Mijn Trots Joost van Dinther en zijn Kawasaki Z900

Zijn rijbewijs had hij nog niet eens, maar Joost van Dinther wist al wel dat er een motor moest komen. En dat dat “iets aparts” moest worden, geen standaard machientje. Een lange zoektocht bracht hem uiteindelijk samen met een Z900 uit 1976, maar zelfs dat was hem nog te gewoontjes.“In april vorig jaar ben ik begonnen met lessen, en ja, toen ben ik ook meteen op marktplaats gaan zoeken naar een motor. Ik wilde wel een aparte, iets streetfighter-achtigs vond ik wel mooi. Maar heel veel geld had ik er eigenlijk niet voor en dan vallen er een hoop motoren af. Meer nog omdat ik ook nog specifiek op zoek was naar een strak luchtgekoeld blok. In het begin was ik helemaal niet speciaal naar op zoek naar een Z900, maar die kwam zo vaak in beeld, dat ik er op een gegeven toch maar gericht naar ben gaan zoeken. Wat het ook makkelijker maakte was dat ik een motor zocht om te verbouwen, dus helemaal origineel hoefde hij niet te zijn. Uiteindelijk kwam ik toen bij deze uit.Toen heb ik ook meteen een donorbike gekocht, een Yamaha FZR1000. Dat bleek goedkoper dan losse onderdelen. Een bekende van me wist hem voor weinig te koop staan en voor een setje wielen, nieuwe voorvork en achterbrug was ik meer kwijt dan ik voor de hele motor moest betalen. Bovendien was het wel iets dat ik zocht, want ik wilde er modernere wielen en zo in hebben. Dat heb ik toen allemaal pas gemaakt op de Z900, samen met een kennis van me, dat wel. Ik ben redelijk technisch en aan een carnavalswagen lassen lukt nog net, maar ja, dit kwam toch wat preciezer. Het frame en blok van de Z900 vormde de basis, en allereerst zijn we begonnen met de voorvork. Omdat de bus van het FZR balhoofd groter was, hebben we het oude balhoofd van de Z eraf geslepen en er een nieuwe bus in gelast. Omdat de vorkpoten wat breder stonden dan origineel moest de tank naar achteren in verband met de stuuruitslag, maar dan kom je weer niet uit met het zadel. Dat hebben we opgelost door het frame achter wat in de korten en het kontje verder naar voren te zetten. Het zadel is nu in z’n geheel wat korter geworden.De achterbrug bleek iets minder ingrijpend. Die was wel te breed, maar daar hebben we gewoon een stuk af laten frezen. En gelukkig paste de originele as nog, dat ging achteraf eigenlijk vrij gemakkelijk. Nadeel was wel dat die FZR achterbrug, in tegenstelling tot de Z900, een monoveer had, terwijl ik wel een beetje die oldschool uitstraling van duoschokbrekers wilde hebben. Daarom moesten we eerst bevestigingsogen op de swingarm maken voor de nieuwe schokbrekers, en daarna konden de wielen erin. Net als de remmen ook gewoon van die FZR. Toen hadden we de basis wel zo’n beetje klaar. Aan het blok hebben we namelijk niets veranderd. Volgens die vent waar ik ‘m van heb gekocht liep hij goed, en zulke goeie sleutelaars zijn we ook niet. Nah ja, van het motorische gedeelte weten we niet zo veel af, dan heb je al snel zoiets van ‘als het niet kapot is, moet je ook niet proberen te maken’. We hebben het blok wel opnieuw gespoten, andere afdekkapjes erop gezet en de kickstarter eraf gehaald. Daar heb ik nog een dekseltje voor laten draaien zodat het ook weer netjes leek en wat moderner oogde. De originele uitlaatbochten heb ik laten zitten, maar vanaf het punt waar ze bij elkaar kwamen is het wel nieuw. Zelf gemaakt allemaal, zowel de bocht als de demper zelf. Ja, en verder? Beetje de standaard zaken als hendels, spiegeltjes, cockpitje, aangepaste voetsteunen, dat soort dingen. En het aluminium schermpje boven de koplampen, daar hebben we eerst nog zelf een Engels wiel (wals om metalen platen te buigen red.) voor moeten maken. Al met al zijn we er een maand of tien in de avonduren en op zaterdag mee bezig geweest. Nu issie klaar, en af en toe vind ik dat best jammer. Omdat je niet efkes de schuur in kunt om wat te doen hè. Je werkt best lang ergens naar toe, en als het dan zover is, dan is het de eerste week heel mooi, maar de week erop denk je al ‘eigenlijk wil ik wel wat anders’. Ach ja, ik heb mijn vriendin nu beloofd dat ik voor haar verjaardag een Vespa-tje ga opknappen. Daar hoef ik in ieder geval niets aan te lassen, dat scheelt weer.”