Rij-impressie Honda XL700V Transalp

44º19’24.53”N; 6º48’22.33”E. Pak de nieuwe Grote Bosatlas erbij en ontdek dat het de coördinaten zijn van de Col de la Bonette in de Franse Alpen. Met zijn 2.802 meter de hoogste verharde bergpas in Europa. Die coördinaten staan ook op de flanken van Honda’s nieuwe Transalp. Vreemd is het dus niet dat we die nieuwe machine precies op die bergpas voor het eerst aan de tand kunnen voelen.In januari 1987, dus bijna 21 jaar geleden, introduceerde Honda de Transalp. De kleine all-road was er in feite al voordat het woord all-road was uitgevonden. En al die jaren is de Transalp een hoeksteen geweest in het Honda-gamma, met veel eigen fans. Alleen al in Nederland werden in die twee decennia ruim 4.000 Transalps verkocht. Toch neemt die populariteit niet weg dat deze probleemloze gebruiksmotor met zijn licht avontuurlijke sausje de laatste jaren toch een behoorlijk anoniem bestaan leidde. Om weer wat leven in de brouwerij te krijgen werd de tegenwoordig bij Montesa-Honda in Barcelona geproduceerde machine grondig onder handen genomen. Naast meer puf in het blok door een gestegen cilinderinhoud werd ook het uiterlijk flink opgepoetst om de machine in zijn geheel weer wat meer ‘schwung’ te geven. En dat laatste lijkt bij voorbaat al erg geslaagd, want zeker in de goudgele kleur is de Transalp een echte blikvanger geworden.De belangrijkste technische verandering zit hem in het vergrote motorblok. De XL650V Transalp heet voortaan XL700V Transalp; via twee millimeter grotere zuigers kreeg de 52º V-twin 33 cc extra, 680 in totaal. Op zich is die aanpassing erg voor de hand liggend, want hij werd in 2006 ook al doorgevoerd op de Deauville, Honda’s kleine toermachine die dezelfde krachtbron als basis heeft.Samen met nieuwe vierkleps-cilinderkoppen (was drie kleppen per cilinder), een verhoogde compressie en benzine-injectie in plaats van carburateurs zorgden de extra cc’s ook voor meer vermogen en trekkracht. De nieuwe Transalp levert 44 kW (60 pk) bij 7.750 tpm, waar zijn voorganger het nog moest doen met 39 kW (53 pk) bij 7.500 tpm. Het koppel steeg met 5 Nm naar 60 Nm bij 5.500 tpm.Op papier lijkt die toename behoorlijk mager, maar in de praktijk blijkt de vlekkeloos draaiende V-twin toch beduidend meer te vertellen te hebben dan zijn ‘lieve’ voorganger. Het blok voelt steviger aan, komt in zijn geheel krachtiger over en is ook erg accuraat. Ook in de uitlaat klinkt hij steviger en bij elke draai aan het gas pakt hij meteen aan. Merkbaar meer pit dus.Hoewel de nieuwe Transalp met zijn 60 pk het nog steeds moet afleggen tegen concurrenten als de Kawasaki Versys (64 pk) en de Suzuki 650 V-Strom (67 pk), maakt hij in deze eerste kennismaking wel een erg goede indruk. Je hebt gewoon nimmer het gevoel tekort te komen. Wel is het zaak om – zeker als het iets vlotter gaat – regelmatig op of terug te schakelen. Vooral op de route naar de Col de la Bonette (bocht-aan-bocht, echt een motorrijdersdroom) moet je in de krappe haardspelden regelmatig een extra tandje terug. Nu had dat ook weer te maken met de vrieskou op grote hoogte in dit jaargetij, wat het wegdek niet overal even betrouwbaar maakte en waardoor we af en toe voor de zekerheid toch bijna stapvoets door de in de schaduw liggende, wit aangeslagen haarspeldbochten schuifelden. Voor het vlotte werk en volgepakt met bagage had de twin best nog een handjevol extra pk’s kunnen gebruiken en wat meer ‘bite’ mogen hebben, maar zoals gezegd heb je desondanks eigenlijk nimmer het gevoel iets tekort te komen op de Transalp, die je probleemloos voortbeweegt.Het nieuwe injectiesysteem werkt feilloos en lekker direct. Na 204 kilometer doorrijden in de bergen met een behoorlijk tempo konden we ruim 14 liter euro-loodvrij tanken, wat neerkomt op een verbruik van 1 op 15. Dat had misschien iets zuiniger gekund. Maar dat kon onze