Phuket Bike Week
Het land van de eeuwige lach wordt vaak in één adem genoemd met lekker pittig eten en droomstranden. Maar er is ook een bijzonder levendige motorscène. We bezochten in volle verbazing de Phuket Bike Week…
Dat er 9.000 vliegkilometers verderop zo veel anders is dan bij ons, zal waarschijnlijk niemand verbazen. In Thailand kost bijvoorbeeld een motorrijbewijs omgerekend nog geen tientje. Toch is het daadwerkelijk halen van een rijbewijs nog een flinke horde en dat moet ook wel. Mobiel zijn op het vasteland van Thailand komt namelijk nog steeds neer op het rijden van een goedkope tweewieler. Meestal gaat het dan om een 125cc-machientje, waar vaak ook nog een zijspan aan geknutseld is om een berg spullen mee te kunnen zeulen. 85 procent van de 72 miljoen Thai heeft ooit een tweewieler gereden of doet het nog steeds. Voor velen is dat wat ooit uit nood geboren werd, nu een deugd. De Thaise motorscène is flitsend, bont, kleurrijk en vooral vindingrijk. Want ook de horde om een vluchtig in elkaar geknutseld voertuig ‘legaal’ op de weg te krijgen, is – je raadt het al – behoorlijk hoog. Zo moet een eigenaar van een motorfiets drie documenten kunnen overleggen om met zijn motor op de openbare weg te mogen rijden: een eigendomsbewijs, een certificaat waaruit de verkeersgeschiktheid blijkt en een soort van belastingbanderol, die aan het voertuig bevestigd moet zijn, waaraan je kunt zien dat het voertuig geregistreerd is en er belasting voor wordt betaald. Laatstgenoemde wordt alleen verstrekt als de verkeersgeschiktheid van het voertuig door een garagebedrijf in orde is bevonden. Uiteraard gaat zoiets daar makkelijker dan bij ons. Bij zo’n garagebedrijf wordt namelijk vaak enkel naar de werking of de aanwezigheid van een bepaald onderdeel gekeken. De herkomst van gebruikte onderdelen is in feite niet meer dan bijzaak en dat laat veel ruimte voor de fantasie.
Alhoewel veel 125-rijders uiteindelijk een keer overstappen naar een auto, in Thailand nog steeds een statussymbool, groeit de Thaise motorgemeenschap flink en deze is bovendien goed georganiseerd. Overal in het land vinden motortreffens plaats, die niet zelden ook nog eens merkspecifiek zijn. Wist je bijvoorbeeld dat de Italiaanse Vespa in Thailand meer wordt vereerd dan een Japanse big bike of een Harley-Davidson. Ja, er is veel anders in het land van de lach. De Phuket Bike Week duurt overigens, ander dan de naam doet vermoeden, een hele week, maar een weekend en dit jaar waren we bij het treffen, dat als een van de grootste in Thailand bekendstaat.
Phuket is een eiland in het zuiden, dat middels een brug met het vasteland verbonden is. Het eiland staat bekend als toeristenmekka en voor lokale inwoners is het handig als ze naast Engels ook Russisch spreken. De Bike Week vindt plaats op het even beroemde als beruchte Patong Beach. Beroemd, omdat het hier vroeger, nog zonder de enorme hotels, prachtig geweest moet zijn. Berucht, omdat het centrum van Patong met de Bangla Road een amusementsstrip heeft, waar iedere seksuele fantasie 24 uur per dag waargemaakt kan worden. Patong wordt gekenmerkt door een wirwar aan eenrichtingswegen, waardoor het organiseren van een motorparade allesbehalve makkelijk is. Waar de organisator van de Bike Week, die al 28 jaar wordt georganiseerd, voor corona nog kon rekenen op bezoekersaantallen van zo’n 50.000, kende de 2024-editie een lagere opkomst met zo’n 3.000 motorfietsen en net geen 10.000 bezoekers. Of het aan het weer lag? In bijna alle Thaise provincies lag de temperatuur ten tijde van de Bike Week boven de veertig graden.
