MV Agusta Brutale 1080

Eindelijk is er een Brutale die zijn eigen reputatie heeft ingehaald. Met een cilinderinhoud van 1080 cc sjouwt ‘ie bovendien als nooit tevoren en biedt hij wel heel interessante perspectieven. Als een vakkundig geslepen edelsteen geeft de deze Brutale 1080 zich bloot. Op het eerste gezicht lijkt deze machine op het luxespeeltje van een bemiddelde MV-fan die simpelweg alle dure extra’s uit de accessoirecatalogus op zijn Brutale heeft geschroefd, maar niets is wat het lijkt. Dit pareltje is namelijk van niemand minder dan de Duitse MV-importeur, die hem ook nog eens zelf heeft opgebouwd. Als je verder nog weet dat MV’s hoofdtechnicus Andrea Moggi een handje hielp en dat Massimo Tamburini hoogstpersoonlijk een vrij zeldzame 20 mm langere magnesium swingarm opstuurde, zou je bijna gaan denken dat deze Brutale 1080 een bijzonder prototype moet zijn. Luxespeeltje en visitekaartje, maar hoe zit het met de rijeigenschappen? Eigenlijk behoorlijk goed. Deze 169 pk sterke Brutale 1080 is duidelijk meer dan de som der gebruikte onderdelen. De motor pakt ontzettend spontaan op, en zelfs bij erg lage toerentallen komt er geen koppelingsacrobatiek aan te pas om soepeltjes te vertrekken. Het blok met vergrote cilinderinhoud kogelt je overtuigend de hoeken uit en voelt zich merkbaar het best als je onder in toeren de gaskraan open schroeft en vervolgens met enig beleid doorhaalt. Hij reageert in het middengebied mooi vloeiend op lastwisselingen en volgt gewillig de gascommando’s op. Ook zonder direct vergelijk valt het enorme verschil met de Brutale 910 en ook de 750 moeilijk te ontkennen. In het zadel van de Brutale 1080 hoef je niet wanhopig op jacht naar hoge toerentallen, onderin is de punch al overweldigend. Het maximum koppel van 128 Nm bereikt de 1080 al bij 7500 toeren. Bij dat toerental maakt de Brutale zijn naam ook helemaal waar. Als je in een van de krappe bochtuitgangen van het circuit waarop we rijden het gas vol open zet, lift de MV vrijwel onmiddellijk zijn voorwiel. Een beetje voorzichtigheid bij het openen van de gaskleppen is dus wel op zijn plaats. Dan begrijp je trouwens ook meteen waarom MV-baas Claudio Castiglioni tot dusver altijd tegen een Brutale met een dergelijk hoge cilinderinhoud is geweest. Door de korte wielbasis zou deze Brutale zo maar eens onder je achterste weg kunnen stappen als het wegdek niet je van het is. Met het stijgen van de toerentallen en een hoger oplopende motortemperatuur merk je ook al snel waar het bij deze ultrapotente Italiaanse vierpitter nog aan mankeert: de juiste afstelling in het hogere toerenbereik. Hier is de gasrespons duidelijk minder en zelfs behoorlijk vertraagd. En dat is uitermate hinderlijk. Als je in een bocht het gas opendraait wil je immers niet alleen snel de bocht uit accelereren, maar reken je tegelijkertijd ook op een gewichtsverlaging aan de achterkant van de machine waardoor de stabiliteit wordt gewaarborgd. Als vervolgens de verwachte acceleratie uitblijft, ben je al snel geneigd onwillekeurig het gas verder open te schroeven tot de pk’s plotseling gemeen beginnen te bijten. Bandengrip en de breedte van de weg waar je op dat moment rijdt krijgen dan in een keer een heel andere dimensie. Dat is, naast het enorm exclusieve karakter, ook het enige manco van deze opper-Brutale. De componenten van het rijwielgedeelte – langere swingarm, voorvorkbinnenwerk van de IDM Superbike machine en multi-instelbare achterschokdemper – harmoniëren uitstekend met elkaar. Ondanks het feit dat de wielbasis iets langer is geworden door die andere swingarm laat de MV zich opmerkelijk licht en gemakkelijk insturen. Zelfs onder erg scherpe hellingshoek voelt het geheel enorm uitgebalanceerd aan. De kenmerkende ‘pendelbeweging’ als je in een bocht het gas dichtdraait is alleen in een heel milde vorm bespeurbaar. Zo ontpopt deze Brutale 1080 zich als een machine die we helaas niet aan potentiële kopers kunnen aanraden, maar des te meer aan de fabrikant zelf. Voor serieproductie! TECHNISCHE GEGEVENS MV AGUSTA BRUTALE 1080 MOTOR vloeistofgekoelde viercilinder viertakt lijnmotor, twee bovenliggende ketting aangedreven nokkenassen, vier kleppen per cilinder, klepbediening via stoterbussen, wet-sump smering, injectie Ø 46 mm, ongeregelde katalysator, 650 watt dynamo, 12V/9Ah accu, hydraulisch bediende natte meerplaatskoppling, zesversnellingsbak, O-ring-ketting. Boring x slag 79,0 x 55,0 mm Cilinderinhoud 1080 cc Compressie 14,0:1 Max. vermogen 124 kW (169 pk) bij 10.500 tpm Max. koppel 128 Nm bij 7500 tpm RIJWIELGEDEELTE stalen vakwerkframe met motor als dragend gedeelte, upside-down voorvork Ø 50 mm, veervoorspanning, in- en uitgaande demping instelbaar, enkelzijdige magnesium swingarm, monoschokdemper met hevelsysteem, veervoorspanning, in- en uitgaande demping instelbaar, dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, vierzuiger remklauwen, schijfrem achter Ø 210 mm, vierzuiger remklauw. Gesmede aluminium wielen 3.50×17; 6.00×17 Banden 120/70ZR17; 190/55ZR17 MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1434 mm, balhoofdhoek 66,0°, naloop 102 mm, veerweg v/a 118/120 mm, zithoogte 805 mm, drooggewicht 168 kg, tankinhoud 19,0 liter. PRIJS ongeveer € 50.000,- Helemaal van magnesium en een echte zeldzaamheid: de 20 mm langere enkelzijdige swingarm. De radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen van Brembo zijn een zekerheidje in voorwiel. De krukas van de F4 1000R, opgeboorde cilinders en grotere zuigers zorgen voor een surplus aan koppel.