rijstijl ook zeker, want echt gespaard werd de Transalp niet. De tankinhoud is een tikje gekrompen, van 19 naar 17,5 liter, wat de actieradius met dit verbruik op dik 260 kilometer brengt. De benzinevoorraad wordt wel erg netjes weergegeven in het nieuwe dashboard.Over de bediening hoeft niemand zich zorgen te maken. De Transalp is een echte Honda en je kunt dus in feite met de ogen dicht opstappen en wegrijden. Enige minpuntjes in die hele bediening zijn: de contactsleutel gaat wat hakerig in het contactslot en de kleine knopjes van de tripmeter in het dashboard zijn met dikkere handschoenen aan nauwelijks te bedienen. Jammer, want juist op een machine die uitnodigt tot het maken van korte en lange toerritten wil je de tripmeters makkelijk kunnen resetten, bijvoorbeeld tijdens het narijden van een roadbook-tour. In dat kader: jammer dat Honda de resetknop van de tripmeter niet op de linkerstuurhelft heeft ondergebracht, dat zou het avontuurlijke karakter alleen maar benadrukken.De rest van het dashboard is trouwens keurig verzorgd: het oogt lekker modern en biedt veel informatie. Of we nog wat missen? Een versnellingsindicator misschien. Of een temperatuurmeter, dan hadden we kunnen zien hoe warm (of beter: hoe koud) het eind oktober is bovenop zo’n hoge Alpenpas. Een paar honderd kilometer oostwaarts viel er trouwens al een dik pak sneeuw, dus motorrijden in de bergen is eind oktober niet geheel vanzelfsprekend meer!Naast een nèt te beperkt vermogen was er bij de vorige 650 cc Transalp-generatie wat kritiek op het zacht afgestelde rijwielgedeelte, dat met zijn grote 21-inch-voorwiel en zachte vering niet helemaal met zijn tijd was meegegaan. Tja, wat wil je als je dik twintig jaar op de markt bent met relatief weinig aanpassingen.Maar bij de XL700V Transalp is er een ware inhaalslag gemaakt, waardoor de Transalp weer helemaal up-to-date is, zonder overigens in te leveren op zijn absoluut ongecompliceerde rijgedrag, want dat heeft men (gelukkig) gekoesterd.Het stalen wiegframe bleef in grote lijnen onveranderd, maar de wielophanging werd wel grondig aangepast. De diameter van de voorvorkpoten bleef 41 mm, maar door de veerweg iets in te korten (van 200 naar 177 mm) nam de stijfheid van de vork toe. Ook werd de afstelling van de vork een tikje stugger, zonder oncomfortabel te worden. Een belangrijke wijziging is ook de overstap naar een kleiner 19-inch-voorwiel, waar een radiale 100/90R19-band omheen ligt. Dit kleinere wiel laat zich iets makkelijker in de juiste richting dirigeren, waardoor de handelbaarheid in de stad en de stuurprecisie op snelheid flink toeneemt. Het oude 21-inch-voorwiel was in feite nog meer terrein georiënteerd, waarbij met het nieuwe kleinere voorwiel nadrukkelijker voor een betere wegligging op straat is gekozen. Ook achter zit er nu trouwens een radiaalband om, en wel in de maat 130/80R17. Dat achterwiel wordt afgeveerd via een stalen swingarm en een monoschokbreker met een progressief Pro-Link-veersysteem. Ook hier is de veringafstelling onder handen genomen en omdat de Transalp naar verwachting ook veel met bagage (kofferset!) en/of een duo bereden zal worden, is naast de veervoorspanning ook de ingaande demping instelbaar. Helaas is er voor die veerverstelling geen luxe stelknop aanwezig, maar moet je de haaksleutel uit het boordgereedschap gebruiken.Met de verbeterde vering en banden rijdt de 2008-Transalp inderdaad een stuk strakker. In het stads- en fileverkeer is de Honda beter handelbaar en stuurt hij lichter in het hele korte werk. Op snelheid merk je dat de machine veel vaster op de weg ligt en er meer feedback is. Je voelt dus als rijder veel beter wat er zich tussen band en wegdek allemaal afspeelt. De vorige Transalp wilde bij vlot rijden juist wat vaag worden. Daarmee staat de wegligging duidelijk op een hoger peil, ook al omdat de nieuwe