Mijn Trots – Joop en Kris Hoekstra

« Terug naar Mijn Trots
Procesoperator Kris (34) en vader Joop (73) Hoekstra vallen in de categorie ‘wat de ogen zien, kunnen de handen maken’. Jarenlang wilde Kris samen met zijn vader een motorproject oppakken, maar die had zijn handen al vol aan andere zaken. Toen zich een echt buitenkansje voordeed, ging Joop toch overstag. Het resultaat? Deze likkebaardend mooie BMW K100 Café Racer!

Kris: “Ik ben helemaal gek van customizen, of het nou auto’s of motoren zijn, ik vind het prachtig om er een eigen tintje aan te geven. Jarenlang heb ik geprobeerd om m’n vader over te halen om een keer samen een café racer te bouwen of een oldtimer op te knappen. Hij had namelijk ooit al eens een oude DKW gekocht, een opknapper. Omdat er bijna geen onderdelen voor te koop waren, viel dat project alleen steeds stil. Dat spul is daarom op een bepaald moment weggegaan, maar ik vond het tot dan wel allemaal reuze interessant en wilde zoiets graag een keer samen met hem doen, maar hij hield altijd de boot af.”

Joop: “Ik vond het hartstikke leuk hoor, maar ik mag ook heel graag gewoon rijden en doe dat ook veel. Tussendoor maak ik ook nog allerlei accessoires en andere dingen, zoals navigatiesteunen, meubeltjes en wat nog meer. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen. Ik heb een garage vol metaalbewerkingsapparatuur en gereedschap, dat is eigenlijk mijn man-cave. Een beetje bezig zijn in mijn oude rommeltje, daar word ik gewoon heel ontspannen van. Zo’n beetje iedere vrije minuut zit ik in de garage, dus ook zonder zo’n groot bouwproject had ik al genoeg om handen.”

Kris: “Toch bleef ik altijd een beetje op Marktplaats en Facebook speuren naar geschikte projecten. Mijn vader wilde sowieso geen Japanner, maar dat waren wel de betaalbare motoren. Voor een BMW, Ducati of Moto Guzzi betaal je meteen meer dan het dubbele. Ineens stond er in Utrecht echter een goede BMW K100 te koop. De eigenaar bouwde altijd choppers, maar wilde wel een keer een café racer bouwen, omdat dat toen zo’n hype was. Bleek helemaal niets voor hem en dus zette hij zijn project te koop, voor maar 500 euro. Ik heb direct gereageerd, was de eerste en mocht ‘m voor dat bedrag hebben. Toen heb ik tegen mijn vader gezegd: ‘Dit is een buitenkansje, of je doet mee, of ik koop ‘m alleen!’. Gelukkig deed hij mee, en toen hadden we eindelijk een project.”

Joop: “Ja, in 2019 was dat, je heb die motor nog van je verjaardagscenten betaald. De kuip en het zadel waren er af, maar dat maakte niets uit, want we wilden er toch een café racer van maken en voor de rest was ‘ie compleet. Alle spullen die we niet nodig hadden, zoals de uitlaat, teller en schokdemper, hebben we bovendien goed kunnen verkopen. Daardoor hadden we de motor eigenlijk voor nop.”

Kris: “We zijn begonnen met het volledig strippen. Blok eruit en gecontroleerd of deze goed was en vervolgens meteen ook het frame veranderd. De originele achterkant hebben we eraf gezaagd en ook alle overbodige montagepunten en lipjes zijn verwijderd. Dat waren er nogal wat trouwens. Feitelijk was het een kwestie van alles strak en minimalistisch maken. Ook is de voorvork uit elkaar gehaald en hebben we er een plaat op gemaakt zodat je alle elektra niet meer zag.”

Joop: “We hebben inderdaad vooral veel zaken verwijderd, slechts hier en daar hebben we er een beugeltje of iets dergelijks aan gelast. Voor het zitje bijvoorbeeld, maar ook de ophanging van de tank hebben we wat punten aangepast. De lijn moet natuurlijk wel kloppen hè.”

Kris: “Gelukkig waren we het over het algemeen wel eens over welke richting het op moest. En als dat eens niet het geval was, dan kwamen we er samen ook wel uit. Qua stuur bijvoorbeeld, wilde ik zo laag mogelijke clip-ons, zodat je er helemaal overheen hangt. Oogt mooi, maar rijdt voor geen meter. Nu heeft mijn vader nieuwe gemaakt die een stuk hoger zitten. Ziet er wel sportief uit en rijdt ook nog eens goed.”

Joop: “Ik merk wel dat ik meer van de klassieke school ben en deze motor eigenlijk te modern voor een echte café racer vind. Kris wilde er bijvoorbeeld een upside-down voorvork in, maar dat hoort helemaal niet. Eigenlijk hoort er zelfs gewoon een trommelrem in. Bovendien kost zo’n moderne vork ook behoorlijk wat centen, waarbij je zeer waarschijnlijk ook de geometrie verandert. Als zo’n vork wat steiler of juist wat vlakker komt te staan, stuurt zo’n motor voor geen meter meer, dat risico wilde ik ook niet lopen.”

Kris: “Ik kon me er prima in vinden hoor, maar bij een volgend project zou ik het denk ik wel doen. Je kunt kant-en-klare sets kopen met aangepast balhoofdpen, al kost dat natuurlijk wel wat. Voor deze is het alleen niet nodig, die is wel helemaal af. Ik heb er zelfs al een exacte schaalmodel replica van gemaakt, da’s een andere hobby van me. De basis daarvan is een standaard modeldoos, die ik heb aangepast naar onze motor. Eigenlijk hetzelfde principe als de echte, maar dan in schaal één op twaalf!”