Motorrijden met kinderen

Wie wil er niet liever met de kinderen in plaats van voor de TV of de computer te hangen naar buiten om een lekker stuk te rijden? Kinderen zijn gelukkig meestal wel warm te krijgen voor zo’n voorstel, maar dat houdt dan wel in dat je als rijder, rekening houdend met de leeftijd van je passagier(s), wel wat concessies moet doen. Welke precies lees je hier. Gerard heeft drie dochters die allemaal graag met pa op de motor een blokje om gaan. De trotse vader vindt dat prima en neemt ze daarom regelmatig mee, en dan ook nog eens met zijn drieën tegelijk! De kleinste van één in een draagbuidel voor de buik, de grootste van vijf op de duozit en de middelste van drie in een kinderzitje dat op het bagagerek is gemonteerd. Volgepakt aangekomen ergens op een treffen komt een agent naarstig naar hem toe, wrijft eens in zijn ogen en telt het gezelschap dat van de Moto Guzzi stapt. Enigszins verontwaardigd roept hij dat dit zomaar niet kan, iets te maken met een te zware belading, verminderde remcapaciteit en te weinig toezicht op de kinderen tijdens de rit. Onze huisvader annex motorrijder pareert de aanval met een niet overdreven belading van slechts 240 kilo, een omgebouwd geïntegreerd remsysteem en een voor vier personen geschikte intercom. De geïrriteerde agent komt er niet meer uit en hij laat het groepje gaan met het verzoek dan toch maar vooral voorzichtig te rijden. Dat was toen, in de loop der tijd is er echter veel veranderd. Was het vroeger algemeen geaccepteerd dat de kleine weggestopt tussen pa en ma op de buddy zat, tegenwoordig zal een agent veel minder coulant zijn dan bij de hierboven beschreven en waar gebeurde situatie. De wet is gedeeltelijk aangepast en er zijn vandaag de dag toch wel wat regels waar je je bij het vervoer van kinderen op de motor aan dient te houden. Met een kind in een harnas voor je buik kun je rekenen op een fikse prent van oom agent en omdat er maar twee sets voetsteunen op een motor zitten, mogen er logischerwijs ook maar maximaal twee personen op zitten. Toch is er strikt genomen in de wegenverkeerswet geen enkel artikel opgenomen omtrent het vervoeren van kinderen. Een minimum leeftijd voor kinderen is er, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Luxemburg waar de grens is gesteld op 12 jaar, domweg niet. Dat wil echter niet zeggen dat kinderen vogelvrij zijn verklaard waar het op meerijden op de motor aankomt. De kleine moet namelijk voldoende controle over zijn lichaam hebben om zich goed vast te houden, evenals de garantie van een veilige zitplaats. Want ondanks dat er wettelijk gezien misschien niets is geregeld voor de jongsten der aarde, kan een agent altijd terugvallen op Artikel 5, het beruchte kapstokartikel waar Koos Spee altijd zo vol overgave over rept. We citeren: ‘Het is een ieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd’. Een artikel dat voorvelerlei uitleg vatbaar is en dus is het zaak om veilig en goed voorbereid op weg te gaan. En dat het hier niet draait om het voorkomen van een boete, maar dat de veiligheid van het passagiertje voorop staat mag voor zich spreken.Voorafgaand aan het rijden is het ook raadzaam om wat basisregels door te nemen met betrekking tot het op- en afstappen, evenals het actief meerijden (en leunen).Dan de plaats, het lijkt een inkoppertje maar zet een kind nooit voor je op de motor. Dit is niet alleen verboden, het beperkt ook je vrijheid van handelen en het zicht naar voren en op je instrumentenpaneel. Bovendien moet je er niet aan denken wat er bijvoorbeeld bij een noodstop allemaal zou kunnen gebeuren. Eveneens voor de hand liggend is een deugdelijke outfit. Die omvat uiteraard een gekeurde, goed passende en veilig vastgemaakte helm, laarzen tot over de enkels, een jas en broek met de nodige protectie (CE-gekeurd) en goede handschoenen met bescherming. Kijk voor je weg gaat ook of het kind goed bij de voetsteunen kan (monteer desnoods highway bars), zorg dat hij/zij zich goed kan vasthouden en dat er voldoende steun in de rug aanwezig is. Dit laatste niet alleen omdat het comfortabeler is, maar belangrijker is dat het kind niet achterover van de motor valt wanneer hij/zij wordt overmand door slaap. Daarnaast zou je ook de aanschaf van een zogenaamde Buddy Belt kunnen overwegen. Een riem met handgrepen die je om je middel gespt en waar het kind zich aan vast kan houden. Die zal zich dan veiliger voelen en ook minder snel vermoeid raken. Wat je beslist nooit