MotoGP techniek – Aerodynamica
Aerodynamica staat voor ‘de uitleg van de manier waarop lucht om een voorwerp in beweging heen beweegt’, en motorrijders hebben er voortdurend mee te maken. In de MotoGP is het inmiddels een heel belangrijke factor. Wist je bijvoorbeeld dat motorfietsen met méér luchtweerstand juist daarom soms sneller zijn?
De totale weerstand die een rijdende motorfiets ondervindt, wordt hoofdzakelijk gevormd door de luchtweerstand. De wrijving van de lagers, ketting en banden is eigenlijk alleen bij lage snelheden van invloed. Zodra de snelheid oploopt, moet voornamelijk de luchtweerstand worden overwonnen.
Lucht is verraderlijk, want omdat we het niet kunnen zien, zijn we geneigd te denken dat het ook niets weegt. Maar het gewicht van de lucht in bij voorbeeld de ruimte waarin ik dit artikel schrijf, zo’n 60 kubieke meter, is toch al gauw ongeveer 74 kilo. En het is precies dit, het feit dat lucht ook massa heeft, dat maakt dat er weerstand ontstaat als deze lucht door een rijdende motorfiets opzij wordt geduwd. Bovendien loopt deze weerstand niet eens mooi gelijkmatig met de snelheid op. Nee, de weerstand stijgt kwadratisch met het oplopen van de snelheid.
Het extra vermogen dat dan benodigd is om de topsnelheid te verhogen, stijgt daardoor dramatisch. Reken maar mee: als we van 100 naar 200 km/uur willen gaan, dus twee keer zo snel, dan is het daarvoor benodigde vermogen niet simpelweg ook dubbel zo groot, maar wel 2 x 2 x 2 = 8 x zo groot!
Dit maakt duidelijk dat er een serieus aantal pk’s bij moet om een MotoGP-motorfiets van 300 naar 320 km/uur te brengen. MotoGP motorfietsen tikken tegenwoordig topsnelheden van meer dan 350 km/uur aan, terwijl de gemiddelde snelheid vaak rond de 160 km/uur ligt. Dat zijn snelheden waarbij de luchtweerstand al een grote rol speelt.