Reportage autoslaaptrein
Met het naderende voorjaar ontluikt niet alleen de natuur, maar ook de plannen voor een lekkere motorvakantie in het zuiden. Alleen die vervelende en lange rit over de snelweg daar naar toe, pfff…Als jij (of je partner achterop) er ook zo over denkt, dan kan de autoslaaptrein misschien uitkomst bieden.De autoslaaptrein is eigenlijk geen goed woord, want zeker in de zomermaanden blijken er bijna nog meer motorfietsen dan auto’s mee te gaan op de speciale wagons. Zoals de naam al zegt zijn het doorgaans nachtreinen, die in de namiddag vertrekken. De motor staat op de onderste verdieping van de dubbeldeks-voertuigwagons en jijzelf brengt de nacht door in een twee-, vier-, of zespersoonscoupé, zittend in een luxe stoel of liggend op een redelijk opklapbaar bedje. Vrijwel altijd hebben deze treinen een restauratiewagen, zodat je in de loop van de avond ook wat kunt gaan eten, waarna uiterlijk elf uur de klapbedden in de coupés naar beneden gaan voor een soort van nachtrust.De volgende ochtend wordt je gewekt met een ‘vliegtuig-ontbijt’ en ben je dus ongemerkt dik 1.000 kilometer verder. Bij het eindstation rij je de motor de trein af en kun je ook direct met het mooie stuurwerk beginnen. Of vice-versa natuurlijk, want de volgende nacht tuft de trein weer noordwaarts om vele vakantiegangers weer terug te brengen naar huis.Vanuit Nederland is het aanbod van autotreinen zeer beperkt, nadat de NS er in 2002 geen brood meer in zag. In het zomerseizoen rijdt er nog één trein per week van Den Bosch naar Avignon (en terug) onder de vlag van Euro-Express-Treincharter (EETC). Het Duitse DB Autozug is echter in dit Nederlandse gat in de markt gesprongen en vervoert nu vele Nederlandse motorrijders – en automobilisten – vanuit Dusseldorf (120 km van Arnhem) of Neu Isenburg bij Frankfurt (ca. 300 km van Arnhem) door Europa. Als belangrijkste bestemmingen heeft DB Autozug onder meer Narbonne bij de Frans-Spaanse grens, Alessandria bij Turijn, Bolzano in Noord-Italië of Villach in Zuid-Oostenrijk.En voor de niet-Duits-sprekenden: DB Autozug heeft keurige Nederlandstalige folders en ook een Nederlandse site (www.dbautozug.nl) voor informatie en voor de boekingen. Op deze site tref je ook regelmatig speciale aanbiedingen aan: met een beetje puzzelen heb je zo een leuke korting te pakken.Dat laatste ondervond ik zelf ook, toen ik afgelopen najaar een terugreis boekte van het Franse Narbonne naar Dusseldorf: het transport van mijn Honda CBF1000 kostte € 146,50 en mijn persoontje mocht voor 90 euro mee in een zespersoonscoupé (wat tevens de goedkoopste optie is). Maar ik kon profiteren van een korting van bijna 60 euro die in het najaar gold voor motorrijders en betaalde dus uiteindelijk € 176,75.Een superkoopje is de autoslaaptrein daarmee nog steeds niet. Maar omdat ik de heenreis gewoon naar Zuid-Frankrijk reed op de Honda, kon ik de kosten mooi 1 op 1 vergelijken.Op de heenreis was ik precies € 110,80 aan benzine kwijt over 1.330 km van Nederland tot aan Narbonne. Plus niet te vergeten nog eens € 40,60 tol op de Franse snelwegen, zodat het totaal daarmee al op € 151,40 kwam. En dan hebben we het nog niet over de slijtage aan de banden en de rest van de motor, maar anderzijds heb je een motor nu eenmaal om mee te rijden, dus die kosten mag iedereen zelf invullen.Het komt er dus op neer dat er eigenlijk helemaal niet zo gek veel verschil zit in de kosten van het treinen of het rijden naar Zuid-Frankrijk. Financieel