Het schrikte de aanwezigen in ieder geval niet af. Overdag verspreiden de motorfans zich over bochtenrijke, maar met een oppervlakte van 543 vierkante kilometer niet overdreven grote eiland. In de avond stroomt het festivalterrein, een 300 meter lang en 50 meter breed stuk strand direct onder de palmen, vol met feestgangers. Voor het hoofdpodium staan tafels en banken. Op het programma staan onder andere ‘de beste custom bike’ en een ‘dankzegging aan het organiserende team’, en tussendoor uiteraard optredens van diverse bands, waarvan we in Europa overigens nog nooit van gehoord hebben.
Veel interessanter zijn natuurlijk de vele low-budget-ombouwprojecten die je hier ziet op basis van modellen als de XV535, Honda Shadow of Yamaha Drag Star 250 en 650, die er stuk voor stuk uitzien als fietsen uit de line up van Harley-Davidson. De grote massa van de Thaise motorrijders kan zich geen Harley veroorloven, want mede door een 100-procent-luxetoeslag op buitenlandse big bikes zijn motorfietsen zwaarder dan 250cc alleen voor de rijke Thai bereikbaar. Uiteraard spelen veel fabrikanten in op de groeiende vraag en hebben ze fabrieken in Thailand gebouwd. Ducati, Harley, Honda, Kawasaki, Triumph – de lijst is lang. Stuk voor stuk hebben ze hier een fabriek om de invoerbelasting te omzeilen en om competitief te kunnen zijn op de Oost-Aziatische markt. Desondanks zijn motorfietsen in Thailand vaak toch nog iets duurder dan bij ons.
Daarnaast produceren veel merken hier ook voor de wereldwijde markt. Afgezien van de CVO-modellen en nog een paar andere uitzonderingen worden nagenoeg alle Harley’s die bij ons in de showroom staan, in Thailand geassembleerd. Hetzelfde geldt voor een handvol Triumph-modellen. Opvallend was trouwens de flinke aanwezigheid van Royal Enfield ter plekke, dat in tegenstelling tot de concurrentie uitpakte met een flinke stand met diverse custom bikes.
Resteert de vraag of het voor ons Europeanen de moeite waard is om voor een evenement als dit naar Phuket te reizen. Als je het wilt combineren met een zon- en strandvakantie is het zeker de moeite waard. Om het eiland te verkennen kun je na het overleggen van een internationaal rijbewijs al voor vijf tot tien euro per dag een lichte tweewieler huren. Het Thaise motorrijbewijs, dat je als toerist voorheen voor negen euro kon krijgen, is helaas enige tijd terug afgeschaft.
Het fenomeen ‘Predator’
In Azië is ‘ie al lang een ster. Videoclips waarin hij is te zien, tikken op Tiktok miljoenen kliks aan. De 41-jarige Samai Khammongkul houdt van motorrijden én van de bekende Predator-filmreeks. Zozeer zelfs dat hij een paar jaar geleden besloot om zich een Predator-pak aan te meten en een motorfiets te bouwen die naadloos aansluit bij het filmkarakter. Dat viel destijds dusdanig op dat de politie hem in het noordoosten van Thailand van de weg plukte. De video die daarvan werd gemaakt ging viraal en maakte de manager van een agrarisch bedrijf in een klap wereldberoemd in Azië. Die baan heeft hij trouwens nog steeds, en als vrouw en kinderen slapen, knutselt Samai in zijn schuur verder aan zijn creaties. In de afgelopen twaalf jaar heeft hij in totaal vijf motorfietsen en 24 Predator-kostuums gemaakt. Die outfits zijn gemaakt van rubber, schuim, plastic en leer. Zijn motorfietsen verkoopt hij niet, de kostuums wel. Voor een Predator-outfit vraagt Samai ongeveer 55.000 Baht, omgerekend 1.350 euro. Zijn bijzondere hobby financiert hij door deze kledingverkoop (hij heeft inmiddels 22 outfits verkocht) en door mensen op zijn bijzondere motoren te laten plaatsnemen en fotograferen, zoals tijdens de Phuket Bike Week. Maar de Samai reist met zijn motoren het hele land door naar allerlei events, waarbij hij ook geld inzamelt voor kinderziekenhuizen en scholen. Hoe het onder zo’n kostuum aanvoelt tijdens een ritje op de motor bij een temperatuur van meer dan veertig graden? “Daarna hoef je in ieder geval niet naar de sportschool…”
