Mijn Trots – Ronald Jansen

Als een bevlogen moederkloek ontfermt Ronald Jansen zich over de onbegrepen, maar door hem geadoreerde GTS1000. Als net zo’n gepassioneerde uitvinder sleurt hij de dertig jaar oude Yamaha het heden in met bijvoorbeeld een enkele achterbrug. Daarmee houdt het niet op: komt de GTS1000 met cardan uit Noord-Holland?

• Lees dit hele artikel inclusief de foto’s in ons digimagazine

“Wil je dat ik direct met de kleur begin, of kan dat wachten? Toen ik voor het eerst een GTS zag, viel ik als een blok voor het kontje. Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik altijd gek ben geweest van de GTS. Het model wijkt af van de standaard en dat spreekt me aan. Daarom heb ik er nu drie en één sloper. Ze begonnen allemaal standaard, maar ik heb ze stuk voor stuk verbouwd. Er is altijd kritiek geweest op de GTS en die pareer ik met mijn aangepaste motoren. Vanaf het begin viel iedereen over de kettingaandrijving daarom heb ik geprobeerd een exemplaar te maken met riemaandrijving. Bij Boonstra heb ik de kleinste poelie gezocht, maar die was toch nog nét te groot en daardoor was er geen ruimte voor de koppelingsstift. Om een GTS met cardanaandrijving te maken heb ik een FJR1300-blok gekocht. Helaas past dat blok voor geen meter in het rijwielgedeelte van de GTS. Daarom heb ik voor mezelf al de volgende uitdaging bedacht. Ik wil de voorvorkconstructie van de GTS op een FJR bouwen. Als dat uiteindelijk niet kan, is het ook goed. Als ik het maar maximaal heb geprobeerd, is het uit mijn hoofd.”

“Mijn eerste GTS kocht ik in 1997. Daarmee heb ik eerst gewoon rond gereden, maar in mijn hoofd ontwikkelden zich al plannen voor een verbeterde versie. Die kon ik in 2014 realiseren omdat ik toen een huis met schuur kreeg. Bovenaan mijn verlanglijst stond een enkelzijdige achterbrug. Gewoon; omdat het beter smoelt als voor- en achterkant gelijk zijn. Met het achterwiel en achterbrug van een Honda VFR750 lukte dat. Die eerste verbouwing was vooral een test om te kijken of alles kon wat er in mijn hoofd zat. Alleen vond ik de twee verschillende wielen niet mooi en bij deze heb ik een voorwiel van een GTS en een achterwiel van de VFR750 samengevoegd. Nico Bakker heeft de twee velgen doormidden gehaald en die twee helften weer tot een geheel gelast. Ik ben altijd een speciale geweest en laat me door niets en iemand belemmeren om iets te realiseren. Daar is dit wiel een mooi voorbeeld van.”

“Om iets moderner te ogen en voor een vrij zicht op het achterwiel, heb ik de uitlaat van een MT-09 gemonteerd. Dat levert als vanzelf extra werk op. De katalysatorpot is vrij hoog en daarom had ik geen bodemspeling meer. De achterschokdemper van een Suzuki TL1000R is langer en daardoor staat de GTS hoger op zijn poten en is hij korter en hoger. Een standaard GTS stuurt al goed, maar deze is 2,5 centimeter korter en daardoor speelser. Verder heb ik er een hoger stuur van een FJR1300 opgezet en bekleedde Tijger Leathers het zadel. Motoport Hillegom hielp me geweldig met de zoektocht naar onderdelen en de mannen in de werkplaats hebben de elektrische storingen verholpen in het door mij gereviseerde blok.”

“De kleur is een protest tegen alles wat er strak in de lak staat. Zelfs de jeugd moet tegenwoordig strak in de lak en aan allerlei eisen en verplichtingen voldoen. Deze lak heeft een boodschap: ‘trek je niets aan van wat andere vinden en doe wat je zelf leuk vindt.’ Toen mijn vrouw deze lak in de Hornbach zag zei ze direct: ‘Dit is iets voor jou, jij wil altijd anders zijn.’ Het effect ontstaat door twee lakken na elkaar aan te brengen die elkaar niet kunnen verdragen. Dat levert dit craqueléeffect op. Ik heb alles uit de losse pols aangebracht en er nooit serieus over nagedacht. Al werd het halverwege toch nog even serieus toen de spuitbussen op waren en Hornbach ze niet meer verkocht. De Britse fabrikant leverde niet meer aan Nederland en uiteindelijk bood de zus van mijn schoonzus aan een paar bussen mee te brengen uit Engeland. Mijn collega’s zijn ook techneuten en ze wilden daarom mijn GTS zien toen hij af was. Iedereen vond het prachtig, maar een enkeling had ook opmerkingen klaar over ‘die vreselijke kleur.’ Toen ik dat hoorde, had ik alleen zoiets van ‘Yes!’ Mijn protest is gelukt.”