Occasion Ducati Supersport
Ducati gaf zijn sporttoermachine vroeger de typenaam ST mee. De evolutie van die sportoerders ging van ST2 naar ST3 en ST4S en eindigde in 2007. Pas in 2017 blies Ducati dit genre nieuw leven in met de Supersport.
Ducati en sport staan altijd voor resultaatgericht radicalisme. Alle superbikes uit Bologna – 916, 999, 1098, 1099, Panigale en tot op de dag van vandaag Panigale V4 – hebben collectief last van een nogal pijnlijk alledaags gebruik. In 2017 keert het Italiaanse bedrijf daarom, naast de Multistrada allrounders, terug naar comfortabele alledaagse sportiviteit als het met de Supersport de opvolger van de ST-modellen lanceert. Sindsdien combineert het model toerkwaliteiten, een prima duoplek, bagagemogelijkheden en een sportiviteit en lichtheid voor dagelijks gebruik die helaas verder nauwelijks meer op de markt te vinden is.
Een geheel eigen ontwerp ontmoet de beproefde 90° V-twin die Ducati gebruikt in verschillende modellen. In combinatie met een slanke lijn en vriendelijke ergonomie presenteert de Supersport zich, of het nu de standaard of de duurdere S-versie is, als een trouw maatje als je echt haast hebt of voor het maken van plezierritten.
Nu we het toch over de S-versie hebben: dat is op de Supersport een beetje een schijnvertoning. Zeker als je kijkt naar het Ducati Superbike assortiment of naar het verleden. Want sinds 2017 (tot vandaag de dag) trakteert Ducati bij de Supersport S helaas (net als andere S-modellen in de niet-SBK familie) alleen op betere en duurdere vering van Öhlins. Wie dus niet per sé hoeft te pochen met het Zweedse goud van Öhlins kan met een gerust geweten de gewone Supersport aanschaffen. Diens veerkwaliteit zijn ook overtuigend genoeg voor sporadische bezoekjes aan circuittrainingen. De 110 pk uit de 937 cc zijn altijd voldoende, goede koppelwaarden zorgen voor volop rijplezier op smalle en gladde stuurwegen. En uitgerekend die zijn het domein van de Supersport.
Marktsituatie
‘Zoekt en gij zult vinden’, gaat als geen ander op voor een Supersport. Daarbij hoef je beslist niet de hele wereld af te reizen. Maar – en dat is bij Ducati net zo normaal als bij Harley-Davidson – koopjes bestaan niet. De standaard- en S-versies van de modellen houden elkaar qua aanbod ongeveer in evenwicht. Ducati leverde alleen die laatste in een aantrekkelijke witte kleur. Goed nieuws: je vindt bij jouw speurtocht geen echte langeafstandslopers. Kilometerstanden van meer dan 45.000 kilometer zijn niet te vinden. Veel Supersports zijn in jeugdige staat met slechts 10.000 à 20.000 kilometer op de klok. Zelfs kilometerstanden van slechts vier cijfers zijn niet ongebruikelijk. Waarom eigenaren zo vroeg afscheid nemen van hun sporttoerer is ons een compleet raadsel.
Bezichtiging
De oudste Supersport-exemplaren gaan hun zevende jaar in. Ligt de beruchte ‘seven years itch’ om de hoek voor de Italiaan? Ach het is als zo vaak allemaal gezwets; de meeste huwelijken stranden statistisch na ruim vijftien jaar. Al het andere is volksmythe of bijgeloof. Ook een Ducati van het eerste bouwjaar kun je met een zuiver geweten aanschaffen. Vraag wel naar de onderhoudshistorie en de laatste vervanging van de distributieriem. Controleer ook of de twee terugroepacties CR156 (verplaatsing van afvoerslangen van de brandstoftank) en CR168 (inspectie van de versnellingspook) zijn uitgevoerd. Als de optionele quickshifter ontbreekt, is dat geen tekortkoming. Zelf schakelen is misschien iets minder cool en niet zo soepel als op Japanse motorfietsen, maar de transmissie zal je er zeker dankbaar voor zijn.
