Yamaha SR500, maar is tegelijkertijd lichter en minder sterk. Bij een stoplichtsprintje lijkt het haast of ‘ie kunstmatig geknepen wordt. Het geheel voelt dus eerder harmonieus-lineair dan explosief dynamisch. Deze elektro-classic met een continu vermogen van 8,5 kW mag ook met een A1-rijbewijs gereden worden, en dan heb je knap ogend fietsje voor een ‘125-je’. Op secundaire wegen bouwt de elektromotor bij zo’n 120 km/uur op de teller af, dat blijken 115 echte kilometers te zijn. Zelfs bij lage winterse temperaturen bereikt het elektroblok toch nog een temperatuur van 80 tot 90 graden Celsius.

Op de plek waar normaal gesproken een motorblok huist, wordt de RGNT gedomineerd door een imposant zwart accupakket. Dat is goed voor een capaciteit van 7,7 kWh en is alleen al goed voor 60 kilo gewicht. Het indrukwekkende stroompakket heeft een plek in een klassiek ogend stalen dubbel wiegframe.

Het sap, bij te laden met huishoudstroom, is voor onze testrit voldoende voor een rondje van zo’n honderd kilometer, maar dan dien je wel vrijwillig achter auto’s en vrachtwagens te blijven hangen. RGNT geeft zelf trouwens een actieradius van 120 kilometer op. De resterende actieradius wordt helaas niet weergegeven op het 7 inch touchscreen-dashboard. Jammer, want dat is toch altijd handig om te weten als je onderweg bent met een elektrisch voertuig. Volledig vertrouwen op de accucapaciteit zullen we wat dat betreft niet snel doen. Wel kun je het dashboard koppelen aan GPS en zelfs aan de Cloud. ’t Is maar dat je het weet. Moderne tijden dus voor een klassieker. At geldt ook voor de led-knipperlichten van Motogadget met hun bijna kristalachtige licht. Deze mix van stijlen uit diverse tijdperken doet een beetje denken aan doorgaans extreem dure custom bikes.

Sprekende voorbeelden van lang vervlogen motortijden zijn het metalen voorspatbord met kenmerkende montagebeugel, de verchroomde ronde koplamp en natuurlijk de draadspaakwielen. Retro in optima forma! Hetzelfde geldt natuurlijk voor het heerlijke, bruine leren zadel (gemaakt in Zweden) en het net als bij het al lang geleden ter ziele gegane Simson-Schwalbe schuin geplaatste bagagerek. Beide zijn trouwens optioneel. De echte kroon op deze Regent is misschien wel de in British Racing Green uitgevoerde aluminium dummy-benzinetank met handgeschilderde belijning en geïntegreerd handschoenenvak.

Aan de vering is overigens wel te merken dat dit nog een pre-productiemodel is. De twee stereo-schokdempers op de korte swingarm zijn namelijk weinig vergevingsgezind. Ze voelen overwegend stug en oncomfortabel aan. Daarentegen mist de telescoop-voorvork met mooi gepolijste onderpoten juist uitgaande demping. Na het inveren veert ‘ie steeds haast volledig ongedempt weer uit.

De gecombineerde remmen vragen best wat handkracht en remmen maar matig. De blokken voelen wat doods aan, terwijl de gerealiseerde vertraging maar zo, zo is. Mechanisch ABS bij gebrek aan een hydraulisch systeem? Vering en remmen moeten volgens de fabrikant inmiddels op de ‘1.5’-versie van de RGNT verbeterd zijn. Bovendien wordt achter nu een 17 inch wiel gebruikt in plaats van de klassieke 18 inch op ons testmodel. De gemonteerde Avon Roadrider Mk II banden leveren op droog asfalt goede grip. Door de 90 en 110 millimeter smalle banden vraagt de RGNT bij gelijkblijvende snelheid en bochtenradius minder hellingshoek dan motoren op bredere sloffen. De midscheeps gepositioneerde en star gemonteerde voetsteunen raken pas laat het asfalt. Onder de streep trekt de Zweed heel handelbaar en best precies zijn baantjes in het bochtenwerk, ondanks de lange naloop en vlakke balhoofdhoek.
Gezien de beperkte actieradius en de tamme remmen veranderen rijstijl en bewustzijn zonder dat je het doorhebt. Onwillekeurig ga je vloeiende rijden en kijk je ook nog verder vooruit. Remmen? Energieverspilling! Gas dicht, waarna de Zweed zonder weerstand uitrolt.

De aangenaam zitpositie laat zich nog het best als klassiek-sportief bestempelen, waarbij het verchroomde buizenstuur prettig in de hand ligt. De maximale belading is met 158 kilo aan de bescheiden kant en dat betekent dat rijder en passagier niet al te veel mogen wegen als je een keer met zijn tweetjes op pad wilt met de RGNT. Even onconventioneel als logisch is het ontbreken van schakel- en rempedaal. Maar ach, niet kunnen schakelen of koppelen, en het ook niet hoeven, maar de kop lekker leeg! Ja, deze RGNT No.1 Classic is een ontspannende ‘ik-verken-mijn-nabije-omgeving-mijn-dooie-akkertje-motorfiets’.

Lees meer over

Yamaha

Gerelateerde artikelen

Eerste Test Yamaha MT-09 Y-AMT

Eerste Test Yamaha MT-09 Y-AMT

19 september, 2024

Ruim twaalf jaar – sinds de komst van de NC700 DCT – had Honda zo’n beetje het alleenrecht op ...
Alpenmasters 2024 – Mid Nakeds

Alpenmasters 2024 – Mid Nakeds

5 september, 2024

Waarom de KTM 990 Duke en Yamaha MT-09 tot de succesnummers van deze twee fabrikanten behoren, wordt niet alleen op ...