Reportage Trans Euro Trail
Naar goed voorbeeld van de vermaarde Trans America Trail (TAT) heeft de Engelsman John Ross enkele jaren geleden het initiatief genomen om ook een offroad-route (trail) door heel Europa samen te stellen. Afgelopen zomer werd deze Trans Euro Trail (TET) gelanceerd: een route van 34.000 kilometer door 28 landen, bedoeld voor allroad-reizigers. MotoPlus reed een stukje mee met Ard en Tessa Lampers, die het Nederlandse deel voor hun rekening hebben genomen.
De Trans America Trail bestaat al sinds 1973 en voert over 8.000 kilometer dwars door de States, waarbij zoveel mogelijk over onverharde paden en gravelwegen wordt gereden. De route zelf loopt van Oost-Tennessee via Mississippi, Arkansas, Oklahoma, New Mexico, Colorado, Utah, Idaho en eindigt aan de kust in Oregon. Het is een zogenaamde ‘Open Source’ route, deelnemers kunnen dus zelf verbeteringen en aanpassingen voorstellen, wat de route dynamisch maakt. Daardoor zijn in Amerika inmiddels meerdere aftakkingen en kun je tegenwoordig bijvoorbeeld ook starten in New York en finishen in Californië.
Dit Amerikaanse voorbeeld fascineerde Engelsman John Ross en hij liep jarenlang met het idee om ook een soortgelijke Europese tegenhanger van de TAT te creëren, de TET dus. Via Facebook deed hij enkele jaren geleden een oproep onder allroad-rijders die niet terugschrikken van kilometers maken en veelal met bagage en een tentje achterop onderweg zijn om nieuwe landen en gebieden te ontdekken. Met steun van het Engelse bedrijf Adventure Spec (gespecialiseerd in allroad-kleding, onderdelen en accessoires) zette hij de website www.transeurotrail.org op. Via die website en Facebook zocht hij in heel Europa zogenaamde ‘Linesman’, mensen die in hun eigen land de route samenstellen en beheren, en die tevens als lokale contactpersoon van de Trans Euro Trail fungeren.
Voor Nederland namen Ard en Tessa Lampers die taak op zich en op een regenachtige dag tussen kerst en nieuwjaar reed MotoPlus een stukje met hen mee over de TET-route door Oost-Nederland. Lampers: “Wijzelf zijn nu ruim anderhalf jaar actief voor de TET-route door Nederland. Het idee is dat er één grote route door heel Europa wordt gerealiseerd, liefst zoveel mogelijk onverhard, maar uiteraard wel 100% legaal. Het zijn dus vooral zandwegen en paden tussen de velden door. Het verschilt natuurlijk heel erg per land, ook al omdat de wetgeving overal weer anders is. Maar initiatiefnemer John Ross heeft echt zijn best gedaan om iedereen in alle landen op hetzelfde spoor te krijgen. De route moet te doen zijn voor lichte en middelzware offroads en mensen met enige ervaring, die doorgaans volgepakt met bagage rijden. Natuurlijk kun je ook met een dikke GS, een Africa Twin of KTM Adventure de route op, maar er kunnen wat moeilijkere passages inzitten. Maar in principe is de route overal goed begaanbaar en voert meestal ook wel over wat bredere paden, waar ook auto’s kunnen komen. Veel singeltracks zul je er niet in tegenkomen, simpelweg omdat dat wettelijk vaak niet is toegestaan. En de TET kan het zich niet permitteren om mensen paden op te sturen die niet openbaar zijn. De route is als een Track te downloaden voor in je navigatie en we zeggen altijd dat die track niet heilig is. Mocht je dus toch een keer vastlopen, bijvoorbeeld door een zwaar stuk in de route, of omdat een pad plotseling toch is afgesloten voor het verkeer, dan kun je met die Track ook vrij eenvoudig via een omweg de route iets verder weer oppikken.”