radiaalbanden het veel beter aankunnen. Toch zijn al deze ingrepen niet te koste gegaan van het comfortabele rijgedrag, want op dat vlak blijft de Transalp een topper. Hij strijkt vrijwel alle oneffenheden soepeltjes glad en zorgt daarmee voor een ontspannen rit. De keerzijde van dat comfort merk je als je de grens op gaat zoeken. Dan is en blijft de vering aan de zachte kant en vooral op minder strak asfalt voel je met name de voorpartij wat bewegen. Alsof het voorwiel toch een klein beetje de grip verliest en vooruit geduwd wordt. De oplossing van dit euvel kon trouwens wel eens in de achtervering zitten. Door die wat stugger te maken (lees: verhoging van de veervoorspanning achter) komt de motor iets meer ‘op zijn neus’ te staan, waardoor het voorwiel wat meer druk krijgt op het asfalt en waarschijnlijk beter het spoor zal volgen. Hou je het tempo op normaal niveau, dan blijf je verre van deze gevoelsmatige grens. Alleen als je echt voluit gaat, merk je dat rijcomfort nog steeds erg hoog in Honda’s vaandel heeft gestaan tijdens de ontwikkeling.Helemaal top zijn de nieuwe remmen op de Transalp. Waar de remtechniek van zijn voorganger enigszins gedateerd was, is de 2008-Transalp weer 100% bij de les met een heel fraai gecombineerd CBS-ABS remsysteem. Naast een verfijnd werkend ABS is dit remsysteem dus ook gekoppeld. Met de voetrem bedien je niet alleen de achterrem, maar remt ook de voorrem voor een klein deel mee. Met de handrem bedien je alleen de voorrem. Zowel wat vertraging als dosering betreft, blijft er weinig meer te wensen over: soepel, ‘hufterproof’ en toch voldoende progressief en krachtig als het nodig is. In Nederland kun je de nieuwe Transalp ook alleen maar krijgen met deze CBS-ABS-remmen, in België kun je de machine ook zonder dit geavanceerde remsysteem kopen, dat scheelt 600 euro.De nieuwe Transalp heeft een heel prettig zithouding gekregen, waarbij de buddy lekker slank en laag is gehouden, zodat ook mensen met kortere benen niet de circusartiest hoeven uit te hangen om in het zadel te komen of stil te staan voor een verkeerslicht. Volgens opgave bedraagt de zithoogte 84 cm, maar als accessoire levert Honda ook een twee centimeter lagere buddyseat.Heel erg prettig is dat het stuur absoluut niet te hoog is gemaakt, een euvel dat je nogal eens tegenkomt bij veel fabrikanten. En als het stuur te hoog wordt, ontstaat er een soort inactieve zithouding, waarbij je als rijder ‘meerijdt’ op je eigen motor. Nu, dat heeft de nieuwe Transalp absoluut niet. Het brede stuur is lekker laag gehouden en ligt geweldig goed in de hand. Daardoor ontstaat een actieve, maar erg ontspannen zitpositie, waardoor je uren achtereen zou kunnen rijden. Ook de smalle tank en de goed geplaatste voetsteunen spelen hierbij een grote rol.Met de vormgeving van de stroomlijn en koplamp lijkt Honda een ware inhaalslag gemaakt te hebben. De Transalp oogt – inclusief hoge uitlaatdemper – moderner en vlotter dan ooit tevoren. Alleen over de forse grijze onderkuip verschillen de meningen. Rechts prijken de uitlaatbochten nogal prominent uit die kuip, terwijl er links een minder fraai afgewerkte waterslang door een opening in de onderkuip zichtbaar is. Dat had in onze ogen net iets eleganter gekund.De aparte koplamppartij is even wennen, maar lijkt toch een echt schot in de roos. Het kleine ruitje voldoet prima, tenminste tijdens onze testritten in de bergen, waar je natuurlijk nooit langere tijd achtereen met hoge snelheden rijdt. Voor wie dat wel wil, levert Honda als accessoire een 17 centimeter hogere ruit. Honda heeft trouwens een uitgebreide lijst accessoires, die parallel aan de motorfiets zijn ontwikkeld. Juist met deze accessoires maak je van de XL700V Transalp een heuse avontuurlijke globetrotter of juist een uiterst praktische woon-werk-fiets. We noemen de topkoffer, de twee zijkoffers (van de