Op pad met – Han Temmink
Op een zonovergoten zomerdag sluit ik me in Zwolle aan bij Han Temmink, Willy van Dalen en Frank van Dalen voor een mooie toer door Nationaal Park de Weerribben, het waterrijke gebied ten noorden van Zwolle. De drie vrienden komen van oorsprong uit Enschede en zwierven in hun werkzame leven uit over Nederland, maar hebben elkaar nu door hun motorhobby weer helemaal terug gevonden.
Han Temmink (63) nodigde me uit om samen met zijn vrienden, de broers Willy (62) en Frank (55) van Dalen, vanuit Zwolle een leuke toer te gaan maken door de kop van Overijssel. De vriendschap van het drietal gaat terug naar Enschede, waar ze zijn geboren en al op jonge leeftijd met brommers en later met motoren reden. Han: “In 1975 haalde ik mijn rijbewijs op oude DKW, met een oefenvergunning. Zo ging dat in die jaren: voor zes gulden en een kwartje mocht je een maandje met een L-bordje achterop door je eigen gemeente rijden. En een paar jaar later raakte ik bevriend met Willy van Dalen, later kwam ook zijn broer Frank daar bij. We waren alle drie gek van motoren en hadden in die jaren ook een vast ritueel: elke zaterdagmorgen zaten we bij elkaar om de motoren te poetsen, en dan ’s middags naar Motorpaleis Piet van Dijk aan de Lombokstraat in Enschede. Dat was in die jaren een begrip, een enorm grote motorzaak waar je je kon vergapen aan alles wat er zo ongeveer te koop was op motorgebied. Inclusief fraaie MV Agusta’s en Bimota’s, het water liep in je mond als je daar rondliep. Verder gingen we elke zondag toeren door Twente met een kleine vriendenclub. Op een gegeven moment reden we trouwens allemaal een Moto Guzzi California in die jaren. Die van mij ging in die tijd elke winter thuis op zolder helemaal uit elkaar en werd dan met het werkplaatshandboek erbij weer helemaal als nieuw in elkaar gezet. Alles werd dan keurig gesmeerd en onderhouden, ik ben ook nooit met problemen stilgevallen. Willy is trouwens nog steeds verknocht aan Guzzi, hij rijdt nu een moderne Stelvio, maar is hier vandaag op zijn geheel gerestaureerde California, die hij net klaar heeft. Frank en ik zijn uiteindelijk op een BMW GS terecht gekomen.”
Zoals wel vaker gebeurd, kwam ook bij de drie vrienden de motorhobby op een lager pitje te staan door hun werk en gezin. Han: “We kwamen alle drie bij defensie terecht, ik bij de landmacht en Willy en Frank zijn luchtmacht-mannen. Ik ging aan de slag bij de genie in Vught en Wezep, en verhuisde naar Zwolle. Toen ik later in Amersfoort werd gestationeerd, ging ik ook mijn woon-werk verkeer op de inmiddels 30 jaar oude Guzzi doen, maar dat bleek toch niet ideaal. Zo kwam ik bij een R1150RT uit, om dus vervolgens bij BMW te blijven hangen. Willy bleef in Enschede wonen en Frank kwam in Alphen aan de Rijn terecht, maar is sinds kort weer in Stroe woonachtig. Maar door ons werk en gezin verloren we elkaar toch een beetje uit het oog. Voor defensie was ik beroepsmatig vaak bezig met militaire stafkaarten en heb ik zelfs les gegeven in de GPS-apparatuur, toen die zijn intrede deed. Landkaarten zijn een beetje mijn hobby en ik zette zo al vanaf 1994 wel eens leuke motorritjes uit. En zo besloot ik op een gegeven moment een toertocht te gaan organiseren voor Genie-personeel. Defensie was en is een prima werkgever, maar op sociaal gebied gebeurde er jarenlang namelijk nauwelijks iets. En er zitten veel motorrijders bij het leger, dus met zo’n motortocht leerde je collega’s dan toch eens op een andere manier kennen. Dat werd een groot succes, maar eigenlijk zijn op die manier ook onze nu 44-jaar oude vriendschapsbanden weer aangehaald. Tijdens een motorrit door Twente – mooie herinneringen ophalen met ons drieën – ontstond een jaar of vijf geleden het idee om eens samen, met onze echtgenotes achterop, op motorvakantie te gaan. Ik ben dan de man die de routes uitzet, en Frank en Willy regelen de overnachtingen en zoeken leuke bezienswaardigheden en uitstapjes onderweg. En dat samen op motorvakantie gaan bleek geweldig leuk, zo met zijn zessen. We zijn dus inmiddels in Schotland, de Dolomieten en Zuid-Tirol geweest. En afgelopen jaar hadden we een mooie vijf-landen-toer door Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland gepland staan, maar dat werd noodgedwongen vanwege corona een mooie toer door alleen Nederland, wat achteraf ook heel erg leuk bleek te zijn. En ook voor deze zomer zijn de plannen al klaar, nu staat Mecklenburg-Vorpommern met de Noord-Duitse Oostzee-kust op het programma.”