Omdat de route een ‘Open Source’ karakter heeft, kunnen rijders dus ook aanpassingen doorgeven, bijvoorbeeld als een verkeersituatie op een bepaald punt anders is geworden? Lampers: “Ja dat klopt, het is een dynamische route. Het is de bedoeling dat route-rijders die voorstellen voor aanpassingen doorspelen aan de Linesman van een bepaald land. Hij checkt het nieuwe routevoorstel of het aangepaste wegennet en past de GPX-route vervolgens aan in overleg met John Ross in Engeland. Op die manier blijft de route altijd up-to-date. In Nederland is er nu bijvoorbeeld al een lokale rijder die wat voorstellen heeft gedaan om de route in Groningen aan te passen en om daar ook een paar bezienswaardigheden in de route op te nemen. Die aanpassingen worden nu doorgevoerd. In Nederland hebben we nu een trail van 730 km, die loopt van Bellingwolde in Groningen naar Witrijt bij Bergeijk in Brabant. En dan is er nog een stuk ‘liason’ vanuit de Achterhoek dwars door Nederland naar de veerboot in IJmuiden.”
De veerboot in IJmuiden? Is dat wel echt een logische bestemming voor een allroad-rit? Lampers: “Jazeker, want de TET is in principe een doorgaande route van land naar land. Via de veerboot in IJmuiden steek je over naar het Engelse Newcastle, en daar begint dan weer de route door Groot-Brittantië, die alleen al ruim 2.600 kilometer lang is. Die hoop ik komende zomer zelf te gaan rijden. En in Witrijt op de Belgisch-Nederlandse grens begint straks de route door België. Die is bijna klaar en moet binnenkort online gaan. Zo bouwen we de TET steeds verder uit, alleen in Duitsland, Hongarije en Noorwegen zoeken we nog goede lokale Linesmen, dan hebben we in principe alle landen gecoverd. En zo moet die Trail door heel Europa dus langzamerhand vorm gaan krijgen. De lengte ligt nu wel zo’n beetje vast, het is dus ook niet zozeer de bedoeling om nog meer kilometers te realiseren, maar wel om echt de mooiste wegen en leukste punten aan te doen.”
Toch kunnen we ons voorstellen dat het lastig is om met 28 verschillende uitzetters een mooie uniforme route te creëren. Lampers: “Daar is in het begin van de TET ook heel veel discussie over geweest. Hoe zwaar maak je het, en hoe lang? Dat heeft echt wel even geduurd voordat iedereen op één lijn zat. En in het ene land zijn de mogelijkheden ook totaal anders dan in het andere. Nederland is natuurlijk best karig voor de allroad-rijder en niet te vergelijken met de offroad-mogelijkheden in veel andere landen. Maar met een beetje zoeken en passen & meten hebben we toch ook best leuke passages in de Nederlandse route zitten. Maar je ontkomt hier natuurlijk niet aan stukken asfalt, want het is en blijft natuurlijk wel een doorgaande route waarbij het de bedoeling is dat je van A naar B reist, en onderweg als toerist ook nog wat leuke dingen ziet. Maar ik ben blij met de TET zoals hij nu is, ik heb al verschillende delen gereden en er zit volgens mij een hele mooie flow in. Nu de basis er ligt, gaan we ook werken aan de POI’s (points of interest) langs de route, de campings en eetgelegenheden en motorzaken waar je naar toe kunt als je onderweg technische problemen krijgt.”
Een vaste route die iedereen zo van internet kan plukken, denk je dat dit in de toekomst geen problemen gaat opleveren met bijvoorbeeld mensen die aan het traject wonen? Lampers: “Daar is zeker over nagedacht. Laat ik voorop stellen dat de route ongeschikt is voor groepjes met KTM 450 enduro-motoren die even op zondagochtend een paar uurtjes willen rondbranden. Die merken al snel dat de TET voor hen veel te veel een doorgaande route is. Het is veel meer bedoeld voor de echte avonturiers. Allroad-rijders die met bagage en een tentje achterop de motor een ander land willen ontdekken. Er is bijvoorbeeld inmiddels een Australiër die op een Kawasaki KLR via de TET in drie of vier delen heel Europa wil doorkruisen. Hij heeft afgelopen zomer enkele maanden gereden en zelfs bij ons thuis geslapen. Nu staat zijn motor gestald in Frankrijk en volgend jaar pakt hij daar de route weer op. Ook de delen door Scandinavië, door het Oostblok, door Engeland en door Spanje en Portugal zijn best in trek. En ook het stuk door Frankrijk en Noord-Italië is niet te versmaden, daar rij je grotendeels door de bergen. Maar al zouden er 100 man per dag op de TET-route rijden, die vind je nooit terug op die 34.000 kilometer die het totale traject telt!