moet doen is het kind met een riem of gordel aan jezelf of de motor vastmaken, zoals je dat een enkele keer nog wel eens ziet. Werkt weliswaar prima zolang je rijdt, maar je hoeft geen diepgaand inlevingsvermogen te hebben om voor te stellen wat er gebeurt bij een valpartij. De hamvraag in dit hele verhaal is natuurlijk wanneer is een kind oud genoeg om mee te gaan op de motor? Een éénduidig antwoord kun je hier natuurlijk nooit op geven, geen kind is immers hetzelfde. Het komt dus eigenlijk allemaal op je eigen gezonde verstand aan, waarbij je rekening moet houden met een aantal elementaire zaken. Een peuter is zich nauwelijks bewust van wat er allemaal gebeurt, kan nooit volledig op eigen kracht op de motor blijven zitten en heeft al helemaal geen benul van zaken als overhellen, remmen en accelereren, en de rijtechnieken die daarbij komen kijken. Niet meenemen daarom. De politieman die motorvriend Gerard zo belerend toesprak zou met artikel vijf in de hand ruim voldoende redenen hebben gehad om niet alleen verder rijden te verbieden, maar ook een hele dikke bon uit te schrijven, zo niet het rijbewijs in beslag te nemen. Sowieso al voor het vervoeren van een passagier voor op de motor, maar een kind van net één jaar achterop de motor plempen is voor nagenoeg elke rechter voldoende voer voor om grote vraagtekens te zetten bij je rijgeschiktheid.Zelfs als de kinderen al wat ouder zijn, wordt het er allemaal niet makkelijker op. Zoiets als ‘Het handboek voor veilig vervoer van minderjarigen per motorfiets’ is er immers niet. Aan de ouders de nobele taak en zware verantwoordelijkheid om te beoordelen of de jonge telgen klaar zijn voor de geneugten van het motorrijden. Het zal niemand verbazen dat het inzicht van de opvoeders en die van de hoeders der wet elkaar daarbij flink kunnen bijten. Een freelance redacteur maakte afgelopen zomer samen met zijn vierjarige zoon probleemloos een meerdaagse toer door Duitsland. Achteraf besloot hij toch maar eens bij de politie te polsen wat hun standpunt in deze was en die toonde zich behoorlijk kritisch, met name over de leeftijd van de kleine. Ook verkeersexperts van een organisatie die zich bezig houdt met veiligheid van tweewielers hadden zo hun twijfels. Kinderen in de lagere schoolleeftijd kennen volgens hen erg grote verschillen in ontwikkeling en zijn daardoor nogal onberekenbaar. “Het verdient daarom de aanbeveling erg voorzichtig te blijven”, was hier het commentaar. Geen bijster verhelderend advies, maar wel de waarheid als een koe.In alle gevallen moet voorzichtigheid en veiligheid voorop staan. Zelfs als je oudere kinderen meeneemt van wie je mag verwachten dat ze hun angsten en gevoelens duidelijk kunnen uiten. En die geestelijk en lichamelijk in staat zijn goed te reageren op een precaire situatie als bijvoorbeeld een noodstop. Bovendien moet het kind ook blindelings vertrouwen hebben in degene die voor hem zit. Om dit vertrouwen te winnen is het van belang dat je je beseft met een kind van doen te hebben en niet een kleine volwassene. De kleintjes vinden zo’n compacte machine natuurlijk bijzonder interessant, maar zodra ze erop zitten en deze in beweging komt bekijken ze het ineens met heel andere ogen. Tests hebben uitgewezen dat hoe rustiger je rijdt, dus niet agressief gas geven en remmen, hoe eerder je het hart van de minipassagiers weet te veroveren. De speelgoedwinkels staan bol van mooie natuurgetrouwe modellen van bont gestickerde racers, maar in het echte leven geven kinderen toch de voorkeur aan het betere toerwerk. Met klein grut achterop heb je alles met behulp van gashendel en remmen helemaal zelf in de hand om het de kleine naar het zin te maken. En hier geldt dus een duidelijke aanbeveling: rustiger is beter!Ook zitten kinderen lichamelijk anders in elkaar dan volwassenen (open deur). Door hun kleinere massa en dunner vetweefsel krijgen ze het sneller koud dan een volwassene en dus hebben ze absoluut een efficiënte uitrusting nodig. Het aanbod is tegenwoordig behoorlijk ruim, toch zijn er her en der wel wat kanttekeningen te plaatsen.Iedere helm die in Nederland wordt verkocht, dus ook kinderhelmen, moet ECE 22.05 gekeurd zijn. Ze voldoen dus aan dezelfde norm als ‘volwassen’ helmen, maar helaas wordt er uit kostenoverweging door fabrikanten vaak afgezien van een kleine, op maat gemaakte helmschaal. In plaats daarvan wordt dezelfde schaal als voor de grote helmmaten als basis gebruikt en opgevuld met een extra dikke