Mijn Trots – Armando Bizzotto
« Terug naar Mijn TrotsTitanium wielassen gingen hem uiteindelijk net wat te ver, maar standaard is de Suzuki GSX-R1000 van Armando Bizzotto al lang niet meer. De Limburgse kapitein bij de Landmacht verving in een ware queeste naar verfi jnde detaillering al zo’n zestig grote en minder grote onderdelen. Klaar? Dat is het misschien wel nooit. “Misschien dat ik de zuigers van de remklauwen nog wissel voor RVS zuigers met een Diamond Like Coating. Maar dan moet ik ook echt ophouden.” Je merkt het al, Bizzotto is een man van de details.
“Een echte perfectionist wil ik mezelf niet noemen, maar als het op techniek aankomt mag ik graag een beetje perfectioneren. Ik heb bij Defensie altijd gesleuteld aan tanks en vrachtwagens, alleen is dat voorbij sinds ik offi cier ben geworden. Eigenlijk deed ik dus nooit meer iets met mijn handen en is het verfraaien van deze GSX-R1000 er voor in de plaats gekomen. Dat begon in eerste instantie met de kleur en daarna ben ik een beetje uitgeschoten. Maar het is ook op een gezonde manier verslavend, dingen goed laten functioneren en er daarnaast tegelijkertijd goed uit laten zien. Die kleuren zijn van BMW, van de auto’s uit midden jaren negentig. Dat heb ik samen met een neefje van me, die klassieke auto’s restaureert, bij elkaar gezocht. Een mooie metallic hoofdkleur met grijze en zwarte accenten. En voor de rest is het een beetje lang leve Marktplaats. Daar is echt veel te vinden. Het Akrapovic uitlaatspruitstuk is van de 1000, maar daar heb ik weer een uitlaatpot van de 600/750 bij gezocht en alles passen op elkaar gemaakt. Met die aanpassingen alleen al heb ik zes kilo gewicht bespaard. En met een lithium accu heb ik nog eens vier kilo winst gepakt. Met alle andere detailaanpassingen denk ik dat ik nu op een kilo of twaalf voordeel zit. Dat is soms echt grammenwerk. Alle boutjes bijvoorbeeld. Die corroderen op nieuwe motoren heel snel, jammer vind ik dat. Met geanodiseerd aluminium of titanium gebeurt dat niet, dus ik heb ze nu bijna allemaal vervangen. Afgelopen weekend heb ik zelfs nog titanium bevestigingsbouten voor het blok gemonteerd. Dat gaat inderdaad ver, maar dat is voor mij juist de uitdaging. Neem de remmen. Uiteraard heb ik nu rvs omvlochten remleidingen, maar ik heb ook grotere remschijven gemonteerd, 320 millimeter. Dan heb je spacers nodig, maar de bijbehorende bussen kon ik niet vinden. Uiteindelijk heb ik een staaf titanium gekocht en uitgeboord. Alles op de juiste maat getapt en gemonteerd. Kijk, dat noem ik een uitdaging. De Soes knalt nu wel met twaalf kilo minder gewicht en 180 pk aan de krukas. Ook dat is geoptimaliseerd met een ander luchtfi lter, iridium bougies en een Power Commander. De vering is nog een punt van aandacht en ik heb inmiddels al andere veerelementen thuis liggen. Van Bitubo. Bijna iedereen kiest tegenwoordig voor Öhlins en ja, dan bewandel ik bij voorkeur een andere weg.