Lezerstest BMW R nineT-modellen
In 2013 vierde BMW haar 90e verjaardag op passende wijze met een speciaal jubileummodel luisterend naar de speelse naam R nineT. Het was de voorbode van een complete lijn rond de laatste lucht-/oliegekoelde boxer uit huize BMW, die dit jaar met de R nineT zelf, evenals de Pure, Scrambler en Urban G/S niet minder dan vier modellen telt. Een aantal gelukkige MotoPlus-lezers maakte met het kwartet een uitgebreide toer door de groene Achterhoek. En dat de regen de boxer toch deels watergekoeld maakte? Ach, dat mocht de pret nauwelijks drukken!
Naam: Danny van Rij
Leeftijd: 61 jaar
Beroep: vertegenwoordiger
Rijbewijs sinds: 1985
Eigen motor(en): Triumph Explorer 1200 XCA, Triumph 900 Caferacer
Beoordeling: 3 van 5 sterren
‘CHAPEAU VOOR GELUID EN AFWERKING’
“Door mijn voorliefde voor authentieke en pure motorfietsen, was ik zeer benieuwd naar de nieuwe BMW R nineT modellen. Hoewel ik me, door toedoen van het overtal aan BMW-rijders binnen onze motortoerclub, altijd een beetje afgezet heb tegen dit merk, staat er toch wel een erg mooie line-up. Stuk voor stuk mooi afgewerkt en compleet uitgevoerd. Wat wel opvalt is dat de R nine T modellen, zeker naar Europese maatstaven, lage machines zijn. De kniehoek is relatief klein voor iemand van boven de 1.90 meter. Als eerste stond voor mij de Pure klaar. Alles zit goed op de plek en bij het starten valt het mooie geroffel van de tweecilinder positief op. Omdat het regende eerst maar de Rain-modus ingeschakeld. Dan geeft hij wel erg weinig thuis en dus snel overgeschakeld naar Road. Sturen, schakelen en remmen gaat prima en al met al een prima fiets. Daarna de Scrambler, die eigenlijk niet eens zoveel verschilt van de Pure. Wel mooie looks met de uitlaten wat hoger aan de zijkant. Natuurlijk was de logische stap daarna naar de Urban G/S, die een ode zou moeten zijn aan de R80G/S. Bleek thuiskomen van een koude kermis. Op welke van de drie je ook zit, het maakt weinig verschil. Wel had ik het gevoel dat je iets meer boven op de fiets zit, maar dat kan ook aan de iets ander vorm van de buddyseat hebben gelegen. Wat ik bij de zowel Scrambler als bij de Urban jammer vond, is dat ze op gewone straatbanden stonden. Beide lenen zich echt voor een adventure band. De bediening van de cruise-control, welke echter wel prima werkt, is wat ielig uitgevoerd en wellicht met een dikke handschoen niet al te makkelijk is te bedienen.
Het summum is de R nineT, die is uitgevoerd met een upside-down voorvork en radiale Brembo’s. Wat kun je lekker sturen en remmen met deze uitvoering! De respons van de voorvork is duidelijk beter dan die van de klassieke telescoopvoorvork op de andere modellen. Ook de looks, met het racekontje en het kleine flyscreen, zijn het mooist. Hij heeft ook een toerenteller en een versnellingsindicator. Nu ook maar eens de Dynamic-modus ingeschakeld en dit zorgde meteen voor een sportief rijdende fiets. Wat voor alle uitvoeringen geldt, is dat er bij laagtoerig accelereren onder de 3.000 toeren niet al te veel gebeurd. Alle modellen hangen mooi aan het gas en er is ook redelijk sportief mee te ‘boenderen’, ook het schakelen (op en terug) zonder koppeling gaat vlekkeloos en prima, mits het met gevoel gaat. Met op de achtergrond die constante en verslavende brom van het uitlaatsysteem!”
