Mijn Trots – Peter Teerink en zijn MV Agusta F4

« Terug naar Mijn Trots
Na een aantal jaren een Yamaha R1 gereden te hebben, was het tijd voor wat nieuws bij Peter Teerink. En dan bij voorkeur een motor die je niet zo vaak ziet. Die heeft hij gevonden, want zijn oog viel op een waar designicoon: de MV Agusta F4. Een klein jaar en 6.000 kilometer later is het voor Peter meer dan duidelijk. Deze motor is met recht zijn trots!

“Ik was echt op zoek naar een bijzondere motor die opvalt. Niet dat het mij daar nou enorm aan ontbrak, want ik reed hiervoor een Yamaha R1. Ook niet direct de meest voorkomende motorfets, geen BMW GS om maar een voorbeeld te noemen, maar ook geen echte nekken-draaier. En tja, dat was toch wel mijn wens. Dus besloot ik gericht op zoek te gaan naar een motor die dat effect wel had. Daarbij had ik twee motoren op het wensenlijstje staan. Of het zou een Ducati Panigale worden of een MV Agusta F4 met als voorwaarde dat hij wel betaalbaar moest zijn. En je ziet het, die laatste is het geworden. Al is dat ook wel een beetje door de speling van het lot gekomen. Ik was namelijk bij toeval wat aan het kijken op Marktplaats toen deze motor plots naar voren kwam. Net online gezet. Dat was natuurlijk een schot in de roos, dus heb ik meteen contact gezocht met de verkoper en een afspraak gemaakt. Mijn vriendin wilde op dat moment eigenlijk liever dat ik een chopper zou kopen, maar dat zag ik toch niet zitten. Daar voel ik me echt veel te jong voor. Gelukkig was er niet veel overtuigingskracht nodig om haar aan mijn kant te krijgen. Toen ze de motor eenmaal gezien had, was ze meteen om. ‘Dat is wel een hele mooie’, zei ze. ‘Die moet je nemen’. Zodoende was ik niet veel later de trotse eigenaar van een MV Agusta F4. Overigens tot groot genoegen van mijn vriendin, want die gaat graag mee achterop. Hoe harder, hoe mooier. Dat is sowieso wel aan mij besteed, want ik ben wel iemand die graag doorrijdt. Soms vind ik het dan ook best moeilijk om mijn rechter hand in bedwang te houden, ook al ben ik al 53. Maar knee-down niet meer hoor. Die tijd heb ik gehad. Die voorliefde voor het sportieve zich er overigens al sinds mijn jeugd in. Zo ging ik als 8-jarige al samen met mijn vader en moeder naar de TT in Assen. Echt geweldig. Ondertussen hebben mijn twee broers hun motorrijbewijs ook gehaald. Maar ik had het met 18 jaar al. Ideaal, want ik ben mijn werkzame leven bij Defensie begonnen. Bij de marine om precies te zijn. Zeven jaar lang reed ik met de motor op en neer naar Den Helder. Ook als het -12 graden was. Toch heb ook ik, net als heel veel anderen, ook wel perioden gehad waarin ik geen motor reed. Al duurden die vaak niet lang want het blijft toch trekken. Of ik mezelf nu nog een keer zie stoppen? Nee, zeker niet. Dit is een motor die gereden moet worden en daar leen ik me graag voor. Mijn MV is alles dat ik in een motor zoek. Een prachtig Italiaans design, rijke historie, prachtig geluid en een meer dan potent blok. Ik rij op een motor die ontworpen is door Massimo Tamburini, hoe gaaf is dat! Dat ik daarbij betrouwbaarheid, want mijn R1 ging nooit stuk, mogelijk heb ingeruild voor emotie is een feit. Maar het is een bewuste keuze. Deze motor is dusdanig bijzonder dat ik het er graag voor overheb. Daarnaast is hij ook een stuk moderner. Mijn R1 kwam uit 2009, deze motor komt uit 2013. Dat merk je wel. Omdat ik hem wel een beetje meer naar mijn smaak wilde maken, heb ik wel wat optische dingen veranderd. Zo heb ik beide spatborden vervangen door carbon-uitvoeringen en heb ik daarnaast een aantal decals op de motor geplaatst om hem net wat meer emotie te geven. Standaard was hij namelijk helemaal zwart, dat is mij net wat te onopvallend. Door de toevoeging van het velglint en de Italiaanse vlaggen is het geheel net wat aansprekender. Buiten dat hoeft er naar mijn mening niets veranderd te worden. Te meer omdat het rijden veruit het belangrijkste is en dat doe ik daarom ook graag en regelmatig. Mijn voordeel is dat ik een lat-relatie heb, dus ik kan altijd zonder overleggen de motor pakken. Heerlijk om hierop even je hoofd leeg te rijden na een dag hard werken. Daarbij maak ik voornamelijk ritten in de omgeving, maar ook langere ritten staan op de planning. Zo heb ik onlangs het idee opgevat om samen met mijn broer naar de Ilse of Man TT te gaan met de motor. Dat staat nu voor 2021 op de planning, maar of het gaat lukken moet nog blijken. Korte ritjes rij ik bij voorkeur alleen. Niet dat ik over gezelschap te klagen heb overigens, want ik wordt regelmatig aangesproken door mensen die zeer geïnteresseerd in mijn MV Agusta en graag willen weten wat voor motor het toch is. Precies de reden waarom ik op de F4 gevallen ben!”