Als we onze motorpakken aantrekken om op pad te gaan voor een leuke toer, staan we nog even bij de nieuwe GSA van Frank te kijken: “Het is nog een verse, we hebben hem vorige week met ons drieën opgehaald. Ik had een oude GSA en een 1000XR, en heb toch de knoop doorgehakt om ze beiden in te ruilen voor deze nieuwe boxer. En blijkbaar was dat aanstekelijk, want morgen gaan we samen ook de nieuwe GS van Han ophalen.” Op de vraag of Willy dan ook niet overstag gaat qua motor, antwoord die ontkennend: “Nee, ik hou het lekker bij mijn vertrouwde Guzzi. De grotere trips rij ik altijd op m’n Stelvio. Wel eentje van de tweede generatie, want van die eerste vond ik de koplampen echt niet mooi. En daarnaast heb ik dus deze California II, die ik net helemaal gerestaureerd heb. Daar mag ik ook graag op rijden. Echt hard rijden doen wij toch niet meer, dat hebben we gehad.”
De door Han minutieus uitgezette toerrit – te downloaden vanaf www.MotoPlus.nl/toeren – kreeg als thema IJssel-Zwarte Water-Vecht. Een hele waterrijke toer dus, langs drie verschillende Nederlandse rivieren. Vanaf Zwolle volgen we aan het begin via kleine dijkjes de IJssel noordwaarts, en komen we al snel bij onze eerste stop: de Katerveersluizen waar de Willemsvaart aansluit op de IJssel. Een antieke omgeving èn een opmerkelijke oase van rust, zo ingeklemd tussen de A28 en de stad Zwolle. We verlaten de IJssel, maar rijden al snel langs het 19 kilometer lange riviertje het Zwarte Water richting Genemuiden, om daar vlak voor het Zwarte Meer samen met talloze fiets-toeristen het veerpont te pakken en door Nationaal park De Weerribben oostwaarts naar Meppel te rijden. De boeren zijn overal druk met het gras, maar hier in deze streek wordt ook veel riet geoogst, dat dan terecht komt op de daken van mooie landhuizen. Via Belt-Schutsloot en de Blauwhandseweg zien we Nederland op deze mooie zomerdag recreëren op en aan het water, altijd een mooi gezicht al die bedrijvigheid op het water.
We tikken Meppel even aan om daar rechtsomkeert te maken en via Zwartsluis terug te rijden naar Hasselt. Daar draaien we het oude centrum even in op zoek naar een versnapering, om op het terras van De Zon aan de Markt een prima uitsmijter te verorberen. Het is zomer en de terrassen zitten weer gezellig vol; wat hebben we dit toch gemist met zijn allen.
Vanaf Hasselt komen we al snel langs de Vecht te rijden, de derde rivier langs deze route. Die volgen we tot we de A28 weer kruisen, om dan met een grote boog via Wijthmen en Laag Zuthem om Zwolle heen te rijden en weer aan te komen bij ons startpunt vlakbij de IJssel. In de achtertuin van Han Temmink genieten we met een koel glas nog even na van deze zomerse toerdag. De drie motorvrienden hebben elkaar helemaal weer gevonden, dat ze samen nog maar veel van deze zonnige en relaxte ritten mogen maken!
