Mijn Trots – Gregor Notten
« Terug naar Mijn TrotsNadat Gregor Notten (56) dertien jaar met veel plezier op een KTM 950 SM heeft gereden, wordt het tijd voor een iets modernere opvolger, die KTM echter niet heeft. Op basis van een 790 Adventure R bouwt de service-monteur er daarom zelf maar eentje, waarna de Oostenrijkse firma prompt twee maanden later de 890 SMT presenteert: “Ik was KTM eigenlijk gewoon voor!”
“Ik begon zoals velen op een oud Japannertje, een Yamaha XJ600. Na nog wat viercilinders nam ik rond 2000 van een vriend zijn Honda SP1 over, mijn eerste tweecilinder en dat karakter stond me wel aan. De extreem sportieve zit was echter helemaal niets, zeker op langere afstanden tijdens vakanties. Daarom ben ik gaan proefrijden op een Aprilia Tuono 1000, mooie fiets om te zien en een rechte zit. Die beviel eigenlijk gewoon heel goed, het enige nadeel was alleen dat ‘ie vrij stug geveerd was. Toen kwam ineens een KTM 950 SM op mijn pad, wel die rechtop zithouding, maar ook langere veerwegen en wat meer rijcomfort. De motor voldeed bijna aan al mijn wensen en ik heb ‘m dan ook twaalf of dertien jaar met heel veel plezier gereden.”
“Op een bepaald moment was ik alleen wel toe aan wat anders, een iets modernere fiets met ABS. Bij KTM hadden ze alleen zoiets niet. Ja, zo’n lichte eencilinder, maar die wilde ik niet, het moest wel weer een twin zijn. De KTM 990 SM was er weliswaar ook met ABS, maar de prijs van een tweedehands 990 was bijna net zo hoog als die van een nieuwe 790 Duke. Die kwam overal goed uit de test, had alleen wel weer die kortere veerwegen, maar daar kon ik wel mee leven. Dat dacht ik althans, in de praktijk viel het alleen toch tegen. De Duke reed prima wanneer het asfalt superstrak was, maar zodra er een beetje deining in de weg kwam, moest ik van het gas af. Dat pakt ‘ie niet, bovendien waren de remmen ook niet echt super. Het karakter van het blok en alle elektronica spraken me wel erg aan, alleen de rijeigenschappen niet. Na ongeveer anderhalf jaar wilde ik daarom weer wat anders, iets hogers met langere veerwegen. Er gingen wel geruchten dat KTM zelf weer met een groter SM-model ging komen, maar echt concreet waren die plannen niet.”
“oen ben ik zelf maar eens gaan zoeken wat er mogelijk was op basis van een 790 Adventure, die ombouwen tot een SM dus. Of beter gezegd, de Adventure R, want die had nog langere veerwegen en bovendien is de vering daarvan volledig instelbaar, dat was ook iets dat ik miste op de Duke. De achterbrug bleek hetzelfde als die van de Duke, de voorvork was natuurlijk wel anders. Honderd procent zeker dat de 17 inch wielen gingen passen was ik niet, maar ik had er wel vertrouwen in. Het grootste probleem was eigenlijk de ABS-ringen, die passend gemaakt moesten worden. Lukt dat niet, dan heb je niet alleen geen ABS, maar ook werken snelheidsmeter en alle elektronische hulpmiddelen niet meer. In dat geval zou ik de motor ook gewoon weer kunnen verkopen, dus ik durfde het wel aan. Ik ben eerst nog met de motor in originele staat op vakantie geweest, reed nog niet eens zo helemaal verkeerd als was ‘ie wel erg hoog, en vervolgens ben ik aan de slag gegaan. De wielen, van een 790 Duke, heb ik als eerste gekocht, via Marktplaats. Het achterwiel paste prima, alleen is de schijf wat kleiner waardoor de remklauw iets verplaatst moest worden. De bevestiging daarvoor zat er al, dus dat was echt geen werk. Het voorwiel was iets meer werk, omdat de vorkpoten wat verder uit elkaar staan. Met pasbussen moest het wiel gecentreerd worden en de remschijven passend worden uitgelijnd. Dat zijn 320 mm schijven van de Super Duke trouwens, die zijn net zo groot als van de Adventure, de Duke heeft namelijk kleinere Ø 300 mm schijven. Daarnaast heb ik ook de standaard KTM-remklauwen vervangen door Brembo-exemplaren, want dat had de oude 950 SM R ook. Voor de looks dus, maar ook wel omdat ik de remmen van de 790 Duke niet heel erg goed vond.”
“e grootste uitdaging was zoals ik al zei die ABS-ringen. Op internet vond ik een Engelsman die al aangepasten kransen maakte voor 17 inch wielen voor een 1290 Super Adventure. Voor de 790 had hij dat nog nooit gedaan, maar als ik hem de maten aanleverde, wilde hij het wel proberen. Hij had zelf een 790 Adventure, dus een deel van de maten had ‘ie al en ik heb hem onder meer de omtrek van de wielen met band aangeleverd. Aan de hand daarvan is hij aan het rekenen gegaan en dat ging helemaal goed. Al bij de eerste proefrit bleek alle elektronica feilloos te functioneren. Ik heb nu een snelheidsafwijking van krap twee procent, dat is echt bijna niets. Eigenlijk viel die hele ombouw technisch gezien dus best mee, ik heb niets hoeven verzagen of lassen. Dat wilde ik ook niet, want het is wel een redelijk nieuwe fiets waar ik ook gewoon mee op vakantie wil. Het moet wel veilig zijn. Verder heb ik er sinds kort een laag spatbord opzitten van carbon, en natuurlijk andere bestickering. Was ook wel een klusje trouwens om dat goed te doen. Er zijn meerdere sets met verschillende designs beschikbaar, die je ook nog zelf kunt aanpassen. Op de mijne staat nu 790 SMR en hij lijkt bijna als een origineel KTM-model. Zo’n beetje twee maanden nadat ik ‘m klaar had, kwam KTM zelf met de 890 SMT, en dan ook nog eens met de oranje wielen en dezelfde banden als ik had. Ik was KTM dus eigenlijk gewoon voor!”