binnenschaal. Dan is het gevaar dat een helm bij een val afglijdt veel groter.Deze benadering brengt echter ook een ander nadeel met zich mee, het gewicht. Een kinderhelm zou idealiter niet meer dan duizend gram mogen wegen. Bij integraalhelmen kan dit streven eigenlijk alleen gehaald worden door het gebruik van carbon, maar dat is te duur voor deze prijsgevoelige markt. Zeker omdat een kind in de groei helmen bij de vleet verslijt. Dus wordt vaak gekozen voor een jethelm, omdat bij het gebruik door kinderen elke gram telt. Ook moeilijk wordt het bij de CE-protectoren in kleding, omdat de testnormen zijn gebaseerd op volwassenen. Kinderen hebben echter minder massa met als gevolg dat de meeste protectoren in verhouding te hard zijn uitgevoerd, bij een laag gewicht van onder de 30 kilo doen ze hun werk daardoor maar matig. Wat de kleding zelf betreft valt er minder te klagen: de slijtvaste buitenlagen en waterdichte membranen zijn meestal net zo goed als bij de kleding van volwassenen.Ook goed ingepakte kinderen moeten als bijrijder nog altijd goed hun best doen. Zo moet de kleine duopassagier zich behoorlijk uitstrekken om vanachter de brede rug voor hem iets van het verkeersgebeuren voor hem mee te krijgen. En dat kost kracht. Vooral de bij een kind wat minder ontwikkelde hals- en nekspieren worden alleen al door de rijwind hierbij extra belast. Bovendien is bij een kind het hoofd in verhouding met de rest van het lichaam veel zwaarder dan bij een volwassene. Komt daar dan ook nog het gewicht van de helm bij kan het gevaar van overbelasting ontstaan. En de geest is bij een passieve houding ook niet altijd even gewillig. “Het uithoudingsvermogen van kinderen is kleiner, dus moet je als rijder regelmatig controleren of de kleine passagier nog wel bij de les is”, aldus een geraadpleegde sportarts. Hij wijst er op dat het vermogen van een kind om mee te rijden getraind kan worden door motoriek- en coördinatieoefeningen. Met andere woorden, sportieve kinderen kunnen theoretisch eerder achterop.Een inschatting van wat ouders van hun kinderen, gerelateerd aan leeftijd en volwassenheid, mogen verwachten vind je in het kader ‘Tips voor toeren met kinderen’ op pagina ??.Nu kun je je ook afvragen of kinderen überhaupt iets op een motor te zoeken hebben. Want anders dan bij een auto wordt je bij een aanrijding niet beschermd door een kreukelzone, veiligheidsgordel of airbag. Hoe roze de bril ook is waarmee je de zaak bekijkt, de risico’s zijn naar verhouding veel groter. Toch vind je in de statistieken gelukkig maar weinig gevallen terug van kinderen die gewond raakten bij een motorongeval. Dat is enerzijds een gevolg van dat maar weinigen überhaupt een kind mee achterop nemen en is dat wel het geval, dan wordt er bijzonder defensief gereden. Strikt genomen is er eigenlijk maar één manier om een kind echt veilig, in ieder geval net zo veilig als in een auto, te vervoeren, en dat is in een zijspan.Uiteraard gebruiken veel ouders hun gemotoriseerde tweewieler ook, bij voorkeur een kleinere scooter, om dagelijks de kinderen mee naar school te brengen. Met alle voordelen van dien: zuinig, snel, geen parkeerproblemen en milieuvriendelijker dan een auto. De meeste ritten echter zijn nog altijd toerritten in het weekend en dus moet er een keus gemaakt worden tussen gevaar en plezier. Die risicofactor valt overigens alleszins mee, er gebeuren bijvoorbeeld procentueel gezien meer ongelukken met kinderen tijdens het skiën, zeilen of andere intensieve sporten. Bij paardrijden kinderen is dat risico enigszins vergelijkbaar met motorrijden, waarbij bij beide activiteiten wel geldt dat als er sprake is van een val, de gevolgen meestal groter zijn dan bij andere vrijetijdsbestedingen. Toch kunnen we ook hier stellen dat dit aantal relatief erg laag is.Het motorrijden met kinderen krijgt over het algemeen weinig aandacht. Het internet staat bol van informatie over een breed scala aan motorgerelateerde onderwerpen, maar over rijden met kinderen zul je weinig vinden. Er is bijvoorbeeld geen kinder motorforum en eveneens ontbreekt er een lobby van ouders die veelvuldig met de kinderen op stap gaan en de praktische informatie daaromtrent met anderen willen delen. Op enkele incidenteel ingezonden stukken na dan. Kinderen op motoren is binnen de gemeenschap van motorrijders eigenlijk ook een controversieel onderwerp, iets dat ook vaak staat te lezen in ingezonden stukken aan motorbladen. De algemene strekking: kinderen