gezien dan, mits als je alleen onderweg bent. Zit je met zijn tweeën op de motor dan wordt het al iets anders, omdat de motor daar weinig anders van rijdt, maar je in de trein voor elke persoon toch minimaal 90 euro extra kwijt bent.Mijn trein uit Narbonne vertrok om 16.45 uur, om de volgende ochtend om 9.56 uur te arriveren in Dusseldorf. De reistijd was daarmee dus bijna 17 uur over ongeveer 1.200 kilometer. De werkelijke rijtijd is trouwens enkele uren korter, een paar keer stopt de trein ’s nachts namelijk, onder meer bij de Frans-Duitse grens en bij het lossen van de ene helft van de trein in Neu-Isenburg. Maar qua tempo is er – als je een beetje zitvlees hebt – best tegen te rijden met de motor. Met dien verstande dat je natuurlijk met de trein lekker ’s nachts rijdt en op die manier eigenlijk ook een overnachting uitspaart en ook niet helemaal geradbraakt in het zuiden (of thuis) aankomt.Ook blijkt de vertrektijd van 16.45 uur mooier dan gedacht; je moet namelijk ongeveer twee-en-een-half uur van te voren op het (goed aangegeven) spoorwegemplacement aanwezig zijn, om je motor op de wagon te laden. Dus van het toerdagje zelf blijft die laatste dag weinig over: net na de middag nog even een snelle hap bij de McDonald’s in Narbonne en dan op naar de trein. Als ik daar aankom staan er al vele tientallen motoren te wachten in de rij. Plus opmerkelijk veel (Duitse) cabrioauto’s en sportwagens.Het inchecken gaat vlot: er komt keurig iemand langslopen om het ticket te checken en een sticker op je koplamp te plakken met daarop je eindstation, zodat je straks op de goede wagon komt te staan. Ook krijgt elke motorrijder vier korte kunststof riempjes, die je zelf voor en achter aan je motor moet bevestigen. Voor om de vorkpoten en achter om de duogrepen of om het frame. Aan deze riempjes worden later de spanbanden vastgehaakt om je motor op de trein te verankeren. Een medewerker met een camera maakt links en rechts wat foto’s van beschadigde motoren: DB Autozug zal wel door schade en schande wijs geworden zijn en wil achteraf geen claims aan de broek van zogenaamd op de trein ontstane beschadigingen…Een voor een mogen we vervolgens via een schuine ramp de trein oprijden, naar voren. Wel goed bukken, want het is naar schatting maar 1.70 mtr hoog en de stalen dwarsbalken blijken van ‘keihard Krupp-stahl’. Vooraan staan de DB-medewerkers je op te wachten met twee verschuifbare dwarsbalkjes, die voor en achter de motor worden vastgeklikt, zodat die al niet meer voor- en achteruit kan rollen. DB-mensen zetten vervolgens elke motor zorgvuldig vast met vier spanbanden, zodat die nergens meer naar toe kan.Met je bagage voor één nacht (denk daar vooraf over na en stop alles die ochtend alvast in één tas) verlaat je de trein. De echte slimmeriken zorgen voor een lege zij- of topkoffer op de motor zodat ze de helm, handschoenen en ander klein spul op de motor achter kunnen laten, net zoals op een veerboot. Anders loop je namelijk enorm te sjouwen met al je spullen en kom je ook handen tekort. Daarbij blijkt het in Narbonne dertig graden en worden alle motorrijders in een busje gepropt, dat ons naar het echte station brengt, een kilometer verderop. Waar we vervolgens twee uur mogen wachten tot onze eigen trein voor het perron staat.Aangezien ik een plekje in een zespersoon-coupé heb geboekt en drie van mijn vijf medereizigers ook motorrijders zijn, blijkt het in de snikhete coupé woekeren met de ruimte. Eindelijk