Varadero, waardoor je links door de ontbrekende uitlaatdemper helaas wel wat loze ruimte hebt), een alarmsysteem, verwarmde handvaten, 12-volt-stopcontactje, mistlampenset voor, mistachterlicht en een op de Garmin Zumo gebaseerd navigatiesysteem (met Honda-bedieningsknoppen op de linkerstuurhelft). Op de 650 nog standaard, maar nu helaas ook een accessoire is de stevige middenbok. Om het uiterlijk te verfraaien levert Honda naar wens een aantal aluminiumlook-delen zoals een tankcover, stroomlijn-verbreders en dashboardomlijsting. Al deze accessoires zullen al op korte termijn leverbaar zijn. Net als de machine zelf, want die staat binnen enkele weken al bij de dealer, in Nederland voorzien van een prijskaartje van 8.690 euro (incl. CBS-ABS). In België kost hij dan € 7.790,-, terwijl hij daar voor 7.190 euro ook zonder het hoogstaande – en aan te raden – remsysteem leverbaar is. Met die prijzen is de nieuwe Transalp strikt genomen overigens maar 100 euro duurder geworden ten opzichte van zijn 650 cc voorganger. Tijdens onze 260 kilometer lange trip door de Frans Alpen werd één ding erg duidelijk: Honda heeft met de nieuwe Transalp een ware inhaalslag gemaakt. De Transalp was een soort ‘gouwe ouwe’ in het Honda-gamma geworden; een machine zonder enige frivoliteit waar de tand des tijds toch vat op kreeg. Met de nieuwe XL700V Transalp is er meer gedaan dan het doorvoeren van een aantal technische verbeteringen. De knop is omgezet en de machine heeft een leuke moderne styling en dito uitstraling gekregen. Probleemloos en nuttig mag er voortaan blijkbaar ook best goed uitzien bij Honda!Het zet de Transalp weer in het middelpunt van de belangstelling en dat verdient deze machine ook. Want hij weet veel goede punten te combineren, denk aan het makkelijke rijgedrag, het grote comfort, de probleemloze bediening, het uitgebalanceerde karakter, de leverbare accessoires en de bewezen techniek. Dat alles zit nu verpakt in een lekker modern, avontuurlijk jasje, waarmee je gezien mag worden.En daarmee lijken we meteen al de eerste finalekandidaat voor onze grote Alpenmaster-test 2008 te pakken te hebben. Zeker weten dat de Transalp daar namelijk gaat uitblinken, want een dagje rijden met de Transalp over Europa’s hoogste bergpas in de Alpen deed ons beseffen dat die coördinaten op de stroomlijn niet alleen duiden op het geografische hoogtepunt van Europa. Nee, de Transalp is zelf ook weer een hoogtepunt![[bildunterschrifte]]Detail 1 motorMet meer cilinderinhoud, nieuwe vierkleps-cilinderkoppen en benzine-injectie is het V-twin-blok van de Transalp weer helemaal bij de tijd.Detail 2 cockpitHet dashboard werd lekker modern opgezet en biedt veel informatie. Alleen zijn de tripmeter-knopjes links eigenlijk net te klein geworden.Detail 3 bremseIn Nederland wordt de nieuwe Transalp alleen maar met het CBS-ABS-remsysteem verkocht. En daar is niets mis mee, want het remt uitstekend.Detail 4 + 4 a (zusammen plazieren)Als accessoire biedt Honda een mooi navigatiesysteem aan, waarbij men een aantal bedieningsknoppen op de linker stuurhelft plaatste.Detail 5 alle farbenDe Transalp wordt leverbaar in vier kleuren, waarbij de goudgele duidelijk het meest in het oog springt.Detail 6 scheinwerferDe geslaagde facelift leidde tot een heel nieuwe neus met een opvallende koplamp. Detail 7 auspuffDe karakteristieke uitlaatdemper met de twee eindpijpjes moest plaats maken voor een nieuwe compacte einddemper.Detail 8 accessoiresParallel aan de machine ontwikkelde Honda ook al een flink aantal praktische, maar ook optische accessoires, zoals de kofferset, hoge ruit, mistlampen, middenbok en alu-look kuipverbreders.Detail 9 koffertragerDe buddyseat zit prima en de brede handgrepen annex bagegedrager bieden voldoende houvast voor duo en/of bagage.Detail 10 hinterlampeHeel opvallend gestileerd: het achterlicht van de nieuwe Transalp