mee? Geen probleem, maar pas dan wanneer de kinderen oud en rijp genoeg zijn en het zelf ook graag willen. En ook pas dan als de eisen en wensen van rijder en kind elkaar nergens bijten. Niks mis mee, dit heeft namelijk ook tot gevolg dat de meeste vaders en moeders die uiteindelijk de kroost meenemen, over het algemeen heel goed weten wat ze doen en bijzonder voorzichtig en weloverwogen te werk gaan.Hoewel we mogen aannemen dat Gerard uit het begin van ons verhaal altijd zeer zorgvuldig voorbereid met zijn dochters op pad ging, zal zijn gedrag tegenwoordig maatschappelijk gezien maar weinig draagvlak hebben. We kunnen ons afsluitend dan ook afvragen waar nu eigenlijk de winst zit van het meenemen van kinderen op de motor? Een éénduidig antwoord op deze vraag is er niet. Hoeft ook niet, want het is vaak gewoon een kwestie van een onderbuikgevoel. Doe gewoon even je ogen dicht en probeer je te herinneren: wat voelde je toen je als klein jochie of meisje voor de eerste keer bij zo’n prachtige machine stond? En hoe voelde het toen je er voor het eerst op mocht zitten? En herinner je je nog dat fantastische gevoel tijdens je eerste rit, als kind of als volwassene? Laat die gedachten maar even de vrije loop, dan herinner je je vanzelf weer waarom een kind zo graag mee wil op de motor!________________________________________[MRD SEITE 102-103]Kind en motorfietsVeel zaken zijn de revue gepasseerd, maar nog nooit is er een fabrikant geweest die een bepaalde motorfiets uit haar aanbod als ‘bijzonder kindvriendelijk’ aanprees. Is natuurlijk niet vreemd want niemand zal bij het uitzoeken van zijn of haar motor uitgaan van de wensen van de kinderen. Maar het is natuurlijk best interessant om te kijken welk type motorfiets de kleintjes het meest aanspreekt, en welke ze absoluut niet zien zitten.Met welke motor ga je graag uitgebreid toeren en met welke ‘coole’ machine word je het liefst van school opgehaald? Wij namen de proef op de som en onderwierpen zes verschillende motoren aan een test met kritische kleine testrijders achterop.Supersport“De motor ziet er cool uit, maar ik glijd wel steeds naar voren van de gladde bekleding af, en dat doet een beetje zeer. En ik ben steeds bang om er vanaf te vallen.” Supersnelle kanonnen als bijvoorbeeld deze nieuwe Yamaha R1 stuiten bij de achtjarige toekomstige motorrijders wel op een stevige portie kritiek. Nee, dit is duidelijk geen motor voor het vervoer van kinderen. De hoge zitplaats en de zelfs voor korte kinderbeentjes nog knap hoog gemonteerde voetsteunen lijken alleen op het eerste gezicht kindvriendelijk. Het kind hangt de berijder in de meest zuivere zin van het woord om de nek en behalve aan de jas voor hem is er nergens houvast. Ook de uitgesproken vibraties van de R1 zorgen voor flinke klachten. Ook voor de rijder is het niet altijd een pretje, het topvermogen van 180 pk moet immers in toom worden gehouden en dat roept zelfs bij de meest ervaren rijders van tijd tot tijd stresshormonen op. Je zult je moeten beperken tot een erg ingehouden rijgedrag, net boven stationair dus, en daaraan beleef je in een ‘ready-to-race houding echt weinig lol.Conclusie: bittere tranen en stevige scheldwoorden na een lange rit vallen je ten deel. Voor een uiterst kort ritje naar de ijscoboer door zijn hoge coolfactor wel de aangewezen machine.AllroundAllrounders zoals de Yamaha XJ6, pronken niet met topvermogen, zijn niet opdringerig en zijn vanuit de optiek van sommige motorrijder ook niet het summum van styling. Ze blinken op geen enkel vlak echt uit, maar kunnen eigenlijk van alles wat. En juist deze eigenschappen zijn voor kinderen ruim voldoende. Het grootste voordeel is dat de berijder bij een beschaafde vermogensopbouw niet steeds hoeft op te letten of achterop alles nog wel in orde is. De compacte afmetingen van dit type motorfiets zorgen er niet alleen voor dat het kind gemakkelijk op en af kan stappen, maar ook dat speciale manoeuvres als bijvoorbeeld het keren voor de school een stuk gemakkelijker gaan.Petje af voor de lekker groot uitgevallen buddy waarop het kind niet naar voren glijdt. En zelfs het meest conventionele uiterlijk wordt door de kleintjes nog als positief beoordeeld. Terwijl kinderen in de dierentuin zich meestal staan te vergapen aan woeste tijgers en gevaarlijke krokodillen, kiezen ze als huisdier toch een aaibare hamster. Net zoals ze bij motoren de voorkeur geven aan de modellen die zich op de weg handtam gedragen.Conclusie: na