kan het motorpak uit en het luchtige joggingbroekje aan. We gunnen elkaar maar even de ruimte, anders kun je je kont echt niet keren. Alle pakken en helmen worden onder de stoelen gepropt en de overige bagage weten we zowaar ook kwijt te raken, maar supercomfortabel is het allemaal niet. Het is natuurlijk iets anders als je toch al met een groepje onderweg bent en ook samen een luxe twee- of vierpersoonscoupé kunt afhuren. Dan heb je wat meer ruimte en ook wat meer privacy: met zes man plus vier motorpakken met helmen plus veel bagage is het gewoon proppen, heb daar dus niet al teveel romantische voorstellingen van…Maar ach, als de trein eenmaal rijdt en de airco gaat werken, is het best uit te houden. De gesprekken gaan al snel over het motorrijden en welke mooie stuurweggetjes iedereen de afgelopen weken gereden heeft in de Pyreneeën. Tegen een uur of acht zoek ik de restauratiewagen maar eens op voor een prima maaltijd en een goed glas bier, terwijl het Franse landschap aan me voorbij trekt en de zon verdwijnt achter de horizon. Als ik tegen tienen terugkom in de coupé zijn de zes bedden al neergeklapt en liggen er al een aantal reisgenoten te ronken. Ik kruip dus ook maar onder de DB-lakens en hoewel ik de slaap niet echt kan vatten, blijkt het monotone kedeng-kedeng wel rustgevend. Uiteindelijk ben ik toch in slaap gewiegd en als ik de volgende ochtend wakker wordt, is het al acht uur. Vier van mijn coupé-genoten zitten in de naastliggende coupé, die sinds Neu-Isenburg leeg staat en door hen nu als ‘ontbijtzaal’ is ingericht. Door het matige sanitair komt er van opfrissen niet veel, maar de bak koffie en het broodje, die de conducteur rondbrengt, smaken prima.Niet veel laten rolt de trein Dusseldorf binnen en na een half uurtje wachten tot de voertuigwagon voor de losramp is gerangeerd, kan ik de inmiddels door de DB-mensen losgemaakte Honda van de wagon rijden. Nog vlug even de bagage erop knopen op de parkeerplaats, helm op en volgas naar huis!Daar stap ik een uur later meteen onder een verfrissende douche en na een broodje kruip ik om half één zo fris als een hoentje achter mijn bureau op de redactie. Nog geen twintig uur eerder stonden de CBF1000 en ik nog in Zuid-Frankrijk. Met even doorhalen was me dat rijdend met de motor trouwens ook best gelukt, maar toch blijft de autoslaaptrein een prima alternatief, met name als je geen zin hebt in 1.200 oersaaie snelwegkilometers en daags na de treinrit nog wilt kunnen werken of juist meteen relaxed wilt kunnen toeren. En je lijf en leden (èn achterwerk) blijken het in de trein ook meer naar de zin te hebben dan bij dik dertien uur onafgebroken in de buddyseat… [BU]1Aansluiten bij de check-in in Narbonne voor de autoslaaptrein naar Dusseldorf.2Je moet zelf vier korte riempjes aan je motor bevestigen, waar straks de sjorbanden aanvast gemaakt kunnen worden.3Achter bevestig ik de korte riempjes om het achterframe.4Bij de tweede controle krijgt elke motor een sticker op de koplamp met de juiste eindbestemming erop.5Via een ramp rijden de motoren de wagons op.6De motoren worden twee aan twee geladen.7Een stang bij voor- en achterwiel voorkomt dat de motor kan gaan rollen.8Twee DB-mensen zetten alle motoren vast met sjorbanden.9Pas op voor je hoofd!10De Honda CBF1000 wordt verankerd en kan geen kant meer op.11De coupés blijken behoorlijk klein, zeker als je hem met zes personen moet delen.12De volgende ochtend rijden we in Dusseldorf weer van de trein.
