Rij-impressie Husqvarna 701 Enduro LR
Supertramp zong in 1977 al over ‘The long way home’, maar met de komst van deze Husqvarna 701 Enduro LR (Long Ride) kan die songtitel beter iets aangepast worden in ‘take the Long Ride home’. Want als je hier niet mee thuis komt, haal je het met geen enkele motor. De grote 25 liter-tank is bij netjes rijden namelijk goed voor wel 600 km actieradius!
Okay, die 600 km zijn wel met een constante 100 à 110 km/uur op de saaie Nederlandse snelweg, maar het geeft wel aan dat je met de zuinige dikke ééncilinder gekoppeld aan een immense tankinhoud echt ver kunt komen op één tankvulling. Zelfs bij sportief rijden en ook bij offroad-gebruik haal je nog rond de 1 op 20, en kom je dus nog steeds 500 km ver; deze motorfiets maakt zijn naam Long Ride dus meer dan waar.
De machine is gebaseerd op de 701 enduro, wat weer het directe zusje is van de KTM 690 enduro. Een hele dikke offroad-motor met het sublieme 693 cc ééncilinderblok van KTM als krachtbron. Standaard heeft dit model een 13 liter tank die onder de buddyseat zit. In feite is het hele achterframe bij dit model één grote benzinetank. Maar voor wie die 13 liter dus niet genoeg is, levert Husqvarna sinds dit jaar ook deze Long Ride-versie, die is uitgerust met een extra voortank van 12 liter. De meerprijs van deze LR-versie is precies 1.000 euro: 13.100 euro voor de LR en 12.100 voor de gewone 701 Enduro. En voor wie inmiddels een 701 enduro heeft en hem later alsnog wil ombouwen tot ‘LR’ is de tankkit met onder andere de tank, een elektronisch ventiel, schakelaar op het stuur, extra brandstofpomp en aangepast zadel ook los te koop, maar dan betaal je wel het lieve sommetje van ruim 1.900 euro.
Naast die enorme tank – en de optionele Akrapovic einddemper – is er nog iets aan de hand met de door ons gereden 701LR: de testmotor was door het Nederlandse rally-ombouwbedrijf Nomad Adventure voorzien van een fraaie rallykuip en strakke navigatietoren. Zoals hier gemonteerd kost deze rallykuip compleet € 1.398,95 en daarmee krijgt de 701 een bijzonder fraai rally-look, waarbij gebruik is gemaakt van het originele rallykuipje van KTM dat ook jarenlang op de Dakar-machines zat. De navigatietoren is een eigen product van Nomad uit Hellevoetsluis, en een zeer geslaagd product mogen we zeggen: de toren is heel fraai gemaakt en zit met klemmen aan het Husqvarna-balhoofd vast, zodat er geen laswerk nodig is voor de montage. Het kleine originele (enduro-)dashboard bleef gehandhaafd en zit mooi op de nieuwe toren, net als de knop om het ABS uit te schakelen. De vier extra schakelaars zijn voor onder meer de USB-aansluiting, het 12-volt stopcontactje en een shortcut voor de radiateurfan: deze kun je dus naar eigen believen ook handmatig inschakelen en op warme dagen of in lastig terrein dus continu laten draaien. Verder biedt de navigatietoren veel plek voor bijvoorbeeld een roadbook of een GPS-navigatie; tijdens deze test hadden we er een Garmin Montana opgeschroefd en die zat perfect gemonteerd en prima in het blikveld.
De krachtbron van de 701 komt van KTM: het 693 cc ééncilinderblok is met afstand de snelste en modernste éénpitter die er bestaat. Gekscherend roep ik wel eens: dat blok is een ééncilinder die denkt dat hij een twin is. Het is namelijk geen klassiek stampende ‘stoommachine’, maar een heerlijk toeren draaiend motorblok dat over het hele gebied soepel reageert en ongelooflijk snel is. Even flink doorhalen kost je met deze éénpitter al snel je rijbewijs; er staat 180 km/uur op de klok voor je er erg in hebt. En als je hem flink uit zou persen komt daar zeker nog een dikke 10 km bij op de teller, dat zijn waardes die voor een normale – straatlegale – ééncilinder behoorlijk uniek zijn. Daarbij blijft het blok over het hele toerenbereik mooi ‘rond’ lopen, mede als gevolg van de dubbele balansassen die de trillingen goed in weten te dammen.
Bovendien is het blok dus niet alleen kwiek en snel, maar ook nog eens zuinig. Als in het intro melden we dat onder gunstige omstandigheden 1 op 25 (4 liter op 100 km) niet eens onmogelijk is, en ook bij (zelfs stevig) offroad-gebruik haalden we 20 kilometer op een litertje. Met die enorme dubbele benzinetank is dat dus goed voor zeker 500 km actieradius. De voortank rij je helemaal leeg, van de – standaard – achtertank van 13 liter gelden de laatste vier liter als reservevoorraad. Op het stuur zit bij de LR een schakelaar waarmee je kiest uit welke tank de benzine komt. Het advies is daarbij dus om – zeker als je het terrein ingaat – eerst de voortank leeg te rijden en zodra je merkt dat de motor na een dikke 200 km gaat haperen de schakelaar om te zetten naar de achtertank, waarna hij naadloos verder gaat.
