Lezerstest Yamaha MT-09-lijn

Yamaha’s MT-09-lijn is groeiende. Naast de naakte MT-09 is er inmiddels ook de meer avontuurlijke Tracer en met de Sport Tracker is er tevens een flink aangeklede variant op de markt. Tijd om eens een stel MT’s bij de hoorns te pakken met ons lezerspanel.

Naam: Fred van Vliet
Leeftijd: 44 jaar
Woonplaats: Amstelveen
Rijbewijs sinds: 1991
Rijdt zelf: Ducati 1098 en Harley-Davidson Fatboy

“De MT-09 heeft al een tijd mijn belangstelling. Een driecilinder met 850 cc was tot enkele jaren geleden een zeldzame verschijning. Je hoort wel eens dat een driecilinder de voordelen van een twin en viercilinder combineert en dat maakt nieuwsgierig. Ik begin met de standaard MT-09. Dat er een kern van waarheid in ‘de gulden middenweg’ zit, blijkt al snel. Bij lagere toerentallen is er al lekker koppel voorhanden en even doortrekken om alle 115 paarden wakker te schudden, gaat zeer vloeiend. Het blok schuwt het draaien van toerentallen niet, maar de kracht van dit blok zit hem in de wijze waarop vanuit lage toeren, zonder het bokken van een dikke twin, doorgetrokken kan worden. De zithouding is behoorlijk rechtop, het gewicht laag en er is altijd koppel voorhanden; een heerlijk recept voor de openbare weg.
De Sport Tracker is een aangeklede MT-09. Mooie accessoires maken dat de motor een stuk rijker aanvoelt en oogt. Vooral de hoog liggende Akropovic uitlaat, het windschermpje en de aluminium nummerplaten springen direct in het oog. Maar als je wat meer in detail kijkt, zijn er nog veel meer veranderingen. Spatbord, voetsteunen, cross-brace op het stuur, rubber op de tank en de zwarte uitvoering mag er ook zijn. Met name het uitlaatgeluid geeft een andere dimensie aan de rijervaring en het kleine windscherm draagt daar ook aan bij. Niet eerder heb ik in een direct vergelijk kunnen ervaren hoeveel verschil accessoires kunnen maken. Niet dat de standaard MT-09 een tobber is, maar de Sport Tracker geeft veel extra beleving. Kleine irritaties zijn er wel, bijvoorbeeld over de schakelaars voor knipperlicht en claxon die wel erg dicht bij elkaar zitten, met een voorspelbaar resultaat.
De Tracer heeft duidelijk een andere doelgroep. Sportief serieus of zoiets. Echte allroad-gevoelens wekt de Tracer niet op, het is eerder een veel comfortabelere MT-09. Kuip, ruimer dashboard, verstelbare ruit, breder stuur, betere armaturen, ruimere en hogere zitpositie. In combinatie met de dingen die de standaard MT-09 ook al goed doet, is het een fijne rijmachine voor de langere tochten.
Het driecilinderblok ligt qua draai-eigenschappen dichter bij een vier- dan een tweecilinder, maar trekt wel beduidend beter van onderuit. Yamaha heeft met de MT-09 een sterke basis neergezet. Met de verschillende uitvoeringen en opties bedienen deze motoren een breed publiek. Wat mij betreft een duidelijk aanwinst in de categorie motoren van rond de 800 cc met een duidelijke focus op optimaal genieten op de openbare weg.”

Naam: Bart van der Velde
Leeftijd: 24 jaar
Woonplaats: Hilversum
Rijbewijs sinds: 2010
Rijdt zelf: Aprilia RST1000 Futura

“Laten we beginnen met de MT-09 zoals deze bedoeld is. De strakke lijnen en het dito kleurenschema kennen we al van de MT-07, die we als Lezerspanel al eens eerder hebben getest. Dit motorblok heeft een cilinder extra, waarmee de longinhoud uitkomt op 847 cc. Ook herkennen we het dashboard en zijn er diverse rijmodi aanwezig. Over de rijmodi gesproken: deze zijn makkelijk te selecteren via een knop op het stuur. De verschillende rijmodi zijn Standaard, A en B. Waarbij B de regenmodus is. Een vertraagde gasrespons is vooral in B merkbaar. In A reageert de actieve driecilinder wel erg nerveus op het gashendel. Verder is de zitpositie actief en is een licht sportieve ‘lean-in’ nodig om de machine lekker de bocht in te helpen, maar de motor voelt op de standaard banden wel wat nerveus in de bochten.
Dan zijn sportieve broertje, de Sport Tracker. Dit is een standaard MT-09 met sportieve ‘nummerkappen’ op de flanken de koplamp. Een zadel zo recht als een surfplank behoort tevens standaard bij de Tracker, evenals een Akrapovic uitlaatdemper. Het zadel levert weinig steun en het is lastig de motor te dirigeren door het gemis van grip op het zadel. In snelle bochten resulteert dit in wat zenuwachtig gedrag, waar de standaard Bridgestone banden ook aan bijdragen. Tevens is het de vraag of de leuk uitziende, gepimpte MT-09 Sport Tracker de 700 euro meerprijs waard is. Maar dat moet je voor jezelf bepalen natuurlijk.
De € 1.500,- duurdere MT-09 Tracer is daarentegen een compleet andere motor. Ondanks zijn gelijke motorblok en frame is de zithouding compleet anders, is de actieradius dankzij een grotere tankinhoud groter, is de gasrespons rustiger en is de identieke vering comfortabeler afgesteld. Tevens is het dashboard, dat afkomstig is van de Super Ténéré, compleet anders dan dat van de standaard MT-09. Wel verwacht je zo’n uitgebreid dashboard op een reislustige MT-09 Tracer. Aanvankelijk is het even zoeken naar informatie, maar na enkele tientallen kilometers is alles in een oogopslag te vinden.
Al met al zijn de MT-09’s met standaard ABS best gunstig geprijsd en krijgen ze van mij een zeer dikke voldoende, maar er zouden standaard wel banden met een iets beter gripgevoel gemonteerd mogen zijn.”

