Rij-impressie Mash B-Side zijspan
Het lijkt wel of de Rolling Stones precies 60 jaar geleden – in 1964 dus! – al de Mash B-Side voor ogen hadden, toen ze deze hit uitbrachten. Want het Mash-zijspan heeft weliswaar een flinke upgrade gekregen qua motorisering, het is nog steeds een machine bedoeld voor lekker relaxed rijden en een beetje boemelen over slingerende weggetjes met de zon hoog aan de hemel, wanneer je alle tijd hebt…
Anderhalf jaar geleden, tijdens het Kerst-uitstapje met de redactie werd ik – als zijspanrijder – veroordeeld tot de Mash Black Side, de voorloper van deze nieuwe B-side. Met zijn 28,5 pk uit 440 luchtgekoelde cc’s was dat qua ‘mobiliteit’ erg rudimentair en back-to-basic. Toch werd ik tijdens dat tripje naar Bethlehem in Groningen onverwacht goede vrienden met die Black Side en beleefde ik er veel plezier aan, zo stond ook te lezen in MotoPlus 24 van 2022. Dus toen er op afgelopen Utrechtse Motorbeurs de nieuwe Mash B-Side 500 stond te pronken op de stand van importeur Motomondo, was ik één van de eersten die m’n vinger opstak: ‘Zeg ik durf het bijna niet te vragen, maar eh….’
Het nieuwe span heeft overduidelijk steeds de charme van een zijspan uit de jaren vijftig van de vorige eeuw en blijkt ook nog steeds zo vertederend dat je op de autosnelweg louter opgestoken duimen van automobilisten te zien krijgt. Toch is er veel gemoderniseerd aan deze nieuwe Mash-driewieler, kijk maar naar de moderne LED-koplamp en naar het dashboard dat zonder ingeschakeld contact een rond zwart deksel lijkt, maar met ingeschakeld contact ineens een heus modern digitaal en zeer informatief kleurenscherm blijkt te zijn. De (zelfs verlichte) stuurschakelaars hebben bovendien een ‘set/enter-knop’ wat de nodige elektronische opties verraad, maar dat blijkt mee te vallen: het is enkel bedoeld om de tripmeter te resetten. Wel zie je links op het stuur nog een onooglijk paasei zitten: daarin gaat een USB-aansluiting schuil. Chinezer kan het bijna niet: ze zijn daar in Azië zo dol op dit soort gadgets, dat ze er dan meteen ook een waar spektakel van maken (terwijl wij Europeanen zo’n extraatje juist zo subtiel mogelijk weg-gebouwd willen zien). Maar denken die chinezen dan waarschijnlijk: dan ziet niemand toch dat het erop zit…
De nieuwe B-Side is vergeleken met de ‘oude’ Black-Side beduidend fraaier aangekleed met bagagerekken, een reservewiel (geschikt voor alle drie de wielen!) op de zijspanbak en heuse metalen ‘munitiekistjes’ aan weerszijden van de neus. En dat alles ook nog in een prachtige grijze metallic-lak. Ook de binnenkant van de bak en de bagageruimte is keurig afgewerkt, met ook in de zijspanbak trouwens een USB-aansluiting.
Maar het allergrootste verschil zit hem in het aanzienlijk modernere motorblok. De nieuweling kreeg een watergekoeld 494cc tweecilinder-blok, dat aan alle moderne (milieu-)eisen voldoet en door de goed werkende benzine-injectie bovendien relatief zuinig is. Waarbij er wel veel spreiding zit in het verbruik: rustig toeren levert zelfs bijna 1 op 20 op, en stevig doorrijden op de snelweg amper 1 op 14. Maar in combinatie met de forse 18-liter-tank is de actieradius zeer acceptabel, en tussen de 250 en 350 kilometer!
Het nieuwe blok draait lekker soepel en mobiliseert het span nu met maar liefst 54 paardenkrachten, waar z’n luchtgekoelde éénpits-voorganger het nog moest doen met slechts 28,5. Bijna een verdubbeling dus van het vermogen om de 345 kilo onverwoestbaar staal in beweging te krijgen. De nieuwe combinatie weegt dankzij wat meer toeters en bellen en die extra cilinder dus ook 28 kilo extra.