een volledig stressvrije testronde overheerste bij alle partijen het enthousiasme. De gulden middenweg in motorland geldt als de top in de belevingswereld van kinderen.FunFunbikes als de KTM 990SMT vertonen het temperament van een supersport maar boezemen in tegenstelling tot de laatste geen angst in. Vooral de rechte zitpositie geeft exact dat veilige gevoel dat voor jonge passagiers onmisbaar is. Sterke vibraties en lastwisselreacties worden dan zelfs als “leuk, een beetje als op een trampoline” ervaren. Rijders zijn enthousiast over het goede gedrag bij een hellingshoek van de KTM dat ervoor zorgt dat de kleine bijrijder na een korte gewenningstijd ook actief mee de bocht in gaat. Net als op een supersport kan je het niet maken om met een kind achterop het volledige vermogen van de motor uit te melken, zelfs niet voor heel eventjes. Blijft dus het gevoel van ‘ik wil, ik kan, maar ik mag niet!’. En liefhebbers van klassieke modellen zullen blij zijn dit te horen, want tijdens de schoolpleinverkiezing valt de funbike op het gebied van uiterlijk door de mand: plastic, ziet er rommelig uit, hij kijkt boos, het lijkt wel van Playmobil. Een mening die overigens veel vaders met de jongere garde delen.Conclusie: funbikes scoren dankzij de ontspannen zithouding wel veel sympathiepunten, zowel bij groot als bij klein. De coolfactor os echter nul komma nul.CruiserComfortabel maar voor sportieve karakters wel een beetje saai. Maar van te weinig rijdynamiek heb je met een kind achterop niet snel last. Treeplanken die te vroeg aan de grond komen, weinig pit bij hogere toeren en een passieve zithouding als thuis op de bank, zijn bij echte cruisers zoals de Yamaha XVS950 namelijk prima begrenzers voor mogelijke overmoed. Als je zo samen gaat toeren kom je allebei aan je trekken: de berijder kan net zo rijden als hij solo zou doen, het kind zit gemakkelijk, rechtop en kan naar voren, achteren, links en rechts kijken. Zo krijgen de kleintjes veel mee van wat er om hen heen gebeurt en ook langere afstanden zijn duidelijk veel relaxter voor beiden. De lage zitpositie vergemakkelijkt het op en afstappen en de kleinere grondspeling geeft de kleintjes een goed en veilig gevoel, wanneer je een keer het gas wat verder open draait zul je weinig protesten horen. Hoewel de makers van de XVS950 duidelijk mikken op een wat ouder publiek vinden kinderen deze cruiser veel cooler dan sportieve buikschuivers. Conclusie: hoezo een motor voor oude heren van dage? Als het jonge volk het voor het zeggen zou hebben (en al over een rijbewijs zou beschikken), dan werd de chopper een topper.AllroadOffroad? Vergeet het maar, want zowel opgroeiende als reeds opgegroeide passagiers vinden dat helemaal niks. Maar ook op nog als avontuurlijker ervaren gravelwegen voelen allroads als de XT660Z Ténéré zich prima thuis. Daar, ver weg van het drukke stadsverkeer, is de funfactor met kleine bijrijders groot, want per slot van rekening zijn allroads met hun lange veerwegen prima uitgerust om elke oneffenheid baas te worden. De kleintjes zitten voor het gevoel erg hoog en kunnen zelfs op de cockpit kijken (“Papa je reed net 90, ik heb het zelf gezien!”). Of deze vorm van controle gewenst is, moet je zelf maar uitmaken, maar een goed beheersbare motor door voldoende vermogen, laag gewicht en het brede stuur is met een kind achterop zonder twijfel een groot voordeel. In de praktijk presenteren zich wel bij het opstappen al problemen, want om op de hoge buddy te komen moet je een goede klimmer zijn. De ‘Bonsai’ passagiers ervaren de ééncilinder wel erg “trillerig” en het omvalgevoel in bochten (dit type motor heeft nu eenmaal een erg hoog zwaartepunt) wordt nogal storend gevonden. Zo vallen de voordelen weg tegen de nadelen, voor een rustige rit met een kind achterop is dit type motor maar beperkt geschikt.Conclusie: van de verharde weg af het zand in is sowieso taboe, maar ook een rit op de normale weg roept gemengde gevoelens op. TourEen bagagesysteem dat de kleine passagier omsluit geeft zowel kind als berijder een groot veiligheidsgevoel, zelfs als het wat harder de bocht door gaat. De kleine meerijders beoordelen dat als bijzonder prettig, door de aanwezigheid van koffers is de angst om eraf te vallen helemaal weg. Ook prijzen ze de comfortabele plaats achterop de hemel in. “Zo fijn dat ik bijna in slaap viel!”