Naam: Johan de Jong
Leeftijd: 49 jaar
Woonplaats: Gorredijk
Rijbewijs sinds: 1989
Rijdt zelf: Triumph Tiger Explorer

“Drie Yamaha MT-09’s. Niet drie gelijke, maar drie varianten op de MT-09. En het spreekt bijna voor zich dat de standaard MT-09 ook van de partij was, naast een MT-09 Tracer en een MT-09 Sport Tracker. Zijn ze vooral gelijk of vooral verschillend? Laat ik beginnen met de standaard MT-09, want die staat aan de wieg van de beide andere varianten. Hard maken kan ik het niet, maar ik vermoed dat het betreden van driecilindermarkt is ingegeven door het succes van Triumph, met onder andere de Street Triple en de Speed Triple. De concurrentie en markwerking in dit segment groeit en dat is volgens economen goed voor de consument. Het houdt de prijzen scherp.
Dat laatste is Yamaha aardig gelukt. De standaard MT-09 staat in de prijslijst voor € 9.499. Daarvoor krijg je een naked bike met een cilinderinhoud van 847 cc, die goed is voor 115 pk. Die paarden maken van de MT-09 een rappe motorfiets. En die is enerzijds vol in toeren door de versnellingen te jagen en kan anderzijds ook schakellui worden gereden, omdat hij vanaf lage toerentallen in alle versnellingen al veel power voorhanden heeft. De MT-09 laat geen enkele vorm van protest horen als je bij lage snelheid in de zesde versnelling het gas vol open draait.
Is een MT-09 los van het zalige motorblok een bijzondere motorfiets? Ik vind van niet. Het is een gewone naked bike, zoals ook andere merken die voeren. Al het noodzakelijke zit erop en eraan en werkt naar behoren. Het geheel ziet er gelikt uit, dat zondermeer. Je krijgt wel waar voor je geld.
Hoe zit dat dan met die andere twee? De Sport Tracker blijft op het oog redelijk in de buurt van de standaard MT-09. Het meest in het oog springende verschil zijn de aluminium nummerplaten en de hooggeplaatste Akrapovic uitlaat. Daarmee overstemt hij in ieder geval zijn twee stalgenoten, maar ook overstijgt hij daarmee de andere twee qua prijs. Aan de Sport Tracker hangt een prijskaartje van € 10.199 en de Akrapovic staat voor € 1.690 in de uitgebreide optielijst. De door ons gereden MT-09 Sport Tracker komt daarmee uit op een prijs van € 11.889. Voor mijn gevoel was de zitpositie op de standaard MT-09 en de Sport Tracker ongeveer gelijk en reden ze ook gelijk. Toch is er wel een wezenlijk verschil als je de cijfers erop naslaat; de zithoogte. De Sport Tracker is met een zithoogte van op een haar na 85 cm circa 3,5 cm hoger dan de standaard MT-09.
Daar waar de standaard MT-09 en de MT-09 Sport Tracker veel gelijkenis in aanzicht en rijgedrag vertonen, is dat bij de Tracer een ander verhaal. Als ze me daar geblinddoekt op hadden gezet, dan had ik zonder aarzelen de voeten uitgelijnd op de voetsteunen gezet en met beide handen het stuur aangegrepen. Dit is mijn zithouding, die kan ik urenlang volhouden. De Tracer is de meest allroad-getinte van het drietal. Hij heeft wel de looks daarvan, maar heeft feitelijk naast het asfalt niets te zoeken. Rijden deden de andere twee al goed, de Tracer doet daar nog een schepje bovenop. Door de andere geometrie en dus zithouding wordt het een echte gooi-en-smijt-fiets. Heerlijk.
Yamaha heeft de Tracer met net iets betere componenten afgemonteerd. Zo heeft de Tracer de armaturen en het dashboard van de Super Ténéré meegekregen. Die zien er gewoon degelijker uit dan die op de andere twee. Dat komt op zijn beurt weer de algehele uitstraling van de Tracer ten goede. Voor € 10.999 is hij van jou.
Ik hoef het eigenlijk ook niet meer uit te spreken, maar doe het toch. Binnen de MT-09’s is de Tracer mijn machine. En om nog even terug te komen op de vraag uit het begin over gelijk en verschillend: de standaard MT-09 en de MT-09 Sport Tracker zijn vooral gelijk, terwijl de Tracer meer afwijkend, dus verschillend is.”