Producttest 10 eendelige regencombi’s
Net als bij een paraplu geldt voor een regencombi dezelfde vuistregel: heb je ‘m bij je, dan regent het nooit. En regent het wel, dan heb je ‘m hoogstwaarschijnlijk net niet bij je. Dankzij Buienradar & co weet je tegenwoordig gelukkig vrij nauwkeurig of er regen op je pad komt en kun je je daarop voorbereiden. Welke regencombi daarvoor de beste keus is, achterhalen we in deze producttest!
Het is alweer herfst, of we het nu willen of niet. En in de herfst regent het af en toe. Om maar alvast een heel relaas met alle pro’s en contra’s kort samen te vatten: wanneer je gegarandeerd droog wilt aankomen, moet je een ééndelig regenpak bij je hebben. Een waterdichte (textiel)jas met hoogwaardig membraan of niet, als water een weg zoekt, vindt water ook een weg. Is het niet bij de overgang van jas naar broek, dan lekt het na een tijdje wel via de helm naar binnen. Een ééndelige regencombi weet in de regel water echter bijzonder effectief buiten de deur te houden. Een combi zoals één van de tien hier geteste modellen dus. Toegegeven, ze hebben de flair van een overmaats vuilniszak, maar dat is bijzaak, hun bestaansrecht is namelijk vooral functioneel. Ze bieden volledige bescherming tegen de regen, en daar gaat het om.
Mits ze passen althans. Enerzijds betekent dit dat ze onderhuids voldoende ruimte moeten bieden aan een volwaardige motoroutfit, anderzijds dat de mouwen en broekspijpen lang genoeg zijn om goed af te sluiten. Belangrijk: bij het staan moet de broek aan de onderkant lengte overhouden, want in de rijhouding met gebogen benen schuiven de pijpen immers omhoog. Voor het vinden van de geschikte maat, hebben wij de mouw- en binnenbeen-lengte (kruis tot boord) aangegeven. Met betrekking tot dit punt zou je kunnen zeggen dat een maat groter de veilige keuze is, ware het niet dat de rijwind ook iets is om rekening mee te houden. Om flapperen tegen te gaan hebben sommige fabrikanten mouwen en taille daarom met extra verstelmogelijkheden uitgerust om het overtollige materiaal vast te zetten. Je hoeft vanaf hier niet verder te lezen wanneer je vertrouwt op de reeds genoemde vuistregel: wanneer je een regenpak bij je hebt, regent het niet. Voor de realisten onder ons, op de navolgende pagina’s vind je al onze bevindingen!
Zo testen we
We hebben een behoorlijke lange geschiedenis met betrekking tot het testen van eendelige regenpakken. En eerlijk gezegd is aan dit kledingstuk door de jaren heen fundamenteel maar weinig veranderd: wat comfortabeler materialen hier, enkele praktische details (zakken o.i.d.) daar, het basisprincipe blijft echter hetzelfde: een eendelig pak dat je snel en eenvoudig over je reguliere pak aantrekt. Niet heel veel verandering kortom, wat deels ook geldt voor ons testprotocol. Wie ten tijde van de test toevallig stage loopt op de redactie, heeft de eer om als testdummy te fungeren. Alexander deed zijn werk goed, geldt dat ook voor de geteste pakken?
Onophoudelijk sproeit het water uit de sproeikop van de waterslang. De druppels hebben maar één doel: Alexander’s kleding en huid bereiken. Klinkt dramatisch, maar in het echte leven is het nog dramatischer. Iedereen die wel eens etappes van driecijferige kilometers door meteorologische doemscenario’s heeft meegemaakt, weet wat dat betekent. Dus tegen de wateraanval van onze tuinslang van slechts enkele minuten moeten de pakken zeker een passend weerwoord hebben. Toch komen hier wel degelijk zwakke punten, materiaalgebreken en te wijde mouw-, been- of kraagmanchetten vrij snel aan het licht. De waterdichtheid en algemene constructie zijn samengevat onder de kop ‘regenbescherming’ en goed voor zestig van de in totaal honderd te behalen punten. Rijkelijk beloond inderdaad, maar zoals al aangestipt, is een regenpak vooral een functioneel kledingstuk en dat functioneren wordt dan ook zwaar gewaardeerd.
Nauw verwant, maar in dit geval wel individueel beoordeeld is de categorie ‘afwerking’ (tien punten). Hier worden materiaal en (rits)sluitingen nader bekeken, defecte naden en goedkope mini-ritsen opgespoord, evenals de robuustheid van het buitenmateriaal en (net)voering beoordeeld. Een honderd procent waterdicht pak biedt immers weinig soelaas wanneer het bij het aantrekken al scheurt. À propos aantrekken, dit vormt een onderdeel van het criterium ‘gebruiksvriendelijkheid’ (eveneens tien punten). Deze is als volgt samen te vatten: hoe gemakkelijk en snel zijn alle ritsen te bedienen en laat het pak zich vervolgens aantrekken? Dat laatste met name in combinatie met de voering. Ook belangrijk: hoe compact laat het pak zich opbergen? Als laatste is er nog het criterium ‘rijden’, dat met een maximum van twintig punten wordt beoordeeld. Omvat aspecten als flapperen, pasvorm, comfort en veiligheid. Doel zoals gezegd: de volle honderd punten binnen halen.
