Occasion Ducati Hypermotard 1100
Waar het op motoren aankomt zijn er heel wat verstandiger keuzes dan deze overdonderende Italiaanse speelmachine met een sterke en karaktervolle V-twin in het vooronder. Sterker nog, zelfs binnen Ducati’s eigen gamma zijn er nog duidelijk verstandiger keuzes. Maar moet een keuze, zeker op motorgebied, wel altijd verstandig zijn? Precies!
De beste meneer op bovenstaand beeld heet Ruben Xaus. Deze Spanjaard verdiende een kleine tien jaar geleden zijn centen door op een Ducati aan de start te verschijnen in het WK Superbike. Én door tijdens de presentatie van de Hypermotard 1100 voor te doen, hoe men in Bologna ongeveer in gedachte had hoe de omgang met hun nieuwe exponent er in de praktijk uit zou moeten zien. De voor het eerst in 2005 op de Eicma in Milaan als conceptmodel getoonde 1100 was na de Yamaha Vmax (1983) misschien wel de meest lustopwekkende motorfiets ooit, waar iedereen dan ook smachtend naar uitkeek. Twee jaar later werden de hunkerende fans eindelijk op hun wenken bediend, en dan ook nog meteen met twee uitvoeringen: de basisvariant en een wat exclusiever opgetuigde S-versie.
De Hypermotard was gebaseerd op de Multistrada, frame en het luchtgekoelde tweeklepsblok zijn namelijk bijna identiek, de versnellingsbak werd van de superbike 1098 geleend. Vervolgens het geheel nog wat extra garneren met een paar hoogwaardige delen van bekende toeleveranciers en de, wat respectloos gezegd, modulair opgetrokken machine was klaar voor de weg. Een beeldschoon model, die het basisidee van Ducati’s toenmalige design-manager Pierre Terblanche perfect belichaamde: “De optiek van een vijfhonderd met het vermogen van een duizend!” Voltreffer: nooit eerder vormden sierlijkheid, gespierdheid en verlangen zo’n perfecte symbiose. Hoe likkebaardend lekker ook, van technische en/of praktische perfectie was zeker de eerste modelserie nog een stukje verwijderd. Wat betreft ergonomie en stuureigenschappen was er nog wel wat ruimte voor verbetering, waar de Italianen middels de Evo-modelupdate (2010) in ieder geval deels gehoor aan gaven, zeker met de SP-uitvoering. Een stap in de goede richting weliswaar, maar niet iets waar je de oorlog mee wint. Dat leert ook een blik op het occasion aanbod, de over het algemeen lage kilometerstanden, zelfs van de eerste modelgeneratie, geven blijk van het feit waar het bij de Hypermotard echt om draait. En dat is niet het verstand!
