Mijn Trots – Henk Oskam

Een zwart/grijze BMW R1200GS Adventure, da’s toch niet zo bijzonder? Neuh inderdaad, ware het niet dat deze boxer zijn leven niet begon als Adventure, maar als gewone GS, getuige het grijze frame. Hij is van Henk Oskam (51), die enigszins uit noodzaak een gewone GS kocht – “ik ben maar 1.71 meter” – maar daar al snel spijt van kreeg. “Toen zei mijn vrouw, kun je hem dan niet ombouwen?” Aldus geschiedde…

“Zal ik heel eerlijk zijn? Ik vind die uitstekende cilinders nog steeds niet mooi. Diep van binnen ben ik ook eigenlijk een Honda-man. Mijn eerste échte motor was een Honda Transalp, een 600 uit 1987 en daarna volgden er nog twee. Ik ben zelfs een van de oprichters van de Honda Transalp Club. Na een Varadero, op zich een fijne motor, maar ook wat log en zwaar, vond ik het tijd voor wat anders. Alleen bood Honda toen niet dat wat ik zocht, de Africa Twin zou nog op zich laten wachten en een Varadero wilde ik niet meer. Toen heb ik de overstap gemaakt naar BMW. Ik wilde iets lichtvoetigers en heb toen een 2008 F800GS gekocht. Dat was wel even wat, na twintig jaar Honda te hebben gereden. Maar het was een hele fijne fiets waar ik een jaar of drie op heb gereden. Het gas was alleen aan de zenuwachtige kant en eerlijk gezegd heb ik altijd met een scheef oog naar zo’n 1200 Adventure gekeken. Heel lang heb ik er over lopen dubben, maar op een gegevens moment toch maar eens een proefritje gemaakt, zowel op de gewone GS als op de Adventure. Ondanks de riante afmetingen reed dat fantastisch, zelfs de Adventure. Maar zo’n beetje iedereen, de dealer, mijn vrouw, vrienden, hadden iets van ‘koop nou maar zo’n gewone GS, die Adventure is veel te groot voor jou’. Dus heb ik de uiteindelijk de F800 ingeruild op een gewone GS uit 2007, terwijl ik die eigenlijk helemaal niet mooi vind. Wat ik al zei, die cilinders steken zo ver uit, ontzettend lelijk vind ik dat. Op de Adventure vind ik ze ook niet mooi, maar omdat die tank breder is, loopt de lijn mooier. Bovendien vind ik het hele uiterlijk van zo’n Adventure gewoon gaaf. Maar ja, hij is zwaarder dan de gewone en ook drie centimeter hoger, terwijl ik met 1.71 meter niet bepaald de grootste ben. Het advies was dus de gewone te kopen, en natuurlijk was ik er ook superblij mee. Maar telkens als ik dan een Adventure zag, dacht ik weer, had ik niet beter toch…
Twee of drie seizoen heb ik er mee gereden, maar eigenlijk begon het na een half jaar al te kriebelen. De Adventure was niet alleen hoger, maar ook dikker, dus wat dat betreft past de GS ook gewoon veel beter bij me. Maar dat uiterlijk. Uiteindelijk ben ik toch maar naar de dealer gegaan om hem in te ruilen. Het was augustus 2015 en de koop was bijna gesloten, maar er moest zoveel geld bij, dat was het me niet waard. Toen zei m’n vrouw, maar je bent zo handig, kun je hem niet gewoon ombouwen? Eerst dacht ik nog, dat is ondoenlijk, maar het idee bleef een beetje hangen. En toen ik vervolgens op internet een Amerikaan tegenkwam die een Adventure-tank op een gewone GS had gebouwd, kwam het besef dat als die tank paste, de rest misschien ook wel. Contact opgenomen met BMW, maar volgens hen kon dat niet. Dat klopte in die zin, dat alles op papier een ander bestelnummertje heeft. En dat is het enige waar ze naar keken, anders nummertje, dus past niet. Dan ga je kijken en blijkt dat het kapje exact hetzelfde is, maar dat er enkel een langer boutje in moet. Zo simpel moet je het zien. Eigenlijk past alles van een Adventure op een gewone GS, je moet alleen even zoeken hoe precies. Alleen de bevestiging van de valbeugel aan de bovenkant van het frame miste, die heb ik zelf moeten maken. Met het bestellen van de benodigde spullen ben ik begonnen tijdens een vakantie in de Dolomieten, in september 2015. Ik was nog niet eens terug of mijn vrouw stond al allemaal dozen van de postbezorger aan te pakken. Het idee was om bij thuiskomst te beginnen en er dan de hele winter over te doen, maar eind november was ‘ie al klaar. Als je bezig bent, wil je het afmaken hè. Bij de eerste proefrit bleek alleen dat ‘ie reed als een natte krant, het zwabberde alle kanten op. De extra kilo’s bleken toch teveel voor de standaard vering. Hyperpro heeft er nieuwe progressieve veren op gezet en nu rijdt ‘ie fantastisch.
Alles bij elkaar kostte het aan onderdelen zo’n 3.500 euro, maar ik heb alle spulletjes die ik van de GS over had weer verkocht. Onder de streep blijft er dan ongeveer tweeduizend euro over en dat is vele malen minder dan ik anders had moeten bijleggen. Bovendien heb ik er ook heel veel lol aan gehad, dat verbouwen. Als iemand tegen me zegt, dat kan niet, dan ga ik dat juist proberen. En als het dan ook nog lukt, geeft dat zoveel voldoening!”