Preview MotoGP-seizoen 2018

De individuele titel voor Marc Marquez, het teamkampioenschap voor het Repsol Honda Team en de constructeurstitel – beter kon het in 2017 niet voor Honda. Maar op 8 maart beginnen Honda en de concurrenten in het schemerdonker van Qatar echter allemaal weer bij nul. Het belooft in ieder geval een lang seizoen te worden: de Grand Prix van Thailand is aan de kalender toegevoegd.

Honda
Dat Honda vorig jaar wéér constructeurskampioen werd – voor de zevende keer in twaalf seizoenen – leek halverwege het seizoen nog bijna onmogelijk. Na een zeer onbevredigende Grand Prix in Le Mans liet Marc Marquez zijn vertrouwelingen zelfs weten weinig plezier te beleven aan de 2017-RC213V. Voor het eerst voorzag Honda haar MotoGP-coureurs van een Big Bang-motor, maar nog altijd was de vermogensafgifte zeer agressief. De tot testcoureur gepromoveerde Cal Crutchlow liet dan ook geen mogelijkheid onbenut om te benadrukken dat de korte en compacte Honda de meest fysieke machine van het veld was – en met ervaring op Ducati en Yamaha had de Brit enig recht van spreken. Toen vanaf de Italiaanse Grand Prix in Mugello een eerder ‘afgekeurde’ voorband in het aanbod werd opgenomen, keerde het tij. Daarnaast ontdekten de elektronica-specialisten van HRC steeds meer de verborgen geheimen van de uniforme Magneti Marelli-software.
In het winterseizoen blonk Marquez niet uit door briljante rondetijden, maar door indrukwekkende lange runs in Sepang en – vooral – in Buriram. Daar testten de fabrieksrijders ook een nieuw aero-pakket – Honda was tot voor kort nogal terughoudend met aerodynamica-uitspattingen – en een carbon swingarm illustreerde dat ook op chassisgebied broodnodige verbeteringen worden nagestreefd. Over het technische pad dat Honda moet bewandelen, bestaat consensus tussen Marquez, teamgenoot Dani Pedrosa (foto) en Cal Crutchlow, en nu de elektronica nog verder verfijnd werd, is de sneller geworden maar nog steeds agressieve Honda de te kloppen machine.

Rijders: Titelfavoriet Marquez (25) tekende onlangs bij tot en met 2020. Repsol-teamgenoot Dani Pedrosa (32) vooral zal hopen op verbeteringen in zijn prestaties met lage asfalttemperaturen. Cal Crutchlow (32) begint aan zijn vierde jaar bij het LCR Team. Zijn contract voor 2019 heeft hij binnen, maar de vorig jaar te vaak crashende Brit zal met één podiumplaats in een heel seizoen (want zo bescheiden was zijn score) niet tevreden zijn. Crutchlow krijgt bij LCR Takaaki Nakagami (26) als teamgenoot. Crutchlow toonde zich al gecharmeerd van de nummer 7 van het vorige Moto2-seizoen en knappe voorstellingen tijdens de wintertesten bevestigden dat Nakagami zich goed voelt op de RC213V. Het Marc VDS Team treedt zelfs aan met twee rookies: Franco Morbidelli (23) en Tom Lüthi (31), de nummers 1 en 2 van het Moto2-kampioenschap.

Yamaha
Hoewel Yamaha achter Honda nog altijd de tweede plaats in de strijd om de constructeurstitel veroverde, was 2017 voor de fabriek het slechtste seizoen sinds 2007. Dat alle vier Yamaha-coureurs podiums behaalden, was slechts een schrale troost. Nieuweling Maverick Viñales behaalde drie overwinningen in de eerste vijf races, maar na Rossi’s fantastische zege in de Dutch TT bleef Yamaha zonder overwinning. De man die er na Assen nog het dichtst bij kwam, was Johann Zarco op de 2016-M1 van het Tech3-satellietteam. Hij kwam in Valencia minder dan 0,4 te kort om Dani Pedrosa te verslaan. Waar Marc Marquez profiteerde van de ‘voorbandenwissel’ na Le Mans, beïnvloedde het Viñales’ prestaties juist nadelig. Bandenproblemen teisterden de twee fabrieksrijders, en experimenten met gewichtsverdeling brachten geen definitieve oplossing. Bij hoge (asfalt-)temperaturen hadden Rossi (foto) en Viñales het vaak moeilijk en om de achterband te sparen werd zelfs vorig jaar regelmatig het vermogen gedrukt. Meerdere malen kreeg het Movistar Yamaha-duo een nieuw of aangepast chassis in hun pitbox geschoven en in Valencia was teruggrijpen naar het 2016-rijwielgedeelte niets minder dan een ultieme wanhoopsdaad. De eerste wintertesten van 2018 gaven geen eensluidend beeld van progressie te zien. Ook tijdens Buriram-test werden de rijders geplaagd door bandenproblemen: Viñales kampte met wielspin onder hellingshoek en de Spanjaard liet weten niet heel blij te zijn met een nieuwe achterband die Michelin had meegebracht. Ook Rossi miste het goede gevoel met de banden. Toch verschillen de problemen van Yamaha’s fabriekscoureurs. Terwijl Rossi vooral hamerde op het feit dat zijn Yamaha uit de bochten met acceleratie verliest ten opzichte van de Honda en de Ducati, had Viñales juist met het aanremmen bocht-in problemen. De tijd om het tij te keren, lijkt wel erg kort.

