Rij-impressie Moto Morini X-Cape
Het had zo mooi kunnen zijn. Aansluitend aan m’n 100Colls-avontuur – zie MotoPlus 11 – stond er een mooie allroad-rit door diezelfde Pyreneeën gepland met gids Marcel Davids van MD Adventures, die de onverharde wegen in dit gebied kent als z’n broekzak. En daarvoor had ik – lekker out-of-the-box’ – een Moto Morini X-Cape 649 meegenomen, maar het slechte weer verknalde niet alleen mijn 100Colls, het zette ook een streep door dit allroad-avontuur. Dus ging ik in Nederland maar op zoek naar een hoog(s)tepunt!
Niets zo frustrerend dan dat je eind april naar Spanje bent gereisd om daar lekker een dag of tien motor te rijden onder een heerlijk zonnetje, en dat zonnetje laat het dan volledig afweten. Wat heet: de regen viel eind april in Noord-Spanje met bakken uit de hemel, alsof het watertekort van een half jaar in één week ingehaald moest worden. Goed voor de natuur daar, en voor de lokale watervoorziening, maar waarom nu en waarom ik… Maar ach er zijn ergere dingen in het leven en eenmaal terug in Nederland bleek het hier juist zomers, dus werd de leuke Morini allroad in eigen land de sporen gegeven. En wat is er dan tegenwoordig makkelijker om even de TET-route te downloaden van TransEuroTrail.org om het ‘avontuur om de hoek’ te gaan beleven.
Helemaal nieuw is de Moto Morini X-Cape 649 niet: hij verscheen in het najaar van 2021 op de markt. Toch is het bijna drie jaar later nog steeds geen bekende verschijning, en dat is eigenlijk best vreemd. Want eigenlijk klopt alles aan deze leuke middenklasser, te beginnen natuurlijk met zijn prijs.
De volwassen ogende X-Cape is er namelijk al vanaf € 8.299,-. Dan krijg je de versie met gietwielen, en voor 500 euro extra heb je de geteste uitvoering met fraaie gespaakte wielen, die voor terreinrijden minder kwetsbaar zijn. Daarnaast was deze machine ook nog uitgerust met stoer ogende aluminium koffers, een originele accessoire. Niet standaard waren trouwens de gemonteerde Dunlop Trailmax Rally-banden, die net wat stoerder ogen en meer terreingeschikt zijn (zeker voor de oorspronkelijk geplande Pyreneeën-trip) dan de standaard Pirelli Scorpion STR. Al zijn die laatste trouwens ook niet zo verkeerd; in Nederland èn op het asfalt kun je daar eigenlijk alles mee doen wat je zou willen. Het is dus zeker niet nodig om een nieuwe X-Cape bij voorbaat al te laten verzolen.
De merknaam van het oorspronkelijk Italiaanse Moto Morini is na enkele faillissementen en diverse omzwervingen sinds 2018 in handen van de Chinese Zhongneng Vehicle Group. Geen kleine jongen op het wereldtoneel: Zhongneng bestaat sinds 1988 en produceert vandaag de dag jaarlijks meer dan een miljoen tweewielers, plus veel motorblokken voor andere fabrikanten. In eigen land verkopen ze veel scooters en met de merknaam Moto Morini wil het concern voet aan de grond krijgen in de hogere marktsegmenten zoals die met name in Europa verkocht worden.
Eén van die motorblokken die Zhongneng produceert ‘voor derden’ is bijvoorbeeld de 649cc-tweecilinder die in de Kawasaki Versys 650 zit. En precies dit basisblok gebruikt de Chinese fabrikant – met eigen specificaties – tegenwoordig dus ook in hun Moto Morini X-Cape 649. In de Versys 650 levert het blok 49 kW (67 pk) en een koppel van 61 Nm, bij Zhongneng/Morini gaat het door aanpassingen aan in- en uitlaatkant met 44 kW (60 pk) en 56 Nm over de toonbank. Daarnaast is er – net als bij de Kawasaki Versys – een 35 kW-variant leverbaar die geschikt is voor het A2-rijbewijs.
