Lezerspanel: Yamaha XJR1300 Racer
Met een paar gerichte aanpassingen transformeerde Yamaha de XJR1300 tot een dikke af-fabriek café-racer, wat deze luchtgekoelde oudgediende weer helemaal van deze tijd maakt. We stuurden drie leden van het MotoPlus Lezerspanel een dag op pad met de Japanse naked in zijn tweede jeugd.
“KOPPEL EN SOUPLESSE IS WAAR HET OM DRAAIT”
Naam: Fred van Vliet
Leeftijd: 44 jaar
Woonplaats: Amstelveen
Rijbewijs sinds: 1991
Rijdt zelf: Ducati 1098 en Harley-Davidson Fatboy
“De XJR mag met eerbied een zware motorfiets worden genoemd worden, al was het alleen al vanwege de 240 kilo gewicht die deze 1.300 cc metende de motorfiets op de schaal zet. Het model gaat al heel wat jaren mee, maar het 2015-model nodigt meer dan ooit uit om er echt iets persoonlijks van te maken. De ingekorte zadelpartij, de aluminium zijschilden, Öhlins dempers; het draagt allemaal bij aan een meer café-racer-achtige uitstraling. De XJR oogt ook kleiner dan in het verleden en dat staat hem goed.
Na het opstappen geeft het getrapte zadel goede steun in de rug en blijkt de motor rond de tank helemaal niet zo breed. Die tank is met 14 liter een stuk kleiner dan in het verleden. Qua styling en zitpositie positief, al zal een echte kilometervreter die paar extra liters in de praktijk wel missen.
De afmetingen van de machine worden pas echt duidelijk als je naar het stuur reikt. Dat staat een flink eind voor je, met een set klassieke ronde tellers er bovenop. In de spiegels heb ik vooral mijn schouders en ellenbogen gezien.
De trekkracht van het blok drukt een enorm stempel op de rijervaring. Het is telkens weer verrassend
als je op de toerenteller kijkt, terwijl je een enorme trekkracht ervaart. Bij andere motoren komt dat soort trekkracht pas in de tweede helft van het toerenbereik naar boven. Niet op de XJR. Daar staat de toerenteller gewoon nog helemaal linksonder bij iets van 3.500! Echt indrukwekkend. De 98 pk waarvoor de XJR is opgegeven geloof ik wel, koppel en souplesse is waar het hier om draait.
De zithouding geeft veel macht over het stuur, waardoor er prima vlot mee te rijden is. Pas in kort draaiwerk laten de afmetingen zich voelen. Na een tijdje valt op dat het getrapte zadel in combinatie met de beperkte afstand tot de voetsteunen dwingend is in de zitpositie. Wat meer bewegingsvrijheid zou fijn zijn.
De XJR is na twintig jaar langzamerhand een klassieker en de nieuwe styling sluit daar op aan. De hele motor straalt een zekere puurheid uit. Geen elektronische of digitale uitspattingen, gewoon ronde klokjes, een dik blok, kop in de wind en lekker rijden. Staat je iets niet aan, dan is er genoeg voorhanden om de XJR naar wens aan te passen. De Yamaha is daardoor inmiddels misschien meer een liefhebbersmotor en wat minder een rijdersmotor.”