. Het uiterlijk? Nou ja, laten we het er maar op houden dat je ze er niet mee van school hoeft te halen. “Ziet er toch wel maf uit zo met die koffers aan de zijkanten en hij is ook een beetje saai.”Over een andere eigenschap zijn zowel de grote als kleine motoristen het roerend eens: voor lange tochten door het groene achterland is de Triumph Sprint ST de ideale motor. Je komt lekker vlot vooruit en eigenlijk voel je je op deze motor steeds “supercool”. Conclusie: in de roos! Loopt als op rails, is comfortabel en scoort maximale punten tijdens de rit. Maar staat hij op de parkeerplaats, dan keuren de kleintjes hem geen blik waardig.________________________________________[MRD SEITE 109: TOUREN MIT KINDERN]Tips voor toeren met kinderenGeen discussie mogelijk: baby’s en peuters hebben op een motorfiets niets te zoeken. Vanaf de kleuterschoolleeftijd kunnen ouders beter inschatten wanneer hun kroost rijp is voor een eerste motorrit. De verantwoordelijkheid is groot en niet overdraagbaar. Een kleine leidraad kan misschien helpen om fouten en frustraties te vermijden.Leeftijd 3 tot 7 jaarOntwikkelingKinderen in de jongste lagere schoolleeftijden hebben een beperkte visuele waarneming, het zogenaamde perifere zien is niet te vergelijken met volwassenen. Met andere woorden, ze nemen alleen het centrale gedeelte voor zich waar en zien niet wat er links en rechts voor hen gebeurt. De kleinsten zien bovendien alles ook nog eens uitsluitend vanuit eigen perspectief. Zien ze bijvoorbeeld een naderende auto, dan gaan ze er van uit dat die hen ook ziet. In deze leeftijd kan je er nog niet van uitgaan dat een kind het verkeersgebeuren ook volgt, goed inschat en ondanks gemaakte afspraken rustig blijft zitten. Ook bestaat het gevaar dat hij of zij gewoon achterop de motor in slaap sukkelt.VoorbereidingKan het kind gemoedstoestanden in woorden uitdrukken (“Ik ben moe”, “Ik ben bang”, enz.)?Begrijpt het afgesproken tekens zoals kloppen op de rug of dijen van de bestuurder? Bij het meerijden achterop een motor in de zogenaamde fietszit (benen aan weerszijden van de motor) moet een kind minstens 30 minuten stil kunnen zitten en motorisch helemaal fit zijn. Altijd de helmtest uitvoeren: kind op een vlakke ondergrond leggen met de schouders plat op de grond, waarbij het hoofd (in de helm) en de nek vrij moeten blijven van de grond. Heeft het kind moeite de helm minstens 30 seconden van de grond te houden, dan is deze te zwaar. Blijf dan toch maar liever thuis.OnderwegIn het begin eerst alleen wat rondjes op de parkeerplaats draaien, daarna korte tochtjes van 5 tot 10 minuten maken over kleinere wegen met weinig verkeer en niet te hard (30 tot 60 km/uur is snel genoeg) van stapel lopen. Lukt dat allemaal goed, dan mag je langere tochten maken, maar niet meteen stukken van langer dan een kwartier rijden. De oplettendheid van het kind moet je regelmatig testen door een vorm van contact, het liefst natuurlijk via een intercomsysteem. Reageert het kind niet naar wens, dan de rit onmiddellijk afbreken.Leeftijd 8 tot 11 jaarOntwikkelingKinderen in de hogere lagere schoolleeftijd hebben intussen geleerd langere tijd stil te zitten (voor draaikonten blijft een motor taboe!) en zijn oud en wijs genoeg om zich verbaal te uiten. Toch zijn ze nog maar beperkt ‘toergeschikt’. Er zijn nog een paar kleine details waar de motorrijder rekening mee moet houden. Het gehoor bijvoorbeeld is pas vanaf een jaar of twaalf helemaal ontwikkeld, voor die tijd kunnen kinderen geluiden nog niet helemaal juist interpreteren. Het geluid van de motor wordt door het kind anders waargenomen en deze kan dat, in tegenstelling tot de berijder, als onaangenaam en storend ervaren. Ook vindt een kind in deze leeftijdsgroep een helm vaak nogal beklemmend.VoorbereidingZet technische basiszaken nog even op een rijtje: de uitlaat is heet en het blok veroorzaakt trillingen. Laat het kind eventueel zelf ongeveer uitleggen wat er tijdens remmen en accelereren gebeurt en wat er bij een evenwichtsvoertuig allemaal om de hoek komt kijken. Je kan een kind bijvoorbeeld op een kleine stoel zetten en de hellingshoek simuleren. Het kind moet zichzelf kunnen aankleden en de helm opzetten, maar de berijder moet wel goed controleren of het kind op de goede manier achterop zit. Spreek tekens af en neem ze door. Maak een afspraak waar je heen wilt gaan (dierentuin, ijssalon of pretpark) en zorg ervoor dat je zeker weet dat het kind zo’n rit op de motor echt ziet zitten (“Wil je echt niet liever met de auto?”). Blijft de motor voor het kind eerste keus, dan gaan met die banaan.OnderwegIedere 