Vergeleken met het Kawasaki-blok voelt de Morini-krachtbron door de andere afstelling ook wel wat taaier aan, net alsof het ietsje minder vrij mag draaien. De klinkers trek je er dan ook niet mee uit de straat, maar de prestaties zijn wel meer dan goed om lekker mee te komen in het dagelijkse verkeer. Volgas loopt de kleine twin 175 km/uur op de teller, wat precies 165 echte kilometers-per-uur zijn. En daarvoor hoeft deze Chinees met Italiaanse allure zich dus zeker niet te schamen, al moet je hem wel wat aansporen en flink doortrekken om al z’n paardenkrachten te mobiliseren. Maar eerlijk is eerlijk: misschien komt dat gevoel – dat we kennen van motorfietsen van pak-em-beet 25 jaar terug – ook wel door die overvloed aan pk’s die we anno 2024 bij de (dikkere) allroads over ons uitgestort krijgen. We raken een klein beetje verwend, alsof het normaal is dat je met dik 150 pk moeiteloos – en superstabiel – op grove banden meer dan 240 km/uur kunt rijden… Alles onder de 100 pk lijkt daarbij tegenwoordig kleingeld, dus even resetten op zo’n 650-twin als deze X-Cape 649 kan helemaal geen kwaad. Het leert ons bovendien dat je ook voor veel minder dan 10 mille erg veel motorplezier kunt hebben!
Gezien hun ervaring met het produceren van duizenden en duizenden motorblokken voor derden lijkt er technisch weinig mis te kunnen gaan met de Morini. Ook de drie jaar garantie spreken in dat kader voor zich. Over het motorblok zelf dus eigenlijk niets dan goeds. Het loopt prima, is lekker dociel en ook mooi zuinig. Zelfs als je alle 60 pk’s aanspreekt, bijvoorbeeld volgas op de Duitse snelweg. Dan haal je nog steeds meer dan 15 km op een liter, en bij normaal gebruik zit je meteen aan de goede kant van de 1 op 20, waardoor je met de forse 18-liter-tank dus moeiteloos dik 350 km kunt rijden.
De koppeling vraagt wel een stevig handje, en dat geldt ook voor de versnellingsbak die wat hakerig aanvoelt en ook stevig bediend wil worden. De basis is dik voor elkaar, maar qua bediening moet China nog net het allerlaatste stapje zetten om op Japans of Europees niveau te komen. Het gaat gewoon nog net niet zo soepel als je zou verwachten. En dat gevoel zit over de hele linie, tot aan de harde en wat gevoelloze stuurrubbers aan toe. Het is ook een kwestie van gewenning merkte ik na bijna 1.000 km, maar juist op dit punt kan het gewoon allemaal wat verfijnder.
Qua rijwielgedeelte is er dan weer helemaal niets mis met de X-Cape 649. Hij biedt – zeker voor een 650 – lekker veel plaats, zelfs voor twee personen. Het tweedelige zadel is ruim en comfortabel, en voor wie meer de terreinkant op wil is er ook een vlak ééndelig Adventure-zadel leverbaar. Dat biedt je als rijder wat meer bewegingsvrijheid voor een actievere rijhouding. Voor de kleinere rijders is er trouwens ook nog een lager zadel leverbaar.
Verder zit alles waar het hoort te zitten en is de machine ongewoon rijk uitgerust, met bijvoorbeeld goede Brembo-remmen en Marzocchi-vering, petje af! De remmen zijn prima te doseren, en alhoewel de veerwegen niet overdreven lang zijn met 175 mm voor en 165 mm achter, voldoet het ook voor gematigd terreingebruik prima. Bovendien is die vering veelvoudig instelbaar en dat je voor het verstellen van de achterveer-voorspanning een haaksleutel nodig hebt, mag je een machine uit deze prijsklasse niet eens kwalijk nemen. Bovendien zorgen die kortere veerwegen samen met de relatief kleine wielen (19 inch voor en 17 inch achter) voor een bescheiden zithoogte waarmee iedereen uit de voeten zal kunnen. De keerzijde is wel de bodemspeling niet overdreven is (de X-Cape in de basis meer een wegmotor als een terreinmotor) en zeker in buitenlands terrein met stenen is dit een beperkende factor. Ook al gezien de matige carterbescherming die hij standaard heeft.
