Mijn Trots – Tony Vreman

« Terug naar Mijn Trots
Al sinds zijn vroege jeugd is Tony Vreman (26) gebiologeerd door alles op twee wielen met een motor. Hoe kan het ook anders met een broer die crost. Als student zijnde moeten de centen aan andere zaken besteed worden, maar inmiddels staat eindelijk zijn eerste echte motor op de stoep: deze Kawasaki Z750R. “Alles wat ik van mijn eerste salaris had gespaard, ging letterlijk op aan de motor!”

“Op mijn veertiende had ik volgens mij al mijn eerste Puchje. Een crossbrommer waar ik samen met een oudere broer aan sleutelde. Hij is op een gegeven moment begonnen met motocross en toen waaide dat natuurlijk vanzelf over naar mij. Natuurlijk nam ik zijn crossmotor dan wel eens mee en zo ontstond de fascinatie voor de motor. Ergens rond zijn twintigste is hij ook op de weg gaan rijden en toen ik zag hoeveel hij van het rijden genoot, wilde ik dat helemaal zelf ook. Hij had zo’n KTM SMC690 en dat was de eerste wegmotor waar ik ooit op heb gereden, hoewel ik pas zeventien was trouwens. Nog bijna eraf gevlogen toen, dus dat was best een interessante ervaring zeg maar. Maar ook eentje die smaakte naar meer.”

“De kracht van zo’n ding, dat maakte echt impact. Toch heeft het rijbewijs eerst nog een tijdje op een laag pitje gestaan. Ik heb het nu drie jaar, al had dat er vooral mee te maken dat ik niet zo vaak examen wilde doen. Ik ben daarom afgereden met code 80 op mijn rijbewijs, waarna ik zonder extra examen het volledige A-rijbewijs kreeg. Nadat ik dat had, heb ik nog even getwijfeld om meteen een motor te kopen. Alleen studeerde ik nog en dat kostte al genoeg. Toen ik voor mijn stage naar Ghana moest, kwam ik er alleen achter dat de motoren daar op een heel ander prijspeil lagen. Voor 800 euro heb ik daar een 250 cc Suzuki gekocht, waarmee ik voornamelijk in de stad reed. Heerlijk, dat voelde bijna als een speeltuin, zo tussen dat drukke verkeer door manoeuvreren. Na zes maanden keerde ik terug naar Nederland en daar begon het meteen te jeuken. Ik heb continu een beetje naar een motor zitten rondkijken, maar met studie en op kamers zitten kwam het er gewoon niet van. En toen kwam corona er ook nog eens tussendoor, lag het ook weer even stil.”

“Afgelopen najaar moest het maar eens een keer echt gebeuren. Door corona kon je toch niet weg, ik was klaar met studeren, had inmiddels fulltime werk en dus leek de tijd er wel rijp voor. Alles wat ik van mijn eerste salaris had gespaard, ging letterlijk op aan de motor. Mijn broer had geen motor meer, die heb ik daarom overgehaald om er ook weer eentje te kopen. Eigenlijk zijn we weer samen begonnen met rijden. Ik was op zoek naar iets sportiefs, maar wilde geen supermotard. Zo’n ding is wel speels, maar met zo’n smal zadel ook wel erg spartaans. Meer dan vijftig kilometer rijden is niet echt comfortabel, en ik wil toch wel wat meer dan dat. Weekendjes naar de Eifel of zo, en later ook wel echte langeafstandsritten naar bijvoorbeeld Spanje. Voor een racer gold hetzelfde, daar zit je zo plat op, dat het op den duur ook afzien wordt, dus ik zocht een beetje naar een tussenmodel. Een naked dus, dat hele concept sprak me meteen aan. Met een beetje zoeken kwam ik uiteindelijk bij Kawasaki terecht, de ‘look and feel’ daarvan klopt gewoon helemaal. Ik heb ook proefgereden op een Honda CB, daar had ik alleen ook op gelest waardoor dat hele rijbewijsgedoe weer boven kwam. Dat zocht ik nu net niet in een motor. De Kawasaki heeft ook meer karakter vind ik, meer pit en echt uitstraling.”

“Alleen is de Z is er in veel uitvoeringen. Omdat het alleen al een tijdje geleden was dat ik motor had gereden, en ook nog niet zoveel ervaring heb, leek het me verstandig om een beetje bescheiden te beginnen. Zo kwam ik bij de Z750 terecht, wat ik ook gewoon een prachtig model vind. Dan wilde ik wel de R-uitvoering, want die zet op alle fronten net even een stapje extra. Ik was nog aan het rondkijken, toen mijn broer belde met de vraag of ik zaterdag met hem mee kon rijden, hij moest een motor ophalen. Ja, toen kreeg ik natuurlijk helemaal haast. Nog diezelfde week vond ik in Uithoorn een witte Z750R. Dinsdag na het werk meteen een proefrit gemaakt en dezelfde zaterdag dat mijn broer zijn motor kon ophalen, stond deze ook klaar. Vier maanden heb ik ‘m nu en ik heb er al behoorlijk wat kilometers op zitten. Het is echt een sprinter, is snel en ook best comfortabel op langere afstanden. Enkel op héle lange afstanden mis je toch wel wat comfort, en dat speelse van een supermotard. Wat dat betreft lijkt een Tracer 900 me de perfecte mix, sportief, maar toch ook wel dat speelse. Het kan maar zo dat dat mijn volgende motorfiets wordt. Maar dat is toekomstmuziek, eerst ben ik nog helemaal tevreden met deze. Ik heb weliswaar een auto van de zaak, maar hij zorgt ervoor dat ik niet meer kies tussen de auto of motor. Bij mooi weer is het rijden. Ik laat de auto ervoor staan!”