Producttest 9 bluetooth helmen

Vroeger hoefde je alleen je motor te starten, het vizier van de helm naar beneden te klappen en dan was alle stress al verdwenen. Tegenwoordig sta je dankzij bluetooth constant in verbinding met de rest van de wereld. Negen helmfabrikanten zullen in deze test moeten bewijzen of het zich loont dat de tijd van stilte op de motor voorbij is.

Tot zover het ‘vroeger-was-alles-beter’-sentiment. In een tijd waarin zelfs opa’s en oma’s al gebruikmaken van Siri en Google Now, is het zinloos om je nog af te vragen of het constant in verbinding staan met de rest van de wereld op de motor ook een plaats moet hebben. Want ook bestuurders van de zo geliefde tweewielers gaan mee met hun tijd. Daarom hebben we de tijd van weleer beperkt tot de muziek die we draaiden. Want zeg nou eerlijk, het is veel fijner om gas te geven met de briljante saxofoonsolo van Clarence Clemons in de originele versie van Springsteens ‘Born to Run’ uit 1975, dan een willekeurige hit van auto-tune zangers die tegenwoordig in de hitlijsten te vinden zijn. Dus: microfoon aan, volume aan en gaan.
Bluetooth in je helm – daar is eigenlijk weinig nieuws aan. De vernuftigheid van nu is dat fabrikanten de term ‘connectiviteit’ ontdekt hebben en hun helmen al vanuit de fabriek helemaal klaarmaken voor het inpassen van een communicatieoplossing. Daardoor wordt het installeren van een headset kinderspel: min of meer ‘plug and play’-systemen. Doorgaans worden communicatiesystemen namelijk geleverd in doosjes die naast de ontvanger, kabeltjes en oortjes, ook tot de rand toe gevuld zijn met stickers, klittenband en lijm. Gelukkig kunnen soldeerbouten en decoupeerzagen in de gereedschapskist blijven liggen. De meesten headsets laten zich echter, zelfs door mensen met twee linker handen, relatief eenvoudig in de helm plaatsen. Wie zichzelf daarin toch niet vertrouwd (bijvoorbeeld uit angst de integriteit van de helm aan te tasten) kan zich altijd nog tot een vakman wenden die zich gespecialiseerd heeft in het inbouwen van communicatiesystemen. Hoeveel dat kost? Daar zijn helaas geen vaste bedragen voor vastgesteld. Je bent dus overgeleverd aan de prijslijst van de expert. Bedenk je in ieder geval dat zelfs een ongetraind iemand een bluetooth-systeem in minder dan een uur geïnstalleerd kan hebben. Soms is het zelfs een kwestie van minuten. Bijvoorbeeld bij de geavanceerde systemen van HJC, Nolan/X-Lite, Shoei of Shuberth. Bij die laatste hoeven bijvoorbeeld alleen de accu en bedieneenheid in speciaal daarvoor ontworpen slots geplaatst te worden, de luidsprekers, microfoon en antenne zijn al door de fabriek in de helm geïnstalleerd. Eenvoudiger wordt het echt niet. Laten we dan nu eindelijk het volume omhoog draaien. Want hoe klinkt het ín de helm?
In de studio, een warme en gecontroleerde omgeving, heeft geen enkel systeem het moeilijk. Komt natuurlijk deels omdat de meeste van dezelfde onderdelen en chips als de marktleiders Sena en Cardo gebruik zijn. Het resultaat? Topgeluid, kraakheldere stemtransmissie en de helm gedraagt zich als een heerlijke resonantiekamer. Wow, het lijkt wel of er een mobiele Ziggo Dome opgezet is. Op de weg moeten hier natuurlijk enkele stoorzenders aan toegevoegd worden. Wat te denken van rijwind, turbulentie, ander verkeer en niet te vergeten: de uitlaat die stiekem best wat kabaal maakt. Leggen we het langs eenvoudige maatstaven, dan is de playlist die we hebben samengesteld, tijdens het rijden over secundaire wegen prima te horen op bijvoorbeeld een power-naked. Stappen we op een aangeklede sporttoer-machine dan zijn ook bij snelwegsnelheden de melodieuze klanken uit de luidsprekers prima te verstaan. Zelfs een gesprek met de baas verliep heerlijk (puur gelet op de kwaliteit van het geluid).

IN HET LABORATORIUM
Natuurlijk is de succesvolle afronding van de test volgens helmtestnorm ECE R 22.05 een basisvereiste voor deelname van de helmen aan deze test. Het domweg herhalen van het testprotocol is niet alleen volledig overbodig, maar ons inziens ook niet wenselijk. De ECE 22.05-norm beschrijft namelijk slechts een minimale beschermingsgraad, die deels ook nog eens weinig praktijkconform en bovendien manipuleerbaar is. Zo bepaalt het ECE-testprotocol bijvoorbeeld dat de impacttest moeten worden gedaan met tot -20° Celcius bevroren helmen. Daarnaast zijn de te testen impactpunten heel specifiek gedefinieerd in de Europese normering. Sommige fabrikanten brengen daarom precies op die punten extra verstevigingen aan, wat overigens niet verboden is, maar wel hoogst twijfelachtig. Op een dergelijke manier kun je bij wijze van spreken zelfs een badmuts immers nog door de keruing krijgen.
Sinds 2009 hanteren wij daarom al een in samenwerking met experts ontwikkeld, net zo’n omvangrijk testprotocol dat duidelijk meer praktijkconform is. En deze heeft zich de afgelopen jaren bij diverse helmtesten ruimschoots bewezen. Ook hierbij laten we een helm in het lab van ongeveer drie meter hoog op een aambeeld vallen, echter niet op een hoekaambeeld zoals bij de ECE-test het geval, maar op de zogenaamde sigma-paal. Deze vangrailgeleider speelt namelijk vaak een tragische rol bij ongelukken met motorrijders. De helmen worden getest bij kamertemperatuur. De valtest op de linker- en rechterzijde vinden niet alleen met hoge snelheid (7,5 m/s), maar ook bij lage snelheid (5,5 m/s) plaats. Niet om het makkelijker te maken voor de helmen die op de pijnbank liggen, maar omdat de schokabsorptie ook bij lagere ongevalsnelheden goed moet functioneren.
Volgens de ECE is een versnellingswaarde van 275 gram toegestaan bij de valtest op het aambeeld. Een met sensoren uitgerust dummy-hoofd geeft de g-krachten door aan een computer die op zijn beurt, samen met een aantal andere waarden, de HIC-waarde berekend.
Deze ‘Head Injury Criterion’ wordt door artsen en de biomechanica beschouwd als waarde om hersen- en schedelletsel te kwalificeren. De ECE staat een maximale HIC-waarde van 2.400 toe. Een abstract en volgens onze experts te hoge waarde. Zij zijn namelijk van mening dat een HIC van 1.000 ook haalbaar moet zijn. Een blik op de tabel hieronder maakt meteen duidelijk dat een aantal fabrikanten deze waarde zelfs al bijna haalt. In het bijzonder BMW, Shark, Harley en HJC – daarbij is de Harley-helm overigens een HJC met eigen sausje. Deze staat onder andere als IS-Max II in de winkel.
Het kinstuk, dat wordt getest op een vlak aambeeld, krijgt geen cijfer. Hierbij kunnen de g-krachten namelijk slechts gedeeltelijk worden gemeten, omdat ook de kinband een deel van de klap opvangt, ligt dus aan het type helm. Toch blijft het interessant om te zien hoe goed een kinstuk een val van drie meter kan weerstaan.