Occasion – Suzuki VL1500LC
Zware tijden voor Milwaukee: eerst kopieerde Suzuki met de VS1400 de Amerikaanse chopper, eind jaren 90 werd vervolgens ook de cruiser gedupliceerd. En helemaal niet slecht, zoals deze zware Intruder bewijst!
Vandaag de dag nog maar moeilijk te geloven, maar ooit was er een tijd, nog niets eens zo heel lang geleden zelfs, dat de Japanners een stevig partijtje mee bliezen in de meest Amerikaanse aller tweewielersegmenten: het chopper en cruiser segment. Redelijk succesvol was ook het lijdend voorwerp van dit artikel, de Suzuki VL1500 LC Intruder. Niet alleen wat betreft de verkopen trouwens, het eerste model uit 1998 reed soeverein naar de koppositie tijdens een vergelijkingstest, versloeg daarbij niet alleen de Nippon-concurrentie uit eigen land, maar ook het origineel van Harley-Davidson. De Fat Boy was simpelweg niet opgewassen tegen de concurrentie uit het verre oosten. De VL1500 had op alle fronten namelijk meer te bieden: meer cilinderinhoud, meer vermogen, meer stabiliteit en ja, ook meer gewicht. Enkel aan de kassa liet de Suzuki blijken dat het ook minder kon, met f 25.499,00 was ‘ie namelijk bijna de helft goedkoper dan de Amerikaan.
Alleen al hierom wist Suzuki gedurende de bouwtijd van de Intruder duizenden pragmatisch calculerende ‘heavy metal’ fans aan zich te binden. Ook tijdens zijn tweede leven op de occasionmarkt biedt de Intruder nog altijd veel kilo’s per euro. Het aanbod is rijkelijk groot, maar ondanks de vaak redelijke leeftijd zit je zeker niet voor een dubbeltje op de eerste rang, reken op minimaal vier-en-een-half duizend euro. Goed nieuws, over het algemeen zijn Intruder-eigenaren zuinig op hun dikke twin, goed onderhouden exemplaren zijn eerder regel dan uitzondering. De 1500 is een geliefd onderwerp voor accessoires, rijkelijk bedeelde exemplaren zijn niet verwonderlijk dan ook wat duurder. Hoe dan ook krijg je voor je geld een zeer betrouwbare machine. Waar toch op te letten, lees je op de volgende pagina.
MOTOR
Een moddervette 114 newtonmeter net boven het stationair toerental: dat maakt zelfs op een 315 kilo zware machine indruk. Door de veel te lange overbrenging en de wat matige draai-eigenschappen bij lage toerentallen komt het blokkarakter echter niet helemaal vlekkeloos uit de verf. De kracht is er weliswaar, maar vooral kort en heftig. Tijdig schakelen dus en eenmaal in de hoogste versnelling de boel simpel laten glijden voor het betere ‘easy rider’ gevoel. Verder staat de aandrijflijn als volledig probleemloos te boek, mits goed onderhouden kun je er moeiteloos honderdduizend kilometer en meer op zetten. Is de boel niet goed onderhouden, dan zie je dat vaak terug aan oliesporen bij zowel blok als cardan. Sommige eigenaren maken melding van startproblemen, daaraan ligt vaak een oude of te zwakke accu (14 Ah van de eerste bouwjaar) ten grondslag. Wanneer laden of vervanging geen soelaas biedt, dan laadt de accu waarschijnlijk onvoldoende bij en is het zaak om eerst de dynamo te testen.
RIJWIELGEDEELTE
De dikke Suzuki is uiterst stabiel, dat is naast de ultralange wielbasis ook te danken aan de eerdere te straffe dan weke afstelling van de vering. Heel erg comfortabel is de VL1500 dan ook niet direct. En heel erg handelbaar is ‘ie ook niet, wat je gezien het forse gewicht en de relatief brede 150 voorband ook niet mag verwachten. De enkel schijfrem voor is voor een dergelijk zware machine duidelijk onderbemeten en slijt dan ook navenant snel. Vanaf 2002 heeft de 1500 twee remschijven voor, wat hem toch wel tot de betere keus maakt.
PRAKTIJK
Qua ergonomie geldt, probleemloos mits in het bezit van passende maten. Voor een passagier betekent dat niet te groot, terwijl een rijder toch wel minimaal de 1,70 meter moet aantikken, omdat het anders wel een uitdaging wordt om alle mens-machine-uitdagingen probleemloos te meesteren. Om de indrukwekkende massa ook in stilstand goed te kunnen controleren is een beetjes power in de bovenarmen ook wel wenselijk. Net als bij de meeste cruisers wraakt de zitpositie zich vroeg of laat enigszins in de onderrug.
Wat betreft extra’s doen met name toer georiënteerde accessoires het goed, denk aan een windscherm, koffers en extra mistlampen. Genre typische opties als een luidruchtige vervangingsuitlaat zie je op de Intruder gelukkig niet al teveel. Voorzichtigheid geboden trouwens bij het contactslot: steek je de sleutel te diep in het contactslot, dan weigert deze vroeg of laat dienst. En een vervangingsslot is moeilijk te vinden.