Qua uitrusting is de X-Cape 649 zelfs luxe te noemen: veel zaken waar soms wel twee maal zo dure allroads mee schermen, kom je namelijk ook gewoon tegen op deze multiculti-machine. We noemen de verstelbare hendels, intuïtief te bedienen en verlichte stuurschakelaars, een dubbele USB-aansluiting, rondom LED-verlichting en voetsteunen waarvan de rubbers zijn te verwijderen voor het terreinrijden. Ook is de fraaie stroomlijn voorzien van een – zonder gereedschap – in hoogte verstelbare ruit, al had die wat mij betreft – zeker voor allroad-gebruik – wel iets minder hoog mogen zijn. Gelukkig blijkt er een lagere ruit als accessoire leverbaar.
Achter de ruit vind je een heuse troefkaart van de X-Cape: een fraai 7 inch groot TFT-kleurenscherm met veel info en zelfs Bluetooth-connectiviteit met je smartphone. Op die manier kun je er ook mee navigeren. Leuk detail is dat de twee rijmodi (straat en offroad) een verschillend dashboard-achtergrond hebben: de crossband in het scherm laat er geen misverstanden over bestaan dat je op dat moment in de offroad-modus rijdt, en dat dus ook het Bosch-ABS op de achterrem is uitgeschakeld.
Toch maakt ook deze rijmodus geen hardcore-noppenridder van je op de X-Cape, daarvoor zijn de offroad-capaciteiten te beperkt. Je kunt bijvoorbeeld weliswaar prima staan op de beide voetsteunen, maar ook dan laat de machine zich minder goed klemmen tussen je knieën. De Morini blijft dus ook in de offroad-modus meer tour dan terrein, zeg maar. Dat komt ook door het stevige gewicht: de 649 weegt droog 213 kilo en dat is voor een ‘middenklasser’ best veel. Je voelt het ook als je hem van de standaard haalt en met de motor aan de hand manoeuvreert. Door z’n volwassen afmetingen en rijke uitrusting is het geen vlieggewicht meer, maar juist daardoor heb je wel het gevoel met een ‘echte motor’ onderweg te zijn en niet met een veredelde brommer.
Hoewel m’n Pyreneeën-ritje letterlijk en figuurlijk in het water viel, heb ik me tijdens m’n alternatieve toer uitstekend vermaakt op deze Moto Morini. Via de TET-route reed ik in een dag via de Achterhoek, Brabant en Limburg naar het drielandenpunt bij Vaals, het hoog(s)tepunt van Nederland. Een alleraardigste toer over veel zand- en bospaden, met af en toe ter afwisseling een mooi slingerende asfaltweg. Het is ook precies zo’n toer waarin de X-Cape 649 uitblinkt: lekker relaxed door de natuur kachelen en genieten. Niet heftig, niet ruig, maar juist als ‘reiziger’ op pad zijn over de mooie verharde en onverharde wegen die Nederland gelukkig nog steeds bezit. De Morini kan dat prima aan en geeft – mede door zijn toer-uitstraling en stille uitlaat – buitenstaanders bovendien niet het idee dat jij met een ‘crossmotor’ door het bos rijdt. Want even terzijde: de populaire TET-route rijden op echte enduromotoren met zelfs heuse crossbanden, dat wordt echt de doodsteek van deze populaire reizigersroute dwars door Nederland!
Zoals gezegd: voor zijn bescheiden verkoopprijs biedt de Moto Morini X-Cape 649 een heerlijke machine die ook nog eens ongekend luxe is uitgerust. Een machine waar heel veel motorrijders – beginnend maar ook ervaren – lekker mee uit de voeten kunnen. Met zijn bescheiden prestaties is het wat minder een pure kilometervreter voor de snelweg, maar vooral bedoeld om te genieten van mooie toertjes of tijdens je woonwerk-verkeer.