Rijders: Maverick Viñales (23) verlengde in januari al zijn contract tot en met 2020 en racebaas Lin Jarvis verwacht op korte termijn ook op de handtekening van Valentino Rossi (39) onder een nieuw contract. Minstens zo interessant is de situatie rond het satellietteam Tech3. Teambaas Hervé Poncharal kondigde onlangs aan dat hij zijn aflopende contract met Yamaha niet zal verlengen, vanwege ‘een aanbieding die iets behelst waar wij al lang naar op zoek waren’. Poncharal werd kort voor de Sepang-test onaangenaam verrast door het definitieve terugtrekken van Jonas Folger. De Duitser, vorig jaar fenomenaal tweede in zijn thuis-Grand Prix, achtte zich fysiek en mentaal niet in staat om te rijden. Zijn plaats wordt ingenomen door Hafizh Syahrin (23), de nummer 10 van het Moto2-kampioenschap en nu de eerste Maleisische MotoGP-coureur. Van hem worden geen wonderen verwacht, wél van Johann Zarco (27), de ‘rookie of the year’ van 2017. De Fransman maakte al in Sepang een statement door te zeggen dat hij dit jaar met een 2016-frame rijdt. Zijn testresultaten doen vermoeden dat hij het iedereen nog moeilijker gaat maken dan vorig jaar.

Ducati
Ducati kende vorig jaar haar meest succesvolle seizoen sinds 2008. Destijds werd Casey Stoner tweede in de titelstrijd achter Valentino Rossi, mede dankzij zes overwinningen. Zoveel behaalde Andrea Dovizioso er vorig jaar ook en zijn beloning was eveneens de eretitel vice-wereldkampioen. Er zit echter wel een duidelijk verschil tussen de twee runner-up plekken: Stoner verloor zijn titel aan Rossi, Dovizioso kende zijn beste seizoen in tien jaar MotoGP. De nieuwe GP17 bleek de meest gebruikersvriendelijke Ducati sinds jaren en de evolutie die uitmondde in de GP18 stemde in ieder geval Dovizioso behoorlijk tevreden. Dat er nog wel te verbeteren viel, bleek vooral in een ontnuchterende Australische GP, waar niet één Ducati in de top 10 finishte. Tijdens de Buriram-test in februari kregen Dovizioso en teamgenoot Jorge Lorenzo een aanpassing voor het chassis dat tóch al de chronische ‘mid-corner’-problemen aanzienlijk had verminderd. De Ducati is ijzersterk als het op acceleratie en topvermogen aankomt en op het gebied van aerodynamica is het merk een avontuurlijke pionier, zo bleek in Thailand weer eens. Ducati Corse-baas Gigi Dall’Igna is een innovator – die het bovendien nog steeds als een groot onrecht ervaart dat de winglets van 2016 niet meer geoorloofd zijn. Met de alternatieven die Ducati bracht, bleek de Italiaanse constructeur weer eens trendsetter.

Rijders: Na zijn zeer succesvolle seizoen 2018 bereikte Andrea Dovizioso (31) een heldenstatus in Italië. Dovizioso hamert op constante verbeteringen, maar manoeuvreert zichzelf niet langer in de rol van underdog. De status van Jorge Lorenzo (30) blijft vooralsnog ongewis. In Sepang was de drievoudig MotoGP-kampioen (foto) razendsnel, maar in Buriram was hij drie dagen bijna ontluisterend zoekende zonder te vinden. De afgeslankte Danilo Petrucci (27) kondigde al aan dat dit zijn laatste jaar voor het Pramac Team wordt. Hij acht zichzelf rijp voor een echt fabrieksteam. Pramac kondigde Francesco Bagnaia al aan als nieuwe aanwinst voor 2019. Petrucci’s teamgenoot Jack Miller (23) verruilde de Marc VDS Honda voor een Ducati GP17 en maakte daar vanaf de eerste ronden in Valencia al een uitstekende indruk mee. In het Angel Nieto Team MotoGP (voorheen: Aspar) beschikt Alvaro Bautista (33) over een GP17 en Karel Abraham (28) over een GP16. In de testen voorafgaand aan de generale in Qatar kon het tweetal niet imponeren. Dat deed wel Tito Rabat (28) op de GP17 van het Avintia Team. Xavier Simeon (28) debuteert in daar op een GP16.

