Mijn Trots – Tim Moddermans

« Terug naar Mijn Trots
Motorrijden kent voor Tim Moddermans alleen maar voordelen. Hij is op zijn Triumph Tiger 800 sneller op zijn werk, het is goedkoper en zeker niet minder praktisch dan een auto. “Ik moest in Doetinchem een hele grote houten kapstok ophalen, die was bijna een meter breed. Ik heb ‘m gewoon achterop de motor vastgemaakt en ben er mee naar huis gereden, dat ging prima!”

“Ik was 25 of 26 toen ik begon met motorrijden, aan het einde van mijn studententijd. Een paar vrienden van mij reden toen al een paar jaar en drongen aan dat ik ook eens een proeflesje moest doen. Op een industrieterrein heb ik toen zo’n soort ‘try-the-bike’ gedaan en een paar maand later besloot ik om mijn rijbewijs te halen. Ik was toen net klaar met mijn studie en had veel tijd over, dus ik heb in twee maand alles er doorheen geramd en zo had ik in het voorjaar van 2014 mijn rijbewijs. Voor vijfhonderd euro kocht ik via marktplaats een Honda CB650 Nighthawk, super oud ding natuurlijk, maar hij startte en reed prima. Een jaar later verkocht ik die Nighthawk en kwam er een Transalp, uit 1994. Samen met een kennis van me heb ik die een beetje aangepast, we hebben er een kofferrek voor gelast zodat ik twee jerrycans en bagage mee kon nemen. Dat najaar ben ik namelijk via Spanje, Portugal, Marokko en West-Sahara naar Dakar gereden. Erg vet om zo’n reis in je eentje te maken. Eenmaal in Dakar verkocht ik de Transalp, maar terug in Nederland kocht ik er weer eentje. Met die tweede Alp heb ik een aantal jaar gedaan, en er veel kilometers mee gemaakt. Ik woonde destijds een tijdje in Engeland en daar heb ik ook veel gereden, voor mijn gevoel ben ik daar ook echt beter gaan rijden, door achter de oude gasten met ervaring aan te kachelen.”

“Toen ik in 2019 terugkwam in Nederland had ik veel kilometers gemaakt met de Transalp en was ik op zoek naar iets groters, met meer vermogen en meer comfort. De Africa Twin vond ik erg mooi, maar de duizend had bijvoorbeeld geen cruise-control en de nieuwe 1100 was gewoon te duur. Een kennis tipte me toen over de Triumph Tiger, die waren niet zo heel duur en waren wel van alle technische gemakken voorzien. Uiteindelijk ben ik bij deze Tiger 800 gaan kijken. Die was van februari 2019, had vierduizend kilometer gereden en was na een half jaar weer ingeruild. Na de proefrit was ik er best wel over te spreken. Het blok is heel soepel en heeft toch best wat koppel, en alle gimmicks – ABS, tractiecontrole, handvat- en zadelverwarming – zaten erop. Voor een hele goede prijs heb ik ‘m toen met nog wat extra opties kunnen kopen, valbeugels, koffers en zo. Daar ben ik toen heel veel mee gaan rijden. In coronatijd lekker met vrienden, en daarna ook woon-werk. Ik ben invaldocent op middelbare scholen dus ik zit elke paar maand ergens anders in Nederland. Het is ook een stuk sneller om met de motor naar het werk te gaan, met al die files. Een stuk goedkoper dan de gemiddelde auto ook, en bovendien kan ik overal makkelijk parkeren. Wij hebben thuis ook geen auto, ik doe met de Tiger alles wat mensen normaal met een auto doen. Boodschappen, noem het maar op. Laatst moest ik in Doetinchem een grote houten kapstok ophalen, die was bijna een meter breed. Met een paar spanbanden heb ik die gewoon achterop vastgezet en zo naar huis gereden, dat ging prima.”

“Omdat ik er zoveel mee rijd staat er inmiddels bijna 212.000 kilometer op de teller. Echt grote problemen heb ik er nog niet mee gehad, wel wat kleine dingetjes. Zo is het startrelais twee keer doorgebrand, ging de ABS-sensor kapot, de schokdemper is een paar keer gaan lekken, de middenbok bleek doorgeroest en de achterste remklauw was versleten. Oh ja, en er zat een gat in de uitlaat. Dat heeft een kennis van me weer gelast, en nu werkt het weer. Qua onderhoud en kosten hou ik ook alles bij in een Excelbestand. Dat moet ook wel, want de Tiger drinkt behoorlijk olie, ongeveer een liter per 10.000 kilometer. Dan kan ik niet een week later de olie bijvullen, want dan heb ik er al weer tweeduizend kilometer extra mee gereden. Dus ik moet alles wel goed bijhouden. Alles bij elkaar kost de Tiger me 20,7 cent per kilometer, en heb ik al bijna net zoveel uitgegeven aan brandstof als aan de motor zelf toen ik ‘m kocht!
Met zoveel kilometers op de teller gaat natuurlijk niemand deze motor nog kopen, dus het is wachten op een beurt die te duur en niet meer de moeite waard is. Ik hoop dat ‘ie het nog volhoudt tot de 250- of 300.000 kilometer, daarna gaat de Tiger naar de sloop. Maar voorlopig houdt ‘ie het hopelijk gewoon nog even vol…”