15 of 20 minuten een korte pauze houden en proberen de totale rijtijd zowel heen als terug binnen een uur te houden (bij meer ervaren meerijders kan je dat natuurlijk zelf wel inschatten). Geen moeilijke, zware route kiezen, vrij uitzicht naar links en rechts is beter geschikt dan nauwe corridors door bijvoorbeeld bossen. Door relaxed over het platteland te cruisen en niet teveel te schakelen beperk je de lichamelijke en geestelijke stress bij je kleine buddy. Belangrijk, tijdens pauzes de gereden route even doornemen, vragen wat er goed of slecht ging en wat het kind verder nog is opgevallen. Dan voelt je kleine passagier zich serieus genomen.Leeftijd 12 tot 15 jaar.OntwikkelingBeginnende pubers kunnen zich dan wel vanaf een jaar of 14 volledig concentreren, vaak zijn ze al eerder zowel lichamelijk als geestelijk ver genoeg om ook tijdens lange ritten een goede motorpassagier te zijn. Ze kunnen anticiperen op wat er om hen heen gebeurt en ze zijn in staat om gevaarlijke situaties in hun hoofd te evalueren.Het enige gevaar schuilt in de bij sommigen aanwezige puberale opstandigheid waardoor aanwijzingen van de berijder worden genegeerd of de passagier op een andere manier de kont tegen de krib gooit. Waar op andere terreinen pubers soms het gevaar en proeven van moed opzoeken, mag dit bij een rit achterop een motor nooit getolereerd worden.VoorbereidingTot op welke hoogte kan een motorrijder zijn enthousiasme op een jongere overdragen? Zelfs als de jonge passagier een echte sportfreak is hoeft hij nog niet persé zin te hebben urenlang stil te blijven zitten achterop een motor. Dat moet dus wel even in een goed gesprek duidelijk worden gemaakt, net zoals het doel en de route van de geplande rit. Ook mogelijke gevaarlijke situaties voor de rit toch even doornemen, zoals wat te doen als een bocht toch onverhoopt anders loopt dan verwacht. Bij de wat oudere kinderen geldt dezelfde regel als bij de kleintjes: hun wens is jouw bevel, en nee is nee.OnderwegHele dagen of meerdere dagen achter elkaar onderweg zijn mag nu geen probleem meer zijn, als de passagier dat tenminste ziet zitten. Maar erg lange snelwegritten kan je beter blijven vermijden. Jongeren hebben in de regel genoeg kracht en uithoudingsvermogen, soms zelfs meer dan menig volwassene. Afwisselende routes met swingende bochten zijn favoriet en houden de jonge meerijder goed bij de les. Toch regelmatig pauzeren en genoeg eten en drinken, anders verslapt de concentratie en lichaamsspanning. Dus geen marathonritten, anders kan een plezierrit zomaar tot een marteling worden en daar zit niemand op te wachten.[Unterschrift]Aanvullende middelen voor een solide en veilige zit zoals een kinderzitje of gordel met handgrepen voor kleine handjes zijn afhankelijk van de leeftijd een prima hulpmiddel tijdens het rijden.________________________________________[KASTEN KINDERAUSRÜSTUNGEN, NICHT ALLE IN MOTORRAD GEBRAUCHTE KASTEN VERWENDET]KINDERUITRUSTINGENVerheugende stap voorwaarts, de laatste jaren heeft de ontwikkeling van kinderhelmen en -motorkleding niet stil gestaan. Er is meer keus, de kwaliteit heeft een positieve impuls gehad en ook het dealernetwerk waar je voor de kids terecht kunt is veel groter. Blijkbaar hebben fabrikanten deze doelgroep eindelijk ontdekt. Minder geschikt, maar wel populair zijn extreem voordelige jacks in racestijl die eigenlijk alleen maar modieus zijn. Over het algemeen bevinden de kinderuitrustingen zich tegenwoordig als het gaat om weersbescherming en veiligheid op een behoorlijk niveau. Onderstaand een beknopt overzicht van wat er allemaal te halen is en waar je op moet letten.LaarzenEen eerste vereiste aan goed motorschoeisel is natuurlijk dat ze comfortabel moeten zitten. Begint het onderweg te knellen dan wordt niet zelden de reis vroegtijdig afgebroken. Praktische en relatief goedkope vrijetijdsschoenen zoals de City Limit van Büse geven door hun neusprotectie dan wel betere bescherming dan een setje luchtige gymschoenen, toch doe je er beter aan te kiezen voor echte volwaardige leren motorlaarzen met een stijve, hoge schacht en scheenbeenversteviging zoals deze Drive Youngster van Polo (€ 59,95 exclusief verzendkosten). Zoek je het liever in de sportieve hoek, dan kun je onder andere terecht bij het Italiaanse Styl Martin, die deze Speed Jr S1 (maten 29 t/m 36) in haar assortiment heeft. In zes hippe kleuren voor € 109,95 (info: www.nerons.nl). Houd er wel rekening mee dat het totale aanbod