Waar z’n voorganger bij toeren over kleine secundaire wegen behoorlijk taai aanvoelde, heeft de nieuwe B-Side 500 er inderdaad beduidend minder moeite mee, en accelereert hij lekker vlot. In elk geval tot dik 100 km/uur; een hardloper is de nieuweling nog steeds niet. Op de snelweg – niet het metier van deze driewieler, maar soms moet je wat – tikt de nieuweling de 120 km/uur net aan in de vijfde versnelling, al staat de digitale toerenteller dan al wel strak tegen het rode gebied van 8.000 tpm. Maar zeker tussen 06.00 en 19.00 uur kun je in Nederland op de snelweg prima meekomen met het overige verkeer. Je hoeft het blok veel minder uit te persen dan bij de luchtgekoelde Black-Side het geval was. Maar als onze nieuwe regering inderdaad de maximum snelheid op de snelwegen weer naar 130 gaat brengen, dan wordt het alsnog uitwringen geblazen…
Voor het probleemloze parkeren van de B-side is de vijf-versnellingsbak overigens uitgerust met een additionele achteruit-versnelling. Deze zit onder de vrijstand (schakelpedaal dus helemaal onderin duwen) en wordt om vergissingen te voorkomen pas vrijgegeven nadat je de hevel naast het gashendel hebt bediend. Werkt perfect, en het zorgt bovendien voor nóg meer verbaasde blikken als je op de Mash B-side net als een distributievrachtwagen met een waarschuwingspiepje achteruit inparkeert…
Wat wel gewenning vraagt is dat de vijf normale ‘vooruit’-versnellingen nu vanuit de neutraal dus allemaal omhoog geschakeld moeten worden, de vrij zit helemaal onderaan. Aan het begin schakelde ik bij het korte manoeuvreerwerk dan ook regelmatig een keertje te ver terug, zodat ik onbedoeld in de vrijstand terecht kwam.
Gezien het gemak waarmee de nieuwe B-Side trouwens ook in de hoogste (vijfde) versnelling naar z’n maximum toeren loopt, zou een wat langere eindoverbrenging misschien niet eens zo verkeerd zijn. Het blok lijkt dat in elk geval wel aan te kunnen, al zou dat natuurlijk wel ten kosten gaan van de lekker directe trekkracht onderin, waardoor het secundair juist zo fijn toeren is met deze combinatie.
Bovendien zou een hogere topsnelheid waarschijnlijk ook tegen de grenzen van het rijwielgedeelte aanlopen: boven de 100 rijden is niet zijn ding, zeg maar. Het geheel is namelijk best soepel afgeveerd en dat is lekker voor het comfort van rijder en bakkenist bij toersnelheid, maar zorgt bij harder rijden en bij stevig insturen ook wel voor de nodige beweging in het span: het krijgt zelfs de neiging een beetje te gaan dweilen als je serieuzer je best gaat doen. De Mash B-Side komt dan letterlijk en figuurlijk buiten z’n comfortzone en eigenlijk wil je dan als bestuurder gewoon teveel.
En dat geldt dan niet alleen voor de vering of voor de zijspantypische swingarm-voorvork, die onder belasting toch ook wel enige flex vertoond, maar ook voor de remmen. Het remsysteem heeft in elk wiel een enkele schijfrem, waarbij de zijspanwielrem is gekoppeld aan de achterrem en dus meeremt met het intrappen van het achterrempedaal. Die remmen voldoen prima bij toersnelheid, en dan is het span ook simpel recht in het spoor te houden. Wil je alles uit de kast remmen, dan zul je de koers soms iets moeten corrigeren door bij te sturen. Een doorgewinterde zijspanrijder zal dit gevoel wel herkennen: dat is natuurlijk ook een beetje de charme van het zijspanrijden. Je bent immers continu bezig met sturen en corrigeren, want zo’n asymmetrisch gevaarte wil nu eenmaal niet uit zichzelf en met de ogen dicht rechtuit, daar moet je in het zadel iets voor (willen) doen. Ik was zelf alweer bijna vergeten hoe leuk dat zijspanrijden is: dat derde wiel voegt echt een extra dimensie toe aan het motorrijden!
Ondanks de best zachte vering en de nodige flex in het geheel is het bochtengedrag best goed. Het zijspan laat zich naar links zelfs lekker omzetten, en blijft in rechterbochten ook goed controleerbaar, zodat je hem met een beetje ‘gas d’r bi-j’ mooi door een rechterbocht kunt laten trekken. Of zelfs vegen, als de achterband op losliggend grind of op een gravelweg in dat geval wat grip verliest.
Bij die acties is enige massa in het bakje echter wel gewenst, om te voorkomen dat het zijspanwiel omhoog komt en de zaak gevaarlijk onbestuurbaar wordt. Tijdens onze test reden we solo daarom steeds met een 25-kilo-zak zand van de Gamma op de vloer van het zijspan, zodat het bakje dan lekker stabiel aan de grond bleef.
Het nieuwe Mash B-Side 500 zijspan is nu – compleet met drie jaar garantie met onbeperkt aantal kilometers – leverbaar voor € 14.499,-. Hij is daarmee 2.500 euro duurder dan de ook nog leverbare Black-Side. Die is in mijn ogen eigenlijk geen echt alternatief meer, want door het nieuwe motorblok rijdt de nieuwe B-side beduidend volwassener. Bovendien is hij mooier aangekleed en is rijdt hij door de prima draai-eigenschappen van het nieuwe blok, en door de elektronica, een stuk moderner, waardoor je in het dagelijkse verkeer goed mee kunt komen.
Maar wat niet modern is, is het heerlijke rustgevende gevoel dat je overmeesterd als je op het nep-zweefzadel gaat zitten. Weg stress, weg ‘ik-moet-nog-van-alles-doen’. Nee je moet helemaal niks meer op de Mash B-side, alleen nog maar lekker rustig genieten van het rijden en van de omgeving, met je partner, kind of kleinkind in het bakje: ‘Time is on our Side’ op de Mash B-Side!
