Mijn Trots – Robby Ivens

Na elf jaar te hebben rondgereden op een Kawasaki GPX600R, maakt de 38-jarige Robby Ivens in 2007 de overstap naar toch wel een beetje zijn droommotor, een ZX-9R. “En die blijft helemaal origineel!”, was toen nog zijn stellige overtuiging. Het moge duidelijk, plannen en werkelijkheid lopen niet altijd parallel, er kan altijd wat tussenkomen. Een schuivertje bijvoorbeeld, waardoor de motor wellicht niet origineel blijft, maar dat dankzij een heel uniek jasje wel weer wordt!

“Toen ik zestien werd, kreeg ik net als mijn broer en zus geld voor een brommer. Maar dat heb ik afgeslagen, ik wilde namelijk meteen een motor. Op mijn achttiende verjaardag heb ik ook meteen mijn eerste rijles gehad en sindsdien rij ik motor. De eerste vier-en-een-half jaar heb ik ook geen autorijbewijs gehad, dat haalde ik pas toen ik ging werken, omdat het makkelijk was, maar anders… Destijds zat ik nog op school, MTS elektrotechniek, en daar ging altijd met mijn eerste motor heen, een Yamaha XS400 uit begin jaren ‘80. Die is jammer genoeg helemaal vastgelopen, de krukaslagers waren over elkaar geschoven. Er moest dus wel wat anders komen en dat werd een Kawasaki GPX600R. In 1996 gekocht en tot 2007 mee gereden. Omdat het een prima machine was, maar ook omdat ik met trouwen en kinderen een tijdje minder gereden heb. In 2007 heb ik de GPX echter toch ingeruild, voor deze ZX-9R. Althans, dat inruilen was de bedoeling, maar bij de motorzaak vroegen ze: ‘Wat wil je er voor terug hebben, je vrijwaringsbewijs of laat je hem zo staan?’ Toen heb ik de GPX maar een kennis gegeven die net in vervoersnood zat.
Maar goed, ik had dus eindelijk mijn ZX-9R. Hij was toen nog helemaal origineel, en dat wilde ik ook absoluut zo houden. Er zat enkel een andere uitlaat op, met krassen ook nog. Tot 2012 heb ik er zo mee rond gereden, maar toen maakte ik een klein schuivertje maakte. Het was april, miezerig weer en er lag slik op de weg. Het gebeurde nagenoeg stapvoets en echt veel schade had ik ook niet, maar wel overal krasjes. Enkel mijn pinkertje (knipperlicht red.) was omgebogen, dus nog prima rijdbaar, maar die krassen stoorden me mateloos. Nu heb ik ook nog een andere hobby, airbrushen. Ik ben altijd wel creatief geweest, veel bezig met tekenen en zo, en als ik dan op een meeting of treffen standjes met airbrush werk tegenkwam, dan moest ik altijd even kijken. Kortom, ik ben op een gegeven zelf lessen gaan volgen. Bij een vriend van me, Geert ‘The Crow’ van de Veire. Die airbrushte al en wilde me wel helpen. Veel geoefend en ik had me op een bepaald moment zelfs voorgenomen om er een tweede motor bij te kopen, zodat ik die kon airbrushen. Met al die krassen op mijn eigen ZX-9R echter, had ik zoiets van, ‘dan kan ik beter deze precies zo maken als ik wil’. Bleek alleen dat mijn ambitie wat groter was dan mijn kunnen op dat moment. Gelukkig wilde Geert me wel helpen, zowel wat betreft ontwerpen als het uitwerken ervan. Het uiteindelijke design is ook echt een wisselwerking. Ik heb zelf het motief met vlammen, tribals en skulls aangedragen, dacht daarbij alleen wat meer aan standaard uitvoeringen van de verschillende patronen. Volgens Geert pasten de oldskool ghostflames en skulls die ik voor ogen had alleen niet bij mijn motor. Bovendien was het al eens gedaan en is het dus ook niet écht eigen werk. Samen hebben we toen een meer een individueel tintje aan het design gegeven. Maar dan moet het er nog op hè! Ik heb zelf eerst de hele motor geschuurd, toen gespoten, weer geschuurd, toen zwart gespoten en weer terug geschuurd. Vervolgens is ‘ie helemaal wit afgeplakt en zijn we gaan tekenen. Eerst alle tribals, die ik zelf met de hand heb uitgesneden, erop gezet, waarbij Geert eerst de ene kant deed en ik vervolgens de andere in spiegelbeeld. Daarna zijn alle vlammen, skulls en de rest erop gespoten. Daarbij zijn alle details met de vrije hand gedaan. Eigenlijk maak je de ruwe buitenvorm met een sjabloon en teken je dat vervolgens met de vrije hand in. Dan is het eigenlijk enkel nog een kwestie van twee lagen vernis erover. Het hele proces is echter wel sneller gezegd dan gedaan. Vorig jaar januari, februari ben ik begonnen met schuren, eind oktober was ‘ie pas echt helemaal klaar. Verder heb ik nog wat kleine dingetjes aangepast, zoals als andere spiegeltjes en hendels, en is er een undertail op gekomen, net als een donker ruitje. Eigenlijk hoeft er enkel nog maar een ander uitlaatje op om hem helemaal af te maken. Ben ik eindelijk van die laatste krasjes af!”