aan goede motorlaarzen in kindermaten helaas nog steeds aan de magere kant is. Meestal hebben de kleintjes bij het aantrekken een helpende hand nodig bij het goed afsluiten van de laars en het goed instoppen in de broek.HelmenOok wat helmen betreft ligt het accent naast bescherming grotendeels op het draagcomfort. Dit komt doorgaans in het geding wanneer het gewicht van de helm te hoog is. Vaak een gevolg van het feit dat een fabrikant een ‘volwassen’ buitenschaal als basis gebruikt en een kindermaat realiseert door deze eenvoudigweg op te vullen met een extra dikke binnenschaal inclusief voering. Dit gaat dan wellicht niet ten koste van de beschermende eigenschappen van de helm, maar wel in grote mate van het draagcomfort. Stilstaand valt het nog wel mee, maar rijdend voelt de helm al na een paar kilometer door de optredende zijdelingse krachten loodzwaar aan. Gelukkig is er tegenwoordig een redelijk ruim aanbod van op maat gemaakte (lichtgewicht) kinderhelmen, variërend van de standaard integraalhelm, tot cross-, jet- en zelf systeemhelmen. En uiteraard met de meest sprankelende motiefjes erop gepenseeld.HJC CL-14Y MushKwaliteit, uitrusting en ventilatie zijn prima in orde; thermocomposiet buitenschaal; anti allergische binnenvoering, snelsluiting; maten S; opgegeven gewicht 1300 gram.Info: www.splashdesign.euPrijs: € 109,95AIROH Mr. Cross X1Flitsende en populaire crosshelm; thermocomposiet buitenschaal; matenspectrum van XXS tot en met S; opgegeven gewicht 1100 gram.Info: www.jopa.nlPrijs: € 119,95CABERG Rhyno JuniorGeen lichtgewicht, maar als systeemhelm een goed compromis tussen de soms als benauwend ervaren integraalhelm en een luchtige jethelm; thermocomposiet buitenschaal; matenspectrum van XXXS tot en met S; opgegeven gewicht 1350 gram.Info: www.motana.nlPrijs: € 169,00HELD CartoonSpeelse en voordelige glasfiber-kevlar helm; gewicht met 1300 gram hoger dan opgegeven; matige ventilatie; matenspectrum van XXXS tot en met XS; opgegeven gewicht 1150 gram.Info: www.held.dePrijs: 104,95HandschoenenDe keuze is reuze, het aanbod van kinderhandschoenen varieert van kwalitatief uitstekende leren sporthandschoenen (bijvoorbeeld de Kid’s Race van Held) tot aan goed beschermende, waterdichte allweather handschoenen (o.a. Probiker PR-1 van Motozoom). Naast de aanwezige protectie en andere veiligheidsfeatures verdient de binnenvoering bij het aanpassen wat extra aandacht. Vooral bij veelzijdige textielhandschoenen wil deze nogal vaak verschuiven wat het aan- en uittrekken tot een ware geduldzaak maakt. KledingGoede textielen kleding moet in eerste linie aan dezelfde eisen voldoen die je aan je eigen uitrusting stelt. Dat betekent dus robuust, ademend en waterdicht (buiten)materiaal, een goede pasvorm, hoogwaardig draagcomfort (let ook op de aanwezigheid van een verbindingsrits en anti-slip materiaal op het achterwerk) en een rijke veiligheidsuitrusting. En aan dat laatste wil het nog wel eens schorten. Volwassen outfits zijn doorgaans standaard uitgerust met CE-gekeurde protectoren bij in ieder geval schouders, knieën en ellebogen, maar bij kinderjacks en –broeken moet je deze er vaak los bijkopen. Wat ook belangrijk is zijn de stelmogelijkheden van het pak. Sommige fabrikanten bieden combi’s aan met variabele arm- en beenlengte. Handig, want zo hoef je niet na iedere groeispurt van de kleine telg weer op zoek naar een nieuwe outfit. Een goede textielen combi is er al vanaf een kleine honderd euro, maar reken eerder op een bedrag rond de 150 euro. In het leerHelemaal in het leer. Moeilijk je bij mooi weer helemaal in stijl te kleden, want het aanbod in de markt is erg klein. Sportfreaks rusten hun kroost uit met het zeer edele en erg solide ééndelige rundleren raceoverall Albacete Kids (maten 134 t/m 164 ) van IXS. Maar met een (richt)prijskaartje van ongeveer € 685,00 (info: www.nerons.nl) valt deze voor velen ongetwijfeld buiten het budget, hij is dan ook mede bedoeld voor piepjonge coureurs zoals je tegenkomt bij de pocket- en minibikes. De echte wat ruigere minibikers houden dan meer van de swingende tweedelige Highway 1 Kids van Motozoom (broek € 59,95, prijs jack niet bekend).RugprotectorenNatuurlijk erg belangrijk om letsel aan rug en wervelkolom bij een val te voorkomen. Ze zijn er in verschillende uitvoeringen, bijvoorbeeld als insteekmodel (Polo Safe-Max € 19,95 exclusief verzendkosten), maar ook als harnas uitvoering (IXS Pro Back Kids € 74,95). Let bij de koop goed op de maatvo