Occasion: Triumph America/Speedmaster
Geen behoefte aan de ‘good vibrations’ van een stampende V-twin maar wel gecharmeerd van de cruiserlook? Dan doe je er goed aan eens naar deze atypische machines van Britse makelij te kijken.
Atypisch? Misschien een wat beladen term voor een in de basis prima doordacht concept. Maar vanuit de chopper/cruiser-scene gezien is het Britse duo dat in 2002 (America) en 2003 (Speedmaster) gelanceerd werd, een beetje een vreemde eend in de bijt. Wie op zoek is naar ‘massa’s koppel’, ‘good vibrations’, ‘sound’ of een ander overbelast cliché, kan namelijk bedrogen uitkomen. En dat is maar goed ook. In een categorie die voor veruit het grootste deel uit V-twin-machines bestaat, zijn de wat barokke America en taaie Speedmaster welkome uitzonderingen. Komt door hun uitstekende genen die ze geërfd hebben van de in 2001 gelanceerde remake van de Triumph Bonneville. De originele ‘Bonnie’ was in haar tijd (rond 1959) een zeer sportieve, haast als superbike te boek staande, motorfiets. En ook de moderne Bonneville mocht zich dankzij haar opgewekte en middels balansassen tot fatsoen gebrachte paralleltwin tot een echte dynamische bochtenvreter rekenen. En hoewel de technici bij Triumph de America en Speedmaster beide machines een 270°, in plaats van 360° krukas gaven om toch dat V-twin geluid te krijgen, bleven de motoren gelukkig weg van de in dat segment gevestigde orde.
Tot 2016 sierden de America en Speedmaster als 865cc in de catalogus van Triumph. Om met de invoering van de aangescherpte Euro4-regelgeving van het toneel te verdwijnen. Als occasion zijn de America en Speedmaster precies wat ze voor 2016 ook waren: zeer sympathieke exoten. Ook het potentiële klantenbestand is onveranderd gebleven. Denk aan motorrijders van boven de 50 die gezien de mindere mate van flexibiliteit een lage opstap en zitpositie van een cruiser zoeken, om er vervolgens heel on-cruiser mee te rijden. Precies voor die mensen zijn deze atypische Britten de passende deksel.
Motor
Gedurende de productielooptijd kregen zowel de America als Speedmaster een aantal grote updates. Beide motoren begonnen hun loopbaan met in het hart een 790 cc twin. Die groeide in 2005 (Speedmaster) en 2007 (America) naar 865 cc door de boring met 4mm te vergroten. Het topvermogen van de America is daarbij altijd min of meer gelijk gebleven (61 pk), maar het vermogen van de Speedmaster lag van 2005 tot 2007 verrassend laag (respectievelijk 55 en 56 pk). In 2008 schakelden beide modellen over van carburateur naar injectie en kreeg ook de Speedmaster weer de beschikking over het ‘volle’ vermogen. Het karakter van de paralleltwin veranderde niet en laat zich het best omschrijven als vrij lineair, bijna zonder merkbare trillingen en niet echt spectaculair. Pas vanaf 2.500 tpm krijgt de motor het op de heupen om er bij 5.000 tpm alweer mee klaar te zijn. Daar staat tegenover dat de cruisers toonbeelden zijn van betrouwbaarheid. Ook zijn ze vrij zuinig. Wie boven de 1 op 20 uitkomt, doet waarschijnlijk iets fundamenteels verkeerd.
Rijwielgedeelte
De America is in direct vergelijk de wat passievere en de Speedmaster het wat actievere model. Vorm van het stuur, monozit en niet in de laatste plaats de remmen maken dat onderscheid duidelijk. Zo stelt de America het met een enkele schijf voor en had de Speedmaster er tot 2011 twee. Vergeleken met de V-twin competitie die je normaliter in deze klasse tegenkomt, zijn beide Triumph-modellen opvallend wendbaar. Ze zijn lichter, compacter en gemakkelijker te hanteren. De vering staat ook wat straffer afgesteld dan bij andere cruisers. Al deze zaken zorgen ervoor dat het duo aangenaam dynamisch is. Stoere jongens die graag zelf de stier bij de horens vatten, en willen werken om de motor op de weg te houden, zullen dit misschien wat saai vinden. Maar als je op zoek bent naar een toegankelijke motor in een fraai voorkomen, dan zijn de Triumph’s goed in de ware zin van het woord.
Praktijk
Wie op zoek is naar een gebruikte America of Speedmaster kan zich opmaken voor een uitdaging. Veel zijn er namelijk niet te koop. En ook de prijzen zijn soms best ambitieus. Onder de 5.000 euro is bijvoorbeeld een zeldzaamheid. Maar er is ook goed nieuws. Het kilometrage is meestal laag en de conditie van de motorfiets is haast zonder uitzondering bovengemiddeld. Typische motoren die verkocht worden door plichtsgetrouwe senioren.