Met een lege voortank wordt het voorwiel namelijk minder zwaar belast en stuurt de machine vooral in het zand aanmerkelijk lichter. Bovendien blijkt hij met een lege voortank in het mulle zand ook veel beter gewoon rechtuit te blijven rijden, omdat de voorvering iets minder ver inzakt en het voorwiel makkelijker door het zand – en over obstakels – rolt. Maar ook met een volle voortank is er trouwens prima te leven met deze ‘LR’, zowel op het asfalt als op het onverhard. Vergeleken met vrijwel alle tweecilinder-allroads stuurt deze Husqvarna enorm goed en voelt hij heerlijk handelbaar aan, terwijl hij ook in het losse zand mooi rechtuit blijft rollen, waar zo’n dikke tweecilinder toch vaak de neiging heeft om het voorwiel dwars te zetten als de bodem wat muller of modderiger wordt. Ik heb me tijdens ons hete zomerweekje in augustus in het zadel van deze Husqvarna dan ook uitstekend vermaakt en me zelfs regelmatig afgevraagd waarom veel allroad-rijders het zichzelf toch zo enorm moeilijk maken. Natuurlijk kun je met een 1250GS, een fully-loaded Africa Twin of een Super-Adventure het terrein in – ook ik vind dat persoonlijk zelfs wel een leuke tak van sport – maar met zo’n 155 kilo wegende ééncilinder gaat het echt véél makkelijker.
Natuurlijk: het enorme gewichtsverschil tussen deze éénpitter en een doorsnee allroad-tweecilinder komt ook door de uitrusting en aankleding. Deze Husqvarna is wat dat betreft veel Spartaanser en minder gericht op toeren en reizen dan een echte allroad. Een duopassagier past er niet op, net zo min als een dikke kofferset. En het dashboard laat enkel de essentiële info als snelheid, tripmeter en tijd zien, waar je op de uiterst luxueuze TFT-schermen met moderne allroads onderweg nog net geen tv kunt kijken, maar ook dat lijkt nog slechts een kwestie van tijd. Bij wijze van spreken dan. De ‘LR’ is een allroad die vanuit de endurowereld komt, de meeste tweecilinder-allroads zijn oorspronkelijk wegmotoren, en hoe ze ook naar elkaar zijn toegegroeid, bepaalde zaken blijven kenmerkend. Zoals de beperkte uitrusting van de 701 Enduro LR, en vooral zijn hoge zitpositie. Die laatste sluit naadloos aan bij het terreinrijden, maar rijders met korte pootjes hebben toch een soort van uitdaging. Gelukkig zakt de LR wel een eindje in zijn voor en achter 25 cm lange veerwegen en is de machine bovendien relatief rank gebouwd, zodat je voeten best bij de grond komen, maar op- en afstappen blijft voor rijders tot 1.75 mtr een onderneming, net als stilstaan op een helling – waar je dan je ene been vaak net wat tekort blijkt te zijn en steun zoekt in het luchtledige. Ach, met wat meer ervaring lach je daarom, maar ik kan me voorstellen dat er mensen van terugschrikken. Één klein detail wil ik daarbij ook nog even noemen en dat is de jiffystand. Die is stevig en goed te bedienen vanuit het zadel, maar het pootje is op een bepaalde manier zo lang dat je de motor nu iets naar rechts moet laten hellen om hem helemaal in- of uit te klappen. Het viel me – op m’n tenen balancerend – ineens op, terwijl ik natuurlijk al een miljoen keer een jiffy heb uitgeklapt…
De vering is zoals gezegd lekker soepel en met zijn lange veerwegen helemaal toegespitst op het echte terreinwerk. Daarbij is de vering voldoende progressief om doorslaan – ook bij volle tanks – te voorkomen. En ook de Brembo-remmen voldoen – ondanks hun vrij eenvoudige constructies – prima. De LR is uitgerust met een modern Bosch ABS-systeem dat ook functioneert in de bochten, en dat middels een grote knop op het dashboard ook is uit te schakelen voor terreinritjes. Vooral achter is het fijn als je het wiel af en toe kunt blokkeren in het terrein: met ABS is er achter in het mulle zand bijna geen remkracht omdat de remkracht dan continu teruggeregelkd wordt naar bijna nul. Voor het uitschakelen van het ABS moet je trouwens wel even stil gaan staan en de knop een paar tellen in geduwd houden. Zodra je het contact uitschakelt, kom je automatisch weer terug in de standaard-modus.
De standaard gemonteerde Continental Twinduro noppenbanden zijn prima geschikt voor straat èn terrein. In beide afzonderlijke gevallen zijn er betere banden te vinden, maar voor wie èn op de snelweg wil rijden, èn op een mul zandpad is dit een superbreed inzetbare band. Wel is het raadzaam om op het asfalt – zeker op warme dagen – een klein beetje mededogen te hebben met de noppen om bovenmatige slijtage te voorkomen. Maar qua grip voldoen ze op het asfalt eigenlijk best goed, terwijl je er in het zand ook prima mee vooruit kunt komen.
Zeker met de fraaie Nomad Adventure rallykit is de Husqvarna 701 Enduro LR niet te versmaden. Juist met die rallykuip lijkt het Long Ride-concept nog veel beter te kloppen: voor een totaalprijs van € 14.498,95 staat er nu een prachtige avontuurlijke allroad, die uitblinkt in het terrein en in het korte werk en waarmee je eventueel zelfs zo in een amateur-rally zou kunnen starten. Een motor die – zeker als je er een weekje op gereden hebt – een soort van hebberig maakt. Je bent dus gewaarschuwd…
