Mijn Trots – Dennis Adriaanse

Een gokje wagen noemt Dennis Adriaanse zijn keuze voor een Moto Morini 9.5. Tja, een risico is het wel om ion tijden van economische tegenspoed te kiezen voor een motor, waarvan de fabrikant eerder failliet ging en na een doorstart uitsluitend nog op internet actief is met de verkoop van nieuwe motoren. Desalniettemin is Adriaanse dolgelukkig met zijn Italiaanse schone, een machine die je in ieder geval niet op iedere straathoek ziet staan. “Ik houd wel van afwijkende motorfietsen ja, en ook deze Morini is geen alledaagse verschijning. Hiervoor reed ik al eens een Honda X11 en een Super Magna, ook al van die afwijkende machines. Alleen de V-Strom 650 die ik voor de Morini had was wat alledaagser, maar die had ik dan ook aangeschaft met het idee om wat meer woon/werk-verkeer met de motor te gaan rijden. Daar kwam het alleen niet van. Ik werk als manager in de kinderopvang en heb veel afspraken buiten de deur. Iedere keer dat pak aan- en uittrekken was het niet. Ik was wel wat aan het rondkijken, tot deze Moto Morini 9.5 op mijn pad kwam met een aanbieding waar ik geen ‘nee’ tegen kon zeggen. Want zeg nou zelf: het is toch een apart ding, niet? Maar tijdens de eerste paar kilometers van de proefrit had ik wel iets van ‘dit gaat hem niet worden’. Het ding schudde en trilde enorm en deed in eerste instantie niet wat ik wilde. Dat had meer te maken met het feit dat het blok nog koud was. Eenmaal op temperatuur is het een heerlijke motor. En in de twee jaar dat ik hem nu heb, heeft hij me ook nog nooit in de steek gelaten. Ja, in de winter wil hij wel eens niet starten, maar dat noem ik Italiaans karakter. Eigenlijk vind ik de Morini betrouwbaarder dan ik had verwacht. Maar that’s life. Soms moet je een gokje wagen met het kopen van een motor, niet waar? Wie mooi wil zijn, moet af en toe pijn lijden. Wel had ik mijn bedenkingen bij de onderdelenleverantie, want het is toch een merk met een nog al roerige levensloop. Op een gegeven moment was er een afdekkapje van de waterpomp gescheurd, nog binnen de garantieperiode. Dan zit je dus vijf maanden te wachten op een nieuw kapje, dat uiteindelijk via allerlei omwegen bij me terechtkwam. En ach, in het slechtste geval kun je zo’n ding ook nog door een gespecialiseerd bedrijf laten maken. Ik zeg altijd maar: als ze het in een fabriek kunnen maken, zijn er ook bedrijven die het na kunnen maken. Ook Duitsland is een optie als het om onderdelen gaat. Daar zijn er veel meer verkocht en kun je dus iets makkelijker spullen vinden. Ik moet alleen zorgen dat ik het blok niet in de soep rijd. Dan is het waarschijnlijk einde verhaal, of ik moet eindeloos geduld op kunnen brengen om op een nieuw blok uit Italië te wachten. Daarnaast heb ik veel zelf in de hand. Netjes warm rijden bijvoorbeeld. Ik ben niet iemand die met het knietje aan de grond door de bochten gaat of continu hoog in de toeren loopt te jakkeren. Daardoor blijft je motor waarschijnlijk wel iets langer netjes. Het blok is qua opbouw identiek aan dat van de Corsaro, alleen levert de Corsaro 145 pk en de mijne 117 pk. Mijn motorblok heeft wat dat betreft dus veel meer marge, terwijl de Corsaro meer richting het randje is getuned. Het onderhoud doe ik ook zoveel mogelijk zelf. Wat olie betreft hoef ik bijvoorbeeld de bulk uit het vat van de dealer niet. Ik wil uitsluitend de voorgeschreven Agip olie, daar ben ik echt een nerd in. Als er dan eens wat verkeerd gaat, kan ik het ook alleen mezelf maar verwijten. De uitlaat die er op zit, heb ik op maat laten maken bij Superpole. Dat geeft een wat donkerder geluid en ik heb idee dat de motor er mooier mee loopt en ademt. Hij is in ieder geval zuiniger geworden. Ik rijd nog steeds 1 op 13, maar eerst was het 1 op 11 à 12. Verder heb ik er een radiateurkap met ingefreesd logo, een schermpje en een speciaal tanktasje op gezet. Allemaal op internet gescoord, net als mijn Morini jack, dat is ook weer de sport. Alles bij elkaar heb ik toch iets wat bijna niet in Nederland rond rijdt. Ik geloof dat er hier een stuk of tien op kenteken staan, dan heb je toch iets aparts. Ik zou niet weten waarom ik hem weg zou doen, bovendien krijg je er in de huidige markt geen drol voor terug. En dat zou zonde zijn, want ik heb er hard voor gewerkt en hem helemaal van mijn eigen centen betaald en netjes gehouden.” [BU’s] [opening, zonder BU] [detail_1] Fijn detail: radiateurprotectie met ingefreesd Morini-logo. [detail_2] De uitlaat liet Dennis Adriaanse op maat voor zijn 9.5 maken. [detail_3] Ingetogen dashboard met een hoofdrol voor de grote toerenteller. [aanzicht] De Moto Morini 9.5 is een zeldzame verschijning in Nederland.