Suzuki
Van Andrea Iannone (foto) had men zich bij Suzuki veel meer voorgesteld dan de magere dertiende plaats waarmee de Italiaan uiteindelijk het seizoen afsloot. Na het vertrek van Maverick Viñales viel het team in een diep gat, waarvoor de wispelturige en weinig buigzame Iannone ook verantwoording droeg. Het chassis stelde de van Ducati gekomen Italiaan niet in staat om te rijden zoals hij wilde, mede vanwege zijn andere rem- en rijstijl dan Maverick Viñales. De Spanjaard remde voluit in een rechte lijn, terwijl Iannone ook onder hellingshoek nog een paar vingers van de rechterhand om het hendel pleegde te hebben. Dat de nood hoog was bij Suzuki bleek ook wel door het terughalen van Shinichi Sahara, de man die jaren de technisch verantwoordelijke man was van Suzuki’s MotoGP-project. Vooral de prestaties van Alex Rins in de eerste wintertesten geven echter aanleiding om te denken dat Suzuki de weg naar boven weer heeft gevonden . Het feit dat het team door het zeer magere 2017 weer ‘concessions’ terugkrijgt, betekent dat de coureurs vaker kunnen testen en twee blokken meer mogen gebruiken. Daarnaast wordt de motorontwikkeling niet ‘bevroren’.

Rijders: Andrea Iannone (28) en Alex Rins (23) gaan beiden hun tweede jaar in bij Suzuki. Teammanager Davide Brivio liet vorig jaar al doorschemeren dat Suzuki in 2019 wellicht een satellietteam van materiaal wil voorzien; twee extra rijders kunnen de ontwikkeling bespoedigen.

KTM
Met een stalen buizenframe en WP als veringpartner was KTM vorig jaar de witte raaf van de MotoGP. In dat eerste seizoen na het eerdere afscheid in 2005 bleek de daadkracht van de technische crew onder leiding van de jonge Sebastian Risse. Toen bleek dat de Screamer-motor een te giftige vermogensafgifte had die niet te temmen bleek, handelde de technische leiding onmiddellijk. Vanaf de Grand Prix in Jerez reden Pol Espargaro (foto) en Bradley Smith met een Big Bang-achtig blok. Het was slechts één voorbeeldje van de slagvaardigheid en de korte lijntjes naar het management onder de bezielende leiding van de zeer ambitieuze KTM-baas Stefan Pierer. Waar Smith te lang in ’testmode’ reed en moeite had om met zijn rijstijl het optimale uit de Michelins te halen, opereerde Espargaro meer gedreven dan ooit tevoren. Espargaro’s negende plaatsen in Tsjechië en Australië – daar net voor teamgenoot Smith – onderstreepten de progressie die het logische gevolg was van continue van chassisaanpassingen en blok-upgrades. In Buriram toonde KTM ook dat het op het gebied van aerodynamica niet afwacht. Toch wacht het team dit jaar een minstens zo zware taak: vorig jaar werden de verwachtingen overtroffen, het komend seizoen is het een vrijwel onmogelijke opgave om vergelijkbare stappen te zetten.

Rijders: Pol Espargaro (26) crashte door een technisch probleem hard tijdens de test in Sepang. Hij miste een dag en ontbrak ook in Thailand vanwege een hernia-operatie. Een verre van ideale voorbereiding op het seizoen dus voor de vaandeldrager van het project. Bradley Smith (27) verkeerde tijdens de wintertesten van Sepang en Buriram in de achterhoede. Testrijder Mika Kallio krijgt dit jaar weer een aantal wild cards.

Aprilia
Dat Aprilia in de strijd om de constructeurstitel KTM voor moest laten, zal slecht zijn gevallen bij de fabrieksleiding in Noale, technisch ‘mastermind’ Romano Albesiano en teambaas Fausto Gresini.
Alvaro Bautista finishte als Aprilia-rijder besloot 2016 als twaalfde, drie plaatsen hoger dan zijn vervanger Aleix Espargaro (foto) afgelopen seizoen. Technische DNF’s zetten vraagtekens bij de betrouwbaarheid van de machine. Toch maakte Espargaro met zesde plaatsen in Qatar en Aragon duidelijk dat er muziek in het project zit. Espargaro roemde keer op keer het geweldige chassis van de RS-GP, maar liep ook vaak op tegen het te hoge gewicht en de gebrekkige acceleratie, in vergelijking met de concurrentie. Tijdens de wintertesten kreeg Espargaro een nog verder verbeterd frame, maar het nieuwe blok laat vooralsnog op zich wachten. De test in Buriram omschreef hij als ‘de zwaarste in dienst van Aprilia’. Nieuwkomer Scott Redding oordeelde dat de tractie en het gedrag van de machine in de bochten voor verbetering vatbaar zijn. Voor de laatste test in Qatar toog het team naar de windtunnel van de universiteit van Perugia. Albesiano’s verleden in aerodynamica-design verklaart zijn grote interesse voor vooruitstrevende aero-pakketten.

Rijders: Aleix Espargaro (28) omschreef vorig jaar al 2018 als een nu-of-nooit-seizoen voor Aprilia, de constructeur met de kleinste R&D-afdeling in de MotoGP. Aan bezieling ontbreekt het de Spanjaard beslist niet. Scott Redding (25) begint aan zijn vijfde MotoGP-seizoen en zijn derde constructeur. Redding schat in dat de ervaring die hij op de Honda en Ducati heeft opgedaan hem en Aprilia moet helpen in de verdere ontwikkeling van de RS-GP. In de eerste testen kon hij